قرآنی/شبهه42 |
قرآن کریم برای زندههاست، پس خواندن آنها برای اموات چه فایدهای دارد؟ آنها که دیگر نمیتوانند قرآن را بفهمند و به آن عمل کنند.
دقیقاً درست میفرمایید. قرآن برای زندهها نازل شده است و نه اموات. آن چه مربوط به عالم اموات است، در همانجا برایشان مشهود میگردد، نه این که به پیامبران زنده وحی گردد. قرآن کریم از یک سو شامل تعاریفی عقلانی و مستدل از مبدأ و غایت عالم هستی (جهانبینی) و دعوت به توحید و یکتاپرستی است، که پس از مرگ پردهها کنار رفته و همه حقایق مشهود اموات است. از طرف دیگر شامل چه باید کردها و چه نباید کردها برای رشد، کمال و سعادت ابدی است که پس از مرگ موضوعیتی ندارد. نه طهارت و نماز و روزه وجود دارد و نه جهاد و امر به معروف و نهی از منکر، یا حج و زکات و ... . شناخت تاریخ و عبرتآموزی نیز دیگر برای اموات فایدهای ندارد. فلسفه، کلام، منطق و عرفان نیز به کار نمیآید. همه اینها برای آدم شدن ارادی در دنیا است. این تحمیل حکومتهای جور طی قرون گذشته و حال بوده که قرآن را فقط به صورت یک کتاب مقدس، سر تاخچه یا در کتابخانه گذاشته، سر سفره عقد آورده و یا برای اموات و یا در نهایت ثواب قرائت میکردند. قرآن کریم برای شناخت، ایمان و عمل صالح است. نگاه، روش و برنامهی زندگی است که هیچ کدام به درد اموات نمیخورد.د آنجا همه چیز مشهود است و بندگان چه بخواهند و چه نخواهند، تسلیم هستند. پس اگر گفتند برای اموات قرآن تلاوت نموده و خیرات آنها کنید، برای آن است که انسان زنده، به یاد متوفی بخواند، بفهمد، یاد بگیرد، متذکر شود، بر ایمانش افزوده شود، عمل نماید ...، و خداوند کریم نیز دعایش را مستجاب کند و از ثواب این همه خیر و برکت، به متوفای مورد نظر نیز رحمت آورد. سایر خیرات نیز چنین است. مگر وقتی کسی برای متوفایش غذا خیرات میکند، از دنیا رفته آن غذا را میخورد و سیر میشود؟! خیر. بلکه به خاطر ثواب سیر کردن گرسنگان و یا اطعام اقربا و نزدیکان (صله ارحام) که برکات فراوانی دارد، و به یاد متوفی انجام شده است، خدا به او نیز پاداش داده و نظر رحمت میاندازد. منتهی باید دقت داشته که اگر در شبهات ضد تبلیغی، مکرر میگویند: قرآن، زیارت، دعا یا ... برای مردگان فایدهای ندارد! اولاً قصد دارند تا تفکرات «وهابیت» را که کاملاً با ظاهر و باطن اسلام منافات دارد ترویج کنند و ثانیاً قصد دارند تا توجه، تذکار و احساس ارتباط زندگان با مردگان را قطع کنند تا نتیجه بگیرند که حضرت رسول اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) نیز دیگر از دنیا رفتهاند و هیچ دعا، زیارت و توسلی فایدهای ندارد و ثالثاً اسلام خشک و بیروح و منقطع با آخرت را ترویج نمایند. دقت شود که اگر قرار باشد پس از مرگ ارتباط متوفی با دنیا کاملاً قطع باشد، دیگر «باقیات الصالحات» یا عکس آن نیز معنا و مفهوم نخواهی داشت. پس نه کسی نگران از کار منکری است که حتی ضرر و زیانش پس از مرگ ادامه داشته باشد و در پروندهی او ثبت شود و متأثر آثار ناخوشایندش گردد، و نه کسی امیدوار میشود که کار خیر ماندگاری [تعلیم و تربیت، تأسیس مدرسه، بیمارستان، مسجد، کتابخانه ... و حتی سیر کردن یک گرسنه یا خوشحال کردن یک مغموم که تا زنده است در خودش و پس از آن در نسلش تأثیرگذار است] انجام دهد. این اندیشه در جهت ترویج خودنگری، سطحینگری، سادهاندیشی و در نهایت گرایش به اسلام خشک و بیروح و منقطع با گذشته و آینده و عالم آخرت در میان مسلمانان میگردد. همان اندیشه و باوری که وهابیت (بنیانگذاری شده توسط انگلیس برای نابودی اسلام) ترویج میکند و در سطح کلان نیز حاصلی جز پیدایش و گسترش امثال القاعده و طالبان ندارد. x-shobhhe.com |
بازگشت به صفحه ی شبهات متفرقه