توجه به نيازهاى كودكان
يكى از عوامل مؤثر در سلامت و نشاط روحى و جسمى فرزند، تغذيه و بهداشت است. تأمين اينگونه نيازها كه جسم و روح كودك را آرام و آسوده نگه مىدارد، سلامتى و صلابت روح او را تا پايان عمر تضمين مىكند. ناهنجاريهاى فراوانى كه در انسانهاى بزرگ ديده مىشود، بنوعى ريشه در نيازهاى اين دوره از زندگى آنها دارد. علاوه بر اين، نبايد از تأثيرگذارى متقابل روح و جسم غافل بود. بىشك، يك جسم بيمار، روح را پژمرده و بىنشاط مىسازد، همانگونه كه روح افسرده، موجب اخلال در فعاليتهاى بدن مىگردد.
بارها در تاريخ خواندهايم كه گاه، فاطمهى زهرا (س) شكم فرزندان را به قيمت گرسنگى خود، سير مىكرد.
زمانى كه مسلمانان به علت كمبود آب، سخت در مضيقه بودند، فاطمه، حسن و حسين (ع) را نزد پيامبر برد و عرض كرد اى رسول خدا! فرزندان من خردسالند و تحمل تشنگى در توان آنها نيست. پيامبر كه نگرانى دخترش را در اين رابطه، بجا و بموقع ديد، زبان مباركش را در دهان حسن و حسين قرار داد و با تر كردن دهان آنها، حضرت زهرا را از نگرانى درآورد و آن دو طفل كوچك را نيز از تشنگى مفرط نجات داد.(1)
عطوفت و مهر مادرى در حضرت زهرا (س) بقدرى بود كه در لحظات پايانى عمر خود، سخت نگران حال فرزندانش بود. شايد بيشترين نگرانى آن حضرت براى محروميت آنها از مادر بود، زيرا او مىدانست كه پس از شهادتش، هيچكس نمىتواند مهر و محبت مادرى را نسبت به آنها داشته باشد. فاطمه زهرا (س) براى اينكه فرزندانش از اين نعمت بزرگ يعنى محبت مادرانه، كاملاً محروم نمانند، به حضرت على (ع) پيشنهاد كرد و از ايشان خواست كه پس از او، كسى را به همسرى انتخاب كند، كه بتواند از عهدهى اين مهم برآيد. (2)
پس از رحلت رسول گرامى (ص)، مقدارى از غمهاى حضرت زهرا (س) به محروميت فرزندانش از محبت پيامبر (ص)، مربوط مىشد و گاهى با قلبى سوزان، خطاب به فرزندانش چنين مىگفت: كجا رفت پدرتان (پيامبر) كه شما را عزيز مىداشت؟ او شما را بر دوش خود سوار مىكرد و به شما مهربانى مىنمود. كجا رفت جد بزرگوارتان كه از همه به شما مهربانتر بود، آنگونه كه نمىگذاشت شما بر روز زمين راه برويد و هميشه شما را در آغوش خود داشت؟ آه كه ديگر او را نمىبينم كه شما را بر دوش گرفته باشد.(3)
1ـ مناقب ابن شهرآشوب، ج 3، ص 394.
2ـ مناقب ابن شهرآشوب، ص 362.
3ـ بحارالانوار، ج 43، ص 181- مناقب، ج 3، ص 362.
