اعمال حرم مطهر امام حسین علیه السلام

صلوات بر آن حضرت

چهاردهم از جمله اعمال در حرم امام حسین علیه السلام صلوات فرستادن بر آن حضرت است و روایت شده که مى ا یستى پشت سر نزد کتف شریف آن حضرت و صلوات مى فرستى بر پیغمبر صلى الله علیه و آله و بر حسین صلوات اللّه علیه و سید بن طاوس در مصباح الزّائر ین صلوات را براى آن حضرت در ضمن یکى از زیارت نقل کرده :

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

خدا یا درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَصَلِّ عَلى الْحسین الْمَظْلُومِ الشهیدِ قَت یلِ

محمد و آل محمد و درود فرست بر حسین مظلوم و شهید کشته

الْعَبَراتِ وَاَس یرِ الْکرُباتِ صَلوةً نامِ یةً زاک یةً مُبارَکةً یصْعَدُ اَوَّلُها

اشکهاى د یدگان و اس یر گرفتار یها درودى فزاینده و پاک یزه و با برکت که بالا رود آغازش

وَلاینفَدُ آخِرُها اَفْضَلَ ما صَلَّ یتَ على [اَحَدٍ مِنْ] اَوْلادِ الاَْنْبِ یاَّءِ

و پا یان نپذ یرد انجامش بهترین درودى که فرستى بر یکى از فرزندان پ یمبران

وَالْمُرْسَل ینَ یا رَبَّ الْعالِم ینَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى الاِْمامِ الشهیدِ

و رسولان اى پروردگار جهان یان خدا یا درود فرست بر امام شهید

الْمَقْتُولِ الْمَظْلُومِ الْمَخْذُولِ وَالسَّ یدِ الْقاَّئِدِ وَالْعابِدِ الزّاهِدِ وَالْوَصِىِّ

کشته (راه حق ) آن مظلوم بى کس و آن آقاى پ یشوا و آن عابد پارسا و وصى

الْخَل یفَةِ الاِْمامِ الصِّدّ یقِ الطُّهْرِ الطّاهِرِ الطَّ یبِ الْمُبارَک [ وَ ] الرَّضِىِّ

جانش ین و امام راستگو و پاک پاک یزه خوب و مبارک آن راضى

الْمَرْضِىِّ وَالتَّقِىِّ الْهادِى الْمَهْدِىِّ الزّاهِدِ الذّائِدِ الْمُجاهِدِ الْعالِمِ

و پسندیده و با تقواى راهنماى راه یافته آن زاهد مدافع (دین ) و مجاهد (راه حق ) و عالم

اِمامِ الْهُدى سِبْطِ الرَّسُولِ وَقُرَّةِ عَ ینِ الْبَتُولِ صَلَّى اللَّهُ علیه وَآلِهِ

پیشوای هدا یت نوه رسول (خدا) و نور دیده زهراى بتول درود خدا بر او و آلش

وَسَلَّمَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى سَ یدى وَمَوْلاىَ کما عَمِلَ بِطاعَتِک وَنَهى

و سلام ، خدا یا درود فرست بر آقا و سرور من چنانچه عمل کرد به طاعت تو و نهى کرد

عَنْ مَعْصِ یتِک وَبالَغَ فى رِضْوانِک وَاَقْبَلَ عَلى ایمانک غیر قابِلٍ

از نافرمان یت و سخت کوش ید در راه خوشنود یت و رو آورد بر ایمان تو بدون آنکه درباره تو

ف یک عُذْراً سِرّاً وَعَلانِ یةً یدْعُو الْعِبادَ اِلَ یک وَ یدُلُّهُمْ علیک وَقامَ بَ ینَ

عذر و بهانه اى بپذ یرد چه پنهانى و چه آشکارا مى خواند بندگانت را بسوى تو و راهنمائ یشان مى کرد بر تو و بپاخواست در

یدَ یک یهْدِمُ الْجَوْرَ بِالصَّوابِ وَ یحْ یى السُّنَّةَ بِالْکتابِ فَعاشَ فى

پ یش رو یت ، و یران کرد (کاخ ظلم و) جور را با درستى و زنده کرد طریقه و آئ ین (پ یمبر) را به قرآن پس زندگى کرد در

رِضْوانِک مَکدُوداً وَمَضى عَلى طاعَتِک وَفى اَوْلِ یاَّئِک مَکدُوحاً

خوشنودى تو با سختى و مشقت و درگذشت بر حال اطاعت تو و در زمره دوستانت با حال رنج و ناراحتى

وَقَضى اِلَ یک مَفْقُوداً لَمْ یعْصِک فى لَ یلٍ وَلا نَهارٍ بَلْ جاهَدَ ف یک

و جان خود را به تو تسل یم کرد چون گمگشته ، نافرمان یت نکرد نه در شب و نه در روز بلکه پ یکار کرد درباره تو

الْمُنافِق ینَ وَالْکفّارَ اَللّهُمَّ فَاَجْزِهِ خَ یرَ جَزاَّءِ الصّادِق ینَ الاَْبْرارِ

با منافقان و کفار خدا یا پس او را پاداش ده به بهترین پاداش راستگو یان ن یک کردار

وَضاعِفْ علیهمُ الْعَذابَ وَلِقاتِل یهِ الْعِقابَ فَقَدْ قاتَلَ کر یماً وَقُتِلَ

و چند برابر کن بر آنها ( یعنى منافقان و کفار) عذاب را و براى کشندگانش ک یفر را ز یرا که آن حضرت بزرگوارانه جنگ ید

مَظْلُوماً وَمَضى مَرْحُوماً یقُولُ اَ نَا ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدٍ وَابْنُ مَنْ

ومظلومانه کشته شد و درحالى که مورد مهر خدا بود درگذشت ، در آن حالى که مى فرمود منم فرزند رسول خدا محمد، وفرزند

زَکى وَعَبَدَ فَقَتَلُوهُ بِالْعَمْدِ الْمُعْتَمَدِ قَتَلُوهُ عَلَى الاْ یمانِ وَ اَطاعُوا فى

آنکس که زکات داد و خدا را پرستش کرد پس او را دانسته و از روى عمد کشتند، کشتندش بر حال ایمان و پیروی کردند در

قَتْلِهِ الشَّ یطانَ وَلَمْ یراقِبُوا ف یهِ الرَّحْمنَ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى سَ یدى

(این کارشان یعنى ) کشتن آن حضرت از ش یطان و ملاحظه نکردند درباره آن حضرت از خداى رحمان خدا یا درود فرست بر آقا

وَمَوْلاىَ صَلوةً تَرْفَعُ بِها ذِکرَهُ وَتُظْهِرُ بِها اَمْرَهُ وَتُعَجِّلُ بِها نَصْرَهُ

و مولا یم درودى که بالا برى بدان نامش را و چ یره سازى بدان فرمانش را و شتاب کنى بدان در یار یش

وَاخْصُصْهُ بِاَفْضَلِ قِسَمِ الْفَضاَّئِلِ یوْمَ الْقِ یمَةِ وَزِدْهُ شَرَفاً فى اَعْلى

و مخصوصش گردان به بهترین اقسام فضائل در روز قیامت و بیفزا بر شرفش در بلندتر ین

عِلِّیینَ وَبَلِّغْهُ اَعْلى شَرَفِ الْمُکرَّم ینَ وَارْفَعْهُ مِنْ شَرَفِ رَحْمَتِک فى

درجات بهشت و برسان او را به برترین شرافت گرامى داشتگان و بالا بر او را از شرافت رحمتت

شَرَفِ الْمُقَرَّب ینَ فىِ الرَّف یعِ الاَعْلى وَ بَلِّغْهُ الْوَسیلَةَ وَ الْمَنْزِلَةَ الْجَلیلَةَ

به شرافت مقربان در بلندتر ین جا یگاهها و او را برسان به مقام وس یله و منزلت شا یسته

وَ الْفَضْلَ وَ الْفَضیلَةَ وَ الْکرامَةَ الْجَز یلَةَ اَللّهُمَّ فَاجْزِهِ عَنّا اَفْضَلَ ما

و فضل و فض یلت و بزرگوارى بس شا یان خدا، پس او را پاداش ده از ما بهترین پاداشى که

جازَیتَ اِماماً عَنْ رَعِ یتِهِ وَ صَلِّ عَلى سَیدى و مَوْلاىَ کلَّما ذُکرَ

به یک پ یشوا از رع یتش مى دهى و درود فرست بر آقا و سرورم هر زمان که نامش برده شود

وَ کلَّما لَمْ یذْکرْ یا سَ یدى و مَوْلاىَ اَدْخِلْنى فى حِزْبِک وَ زُمْرَتِک

و هرگاه که برده نشود اى آقاى من و اى مولاى من مرا در حزب خود و زمره خود داخل گردان

وَ اسْتَوْهِبْنى مِنْ رَبِّک وَ رَبّى فَاِنَّ لَک عِنْدَ اللَّهِ جاهاً وَ قَدْراً وَ مَنْزِلَةً

و بخواه بخششم را از پروردگار خودت و پروردگار من ز یرا تو را نزد خدا آبرو و مقام و منزلتى

رَفیعَةً اِنْ سَئَلْتَ اُعْط یتَ وَ اِنْ شَفَعْتَ شُفِّعْتَ اَللَّهَ اللَّهَ فى عَبْدِک

والا است که اگر چیزى بخواهى به تو مى دهد و اگر وساطت کنى پذ یرفته مى شود خداى را خداى را (در نظر بگ یر) درباره بنده

وَ مَوْلاک لا تُخَلِّنى عِنْدَ الشَّداَّئِدِ وَالاَهْوالِ لِسُوَّءِ عَمَلى وَقَبیحِ

و دوستت وامگذار مرا هنگام سخت یها و هراسها در برابر کردار بد و رفتار زشت

فِعْلى وَعَظ یمِ جُرْمى فَاِنَّک اَمَلى وَرَجآئى وَثِقَتى وَمُعْتَمَدى

و گناه بزرگم ز یرا توئى آرزو و ام ید و تک یه گاه و محل اعتماد

وَوَس یلَتى اِلىَ اللَّهِ رَبّى وَرَبِّک لَمْ یتَوَسَّلِ الْمُتَوَسِّلُونَ اِلَى اللَّهِ

و وس یله ام به درگاه خدا پروردگار من و پروردگار تو کسى متوسل نشود به خدا

بِوَسیلَةٍ هِىَ اَعْظَمُ حَقّاً وَ لا اَوْجَبُ حُرْمَةً وَ لا اَجَلُّ قَدْراً عِنْدَهُ مِنْکمْ

بوسیله اى که حقش بزرگتر و حرمتش لازمتر و مقامش شا یسته تر باشد در پ یش او از شما

اَهْلَ الْبَیتِ لا خَلَّفَنِىَ اللَّهُ عَنْکمْ بِذُنُوبى وَ جَمَعَنى وَ اِیاکمْ فى جَنَّةِ

خاندان ، خدا مرا از شما جدا نکند بخاطر گناهانم و گرد آورد مرا با شما در بهشت

عَدْنٍ الَّتى اَعَدَّها لَکمْ وَ لاَوْلِ یاَّئِکمْ اِنَّهُ خَیرُ الْغافِرینَ وَ اَرْحَمُ

عدن که آماده کرده است آن را براى شما و دوستان شما که براستى او بهترین آمرزندگان و مهربانتر ین

الرّاحِمینَ اَللّهُمَّ اَبْلِغْ سَیدى وَ مَوْلاىَ تَحِیةً کث یرَةً وَ سَلاماً وَ ارْدُدْ

مهربانان است خدا یا برسان به آقاى من و سرورم تح یتى بسیار و سلامى (ز یاد) و بازگردان

عَلَ ینا مِنْهُ السَّلامَ اِنَّک جَوادٌ کر یمٌ وَصَلِّ علیه کلَّما ذُکرَ السَّلامُ

از او نیز بر ما سلامى که براستى تو بخشنده و بزرگوارى و درود فرست بر او هر زمان که ذکر سلامى بشود

وَکلَّما لَمْ یذْکرْ یا رَبَّ الْعالَم ینَ

و هرگاه نشود اى پروردگار جهان یان

مؤ لّف گو ید که ما آن زیارت را در اعمال روز عاشورا نقل کرد یم و در اواخر باب صلواتى بر حجج طاهره علیهم السلام نقل خواه یم کرد که صلوات مختصرى بر امام حسین علیه السلام نیز در آن مندرج خواهد بود و خواندن آن را نیز ترک مکن


دعاى مظلوم نزد قبر مطهر آن حضرت

پانزدهم از جمله اعمال این روضه منوّره دعاى مظلوم است بر ظالم یعنى سزاوار است از براى کسى که از ظلم ظالمى مضطّر شده باشد این دعا را در آن حرم منوّر بخواند و دعا چنان است که شیخ الطّائفه ره در مصباح متهجّد در اعمال جمعه ذکر نموده فرموده مستحب است دعاى مظلوم را نزد قبر ابى عبداللّه الحسین علیه السلام بخوانند و آن دعا این است :

اَللّهُمَّ اِنّى اَعْتَزُّ بِدینِک وَ اَکرُمُ بِهِدایتِک وَ فُلانٌ یذِلُّنى بِشَرِّهِ

خدا یا من عزت یافته ام بواسطه دین تو و گرامى گشته ام به سبب راهنمائى تو فلان کس خوار یم خواهد بواسطه شر خود

وَ یهینُنى بِاَذِیتِهِ وَ یعیبُنى بِوَِلاءِ اَوْلِ یآئِک وَ یبْهَتُنى بِدَعْواهُ وَ قَدْ

و پستیم خواهد بوسیله آزار خود و بر من عیب گیرد بخاطر دوستى دوستانت و مبهوتم سازد با ادعاى خود و من

جِئْتُ اِلى مَوْضِعِ الدُّعآءِ وَضَمآنِک الاِجابَةَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

آمده ام بجاى دعا کردن و محل ضمانت کردنت از اجابت خدا یا پس درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَعْدِنى علیه السّاعَةَ السّاعَةَ

محمد و آل محمد و پ یروز گردان مرا بر او همین ساعت همین ساعت

پس خود را بر قبر ب یندازد و بگوید:

مَوْلاىَ اِمامى مَظْلُومٌ اسْتَعْدى عَلى ظالِمِهِ النَّصْرَ

اى سرور من و اى پیشوای من ستمدیده اى یارى خواهد بر ستمکارش یارى (خواهم )

النَّصْرَ

یارى

آنقدر مکرّر کند النَّصْرَ را تا نفس منقطع شود.


شانزدهم از جمله اعمال در آن حرم دعائى است که ابن فهدره در عُدَّة الدّاعى از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که فرمودند هر که از براى او حاجتى باشد بسوى خداوند عزّوجل پس بایستد در نزد سر امام حسین علیه السلام و بگوید:

یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ اَشْهَدُ اَ نَّک تَشْهَدُ مَقامى وَتَسْمَعُ کلامى وَاَ نَّک حَىُّ

اى ابا عبداللّه گواهى دهم که براستى تو جاى مرا مى نگرى و سخنم را مى شنوى و تو زنده اى

عِنْدَ رَبِّک تُرْزَقُ فَاسْئَلْ رَبَّک وَرَبّى فى قَضآءِ حَوآئِجى

در پ یش پروردگارت و روزى مى خورى پس بخواه از پروردگار خودت و من ، برآوردن حاجاتم را

بدرستى که حاجت او برآورده مى شود ان شاء الله تعالى


هفدهم از جمله اعمال دو رکعت نماز است در آن حرم مطهّر نزد سر مقدّس با سوره الرّحمن و سوره تبارک سید بن طاوس روایت کرده که هر که این نماز را بخواند خداوند منان مى نویسد براى او بیست و پنج حجّه مقبوله مبروره که با رسول خدا صلى الله علیه و آله به عمل آورده باشد

هجدهم از جمله اعمال در آن قبّه سام یه استخاره است و کیفیت آن چنانست که علامه مجلسى ره نقل نموده و اصل روایت ازکتاب قرب الا سناد حم یرى است فرموده به سند صح یح از حضرت صادق علیه السلام منقول است که هر بنده اى که در امرى از امور صد مرتبه طلب خیر از خداوند عالمیان بکند که بایستد نزد سَر حضرت امام حسین علیه السلام ((وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلااِلهَ اِلا اللّهُ وَسُبْحانَ اللّهِ)) بگوید وخدا را به بزرگوارى یاد کند و حمد و ثناى خدا بگوید چنانچه سزاوار او است و صد مرتبه طلب خیر از خدا بکند البته حق تعالى آنچه خیر او است در آن امر به او مى نما ید و پ یش او مى آورد و موافق روا یات د یگر طلب خیر به این نحو مى کند که صد مرتبه مى گو ید اَسْتَخیر اللَّهَ بِرَحْمَتِهِ خِ یرَةً فى عافِ یةٍ

نوزدهم شیخ اجل کامل ابوالقاسم جعفربن قولو یه قمى ره روایت کرده از حضرت صادق علیه السلام که فرمود هرگاه زیارت کرد ید حضرت ابوعبداللّه علیه السلام را ملازمت کن ید سکوت را مگر از خیر و بدرستى که ملائکه شب و روز از حفظه حاضر مى شوند نزد ملائکه که در حائرند و مصافحه مى کنند با ایشان ملائکه که در حائرند جواب نمى دهند ایشان را از شدّت گریستن و پیوسته مشغول گریه و زارى هستند مگر در وقت زوال شمس و وقت طلوع فجر که در این دو وقت ساکت مى شوند پس ملائکه حفظه منتظر مى شوند تا ظهر شود وتا فجر ظاهر شود که در این دو وقت با ایشان تکلّم مى نمایند و ایشان سؤ ال مى نمایند ازچیزهائى از امر آسمان و امّا ما بین این دو وقت ملائکه حائر نطق نمى کنند و از دعا و گریستن آرام نمى گ یرند و نیز از آن حضرت روایت کرده که حق تعالى چهار هزار ملک را موکل کرده است به قبر امام حسین علیه السلام ژولیده مو و گردآلود به هیاءت اصحاب مصیبت مى گریند بر آن حضرت از طلوع صبح تا ظهر و چون ظهر مى شود چهار هزار ملک فرود مى آ یند و آن چهار هزار ملک بالا مى روند پس پیوسته گریه مى کنند تا طلوع صبح و احاد یث به این مضمون بسیار است و از این روا یات ظاهر مى شود که گریستن بر آن حضرت در آن حرم مطهّر محبوب بلکه شا یسته است که شمرده شود از اعمال آن بقعه مبارکه که بیت الاحزان ش یع یان است گریستن و مرثیه خواندن براى آن حضرت

و از حدیثى که مروى از صفوان از حضرت صادق علیه السلام است مستفاد مى شود که تضرّع ملائکه در درگاه خدا در لعنت کردن بر قاتلان امیر المومنین و بر قاتلان امام حسین علیهماالسلام و نوحه کردن جِن یان بر ایشان و گریه کردن ملائکه که در دور ضریح امام حسین علیه السلام اند و بسیارى اندوه ایشان به نحوى است که اگر کسى آنها را بشنود خوردن و آشام یدن و خواب کردن بر او گوارا نخواهد بود و در حدیث عبداللّه بن حمّاد بصرى است که حضرت صادق علیه السلام به او فرمود به من خبر رسیده که گروهى مى آ یند نزد قبر حسین علیه السلام از اطراف کوفه و مردمانى از غیر ایشان و زنانى که براى آن حضرت نوحه گرى مى کنند و این درن یمه ماه شعبان است پس بعضى قرائت مى کنند و بعضى قصّه مى خوانند یعنى کیفیت شهادت و سائر مصائب را ذکر مى نمایند و پاره اى نوحه گرى مى کنند و برخى مرثیه مى خوانند پس گفتم آرى فدایت شوم من مشاهده کرده ام پاره اى از آنچه ب یان فرمودى پس فرمود حَمد خداوندى را که قرارداد در میان مردم کسانى را که به نزد ما مى آ یند و ما را مدح مى کنند و مرثیه مى خوانند براى ما و قرارداد دشمن ما را کسانى که طعنه مى زنند بر ایشان از خو یشان ما یا از غیر ایشان و تهدید مى نمایند ایشان را و زشت مى شمارند کارهاى ایشان را و در صدر همین حدیث است که هر که به زیارت او مى رود بر او مى گر ید و هر که به زیارت او نمى رود بر مصیبت او اندوهناک مى باشد و دلش مى سوزد هر که او را به یاد مى آورد و ترحّم مى کند هر که نظر مى کند بسوى قبر پسرش در پا ی ین پاى او افتاده در بیابانى که خویشی و دوستى نزد او نیست و حقّ او را غصب کردند و جمع شدند جمعى از کافران و مرتدّان از دین و یاورى یکد یگر کردند تا او را کشتند و در بیابان دفن نکرده انداختند و منع کردند از او آب فراتى را که سگان مى خوردند و ضایع کردند حقّ رسول خدا صلى الله علیه و آله را و وصیتی را که در حقّ او و اهلبیتش کرده بود

و نیز ابن قولو یه روایت کرده از حارث اَعْوَر که امیر المومنین علیه السلام فرمود پدر و مادرم فداى حسین شهید در پشت کوفه به خدا قسم گو یا می بینم جانوران دشتى را از هرنوعى که گردنها را کش یده اند بر قبراو و بر او گریه مى کنند شب را تا صباح ((فَاِذا کانَ کذلِک فَاِ یاکمْ وَالْجَفاءَ)) واخبار دراین باب بسیار است

بیستم سید بن طاوس ره فرموده که مستحب است آدمى را که هر وقت از زیارت آن حضرت فارغ شود و خواهد که از روضه مقدسه بیرون رود خود را به ضریح بچسباند و ببوسد و بگوید:

اَلسَّلامُ علیک یا مَوْلاىَ اَلسَّلامُ علیک

سلام بر تو اى مولاى من سلام بر تو

یا حُجَّةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ علیک یا صَفْوَةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ علیک یا خالِصَةَ اللَّهِ

اى حجت خدا سلام بر تو اى برگز یده خدا سلام بر تو اى بنده زبده خدا

اَلسَّلامُ علیک یا قَت یلَ الظَّمآءِ اَلسَّلامُ علیک یا غَر یبَ الْغُرَبآءِ

سلام بر تو اى کشته تشنگى سلام بر تو اى غر یب تر ازهر غر یب

اَلسَّلامُ علیک سَلامَ مُوَدِّعٍ لا سَئْمٍ وَلا قالٍ فَاِنْ اَمْضِ فَلا عَنْ مَلالَةٍ

سلام بر تو سلام خداحافظى کننده اى که نه خسته شده و نه خشمگ ین پس اگر بروم نه از روى ملال است

وَاِنْ اُقِمْ فَلا عَنْ سُوءِ ظَنٍ بِما وَعَدَ اللَّهُ الصّابِر ینَ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ

و اگر بمانم نه از روى بدگمانى به وعده اى است که خدا به بردباران داده قرارش ندهد خدا آخر ین

الْعَهْدِ مِنّى لِزیارتک وَرَزَقَنِىَ اللَّهُ الْعَوْدَ اِلى مَشْهَدِک وَالْمَقامَ

بار زیارت من از تو و روز یم کند خدا بازگشت بسوى زیارتگاه تو را و ماندن

بِفِنآئِک وَالْقِ یامَ فى حَرَمِک وَاِ یاهُ اَسْئَلُ اَنْ یسْعِدَنى بِکمْ وَ یجْعَلَنى

در آستانت و ا یستادن در حرمت را و از خدا خواهم که مرا بوسیله شما سعادتمند کند و با شما قرارم

مَعَکمْ فى الدُّنْ یا وَالاْخِرَةِ

دهد در دن یا و آخرت

 

کیفیت زیارت حضرت حسین و عباس بن على علیهم السلام

زیارت مطلقه امام حسین علیه السلام

در کیفیت زیارت حضرت سید الشهداء علیه السلام و زیارت حضرت عباس قَدَّسَ اللَّه روحه است بدان که زیارت منقوله براى جناب امام حسین علیه السلام بر دو قسم است یکى مطلقه که مقید به وقتى نیست و دیگری مَخْصوصه که عکس آن است و بیاید ذکر این زیارت در ضمن سه مطلب.

مطلب اوّل در زیارت مُطْلَقه حضرت امام حسین علیه السلام است و آنها بسیار است و ما در اینجا به ذکر چند زیارت از آنها اکتفا مى کن یم .
زیارت اوّل شیخ کل ینى در کافى به سند خود روایت کرده از حسین بن ثُوَ یر که گفت من و یونس بن ظَبْیان و مفضّل بن عمرو ابوسلمه سرّاج نشسته بود یم نزد حضرت ابى عبداللّه جعفر بن محمّد علیهماالسلام و سخنگو در میان ما یونس بود که سنّش از همه ما بزرگتر بود پس به حضرت عرض کرد فدایت شوم من حاضر مى شوم در مجلس این قوم یعنى اولاد عبّاس پس چه بگویم فرمود هرگاه حاضر شدى و ما را به یاد آوردى پس بگو ((اَللّهُمَّ اَرِنَا الرَّخاءَ وَالسُّرُورَ)) که آنچه مى خواهى از ثواب یا رجوع در رجعت خواهى در یافت گفت گفتم فدایت شوم من بسیار شود که امام حسین علیه السلام را یاد کنم پس در آن وقت چه بگویم فرمود که سه مرتبه بگو صَلَّى اللَّهُ علیک [ یا] اَبا عَبْدِ اللَّهِ که سلام مى رسد به آن حضرت از نزد یک و دور پس حضرت فرمود زمانى که حضرت ابوعبداللّه الحسین علیه السلام شهید شد گریه کرد بر آن حضرت آسمانهاى هفتگانه و هفت زمین و آنچه در آنها و آنچه در ما بین آنها است و هر که در بهشت و در آتش است از مخلوق پروردگار ما و آنچه دیده مى شود و آنچه دیده نمى شود همه گریستند بر ابى عبداللّه الحسین علیه السلام مگر سه چیز که گریه نکرد بر آن حضرت گفتم فدایت شوم آن سه چیز کدامست ، فرمود: نگر یست بر آن حضرت بصره و نه دمشق و نه آل عثمان گفتم فداى تو شوم مى خواهم به زیارت آن حضرت بروم پس چه بگویم و چه بکنم فرمود چون به زیارت آن حضرت روى پس غسل کن در کنار فرات پس بپوش جامه هاى پاک خود را پس با پاى برهنه روانه شو پس بدرستى که تو در حرمى هستى از حرمهاى خدا و حرم رسول خدا و بسیار بگو در وقت رفتن ((اَللّهُ اَکبَرُ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ سُبْحانَاللّهِ)) و هر ذکرى که متضمّن تمجید و تعظیم حق تعالى باشد و صلوات بفرست برمحمّد و اهل بیت او تاآنکه برسى به در حائر پس بگو:

اَلسَّلامُ علیک یا حُجَّةَ اللَّهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ اَلسَّلامُ علیکمْ یا مَلائِکةَ اللَّهِ

سلام بر تو اى حجت خدا و فرزند حجت خدا سلام بر شما اى فرشتگان خدا

وَزُوّارَ قَبْرِ ابْنِ نَبِىِّ اللَّهِ

و زائر ین قبر فرزند پیغمبر خدا

پس ده گام بردار پس بایست و سى مرتبه بگو اَللَّهُ اَکبَرُ پس برو به جانب قبر ازپ یش رو ومقابل کن روى خود را با روى آن حضرت و قرار ده قبله را ما بین دو کتف خود یعنى پشت به قبله باش پس بگو:

اَلسَّلامُ علیک یا حُجَّةَ اللَّهِ وَابْنَ

سلام بر تو اى حجت خدا و فرزند

حُجَّتِهِ اَلسَّلامُ علیک یا قَت یلَ اللَّهِ وَابْنَ قَت یلِهِ اَلسَّلامُ علیک یا ثارَ اللَّهِ

حجت خدا سلام بر تو اى کشته راه خدا و فرزند کشته راه خدا سلام بر تو اى خون (ر یخته در راه )

وَابْنَ ثارِهِ اَلسَّلامُ علیک یا وِتْرَ اللَّهِ الْمَوْتُورَ فِى السَّمواتِ

خدا و فرزند چن ین خونى سلام بر تو اى خون بازجسته خدا که انتقام نگرفتى از کشتگانت در آسمانها

وَالاَْرْضِ اَشْهَدُ اَنَّ دَمَک سَکنَ فِى الْخُلْدِ وَاقْشَعَرَّتْ لَهُ اَظِلَّةُ

و زمین گواهى دهم که خون تو جا یگ یر شد در بهشت جاو ید و بلرز ید براى آن سا یه هاى

الْعَرْشِ وَبَکى لَهُ جَم یعُ الْخَلا یقِ وَبَکتْ لَهُ السَّمواتُ السَّبْعُ

عرش و گریه کردند برا یش تمام خلائق و گر یست بر آن آسمانهاى هفتگانه

وَالاَْرَضُونَ السَّبْعُ وَما ف یهِنَّ وَما بَ ینَهُنَّ وَمَنْ یتَقَلَّبُ فى الْجَنَّةِ

و زمینهاى هفتگانه و آنچه در آنها و ما بین آنها است و هر که مى گردد در بهشت

وَالنّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنا وَما یرى وَما لا یرى اَشْهَدُ اَنَّک حُجَّةُاللَّهِ وَابْنُ

و دوزخ از مخلوقات پروردگار ما و آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود گواهى دهم که تو حجت خدا و فرزند

حُجَّتِهِ وَاَشْهَدُ اَنَّک قَت یلُ اللَّهِ وابْنُ قَت یلِهِ وَاَشْهَدُ اَ نَّک ثارُ اللَّهِ وَابْنُ

حجت خدائى و گواهى دهم که تو کشته خدا و فرزند کشته خدائى و گواهى دهم که توئى کسى که خداخونخواه یت کند و فرزند

ثارِهِ وَاَشْهَدُ اَنَّک وِتْرُ اللَّهِ الْمَوْتُورُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَاَشْهَدُ

چن ین خونى و گواهى دهم که توئى کشته اى که انتقام کشتگانت را نگرفتى در آسمانها و زمین و گواهى دهم

اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ وَنَصَحْتَ وَوَفَ یتَ وَاَوْفَ یتَ وَجاهَدْتَ فى سَب یلِ اللَّهِ

که تو برساندى (آنچه برعهده داشتى ) و خیرخواهى کردى و وفادارى کردى و حق را بطور کامل ادا کردى و در راه خدا جهاد کردى

وَمَضَ یتَ لِلَّذى کنْتَ علیه شهیداً وَمُسْتَشْهِداً وَشاهِداً وَمَشْهُوداً اَ نَا

و بدنبال آن هدفى که داشتى از جهان درگذشتى بصورت شهادت و شهادت جوئى و گواه و مورد گواهى (حق ) من

عَبْدُاللَّهِ وَمَوْلاک وَفى طاعَتِک وَالْوافِدُ اِلَ یک اَلْتَمِسُ کمالَ الْمَنْزِلَةِ

بنده خدا و دوست تو و در تحت اطاعت تو و وارد بر تواءم که جو یا یم مقام کاملى را

عِنْدَ اللَّهِ وَثَباتَ الْقَدَمِ فِى الْهِجْرَةِ اِلَ یک وَالسَّب یلَ الَّذى لا یخْتَلِجُ

در پ یش خدا و پا یدارى در هجرت کردن بدرگاهت و (ورود بدان ) راهى که در پ یش تو اضطراب (و دغدغه ) ندارد

دوُنَک مِنَ الدُّخُولِ فى کفالَتِک الَّتى اُمِرْتَ بِها مَنْ اَرادَ اللَّهَ بَدَءَ بِکمْ

از وارد شدن در تحت سرپرستى تو که بدان ماءمور گشته اى ، هر که آهنگ خدا کند از شما آغاز کند، بوسیله

بِکمْ یبَ ینُ اللَّهُ الْکذِبَ وَبِکمْ یباعِدُ اللَّهُ الزَّمانَ الْکلِبَ وَبِکمْ فَتَحَ اللَّهُ

شما خدا آشکار کند دروغ را و بخاطر شما دور کند خداوند روزگار دشوار و گزنده را و بوسیله شما خداوند (در خیر) بگشا ید

وَ بِکمْ یخْتِمُ اللَّهُ وَ بِکمْ یمْحُو ما یشآءُ وَ یثْبِتُ وَ بِکمْ یفُک الذُّلَّ مِنْ

و به شما ببندد و بوسیله شما محو کند آنچه را خواهد و ( یا) ثبت کند و به شما باز کند (طوق ) خوارى را از

رِقابِنا وَ بِکمْ یدْرِک اللَّهُ تِرَةَ کلِّ مُؤْمِنٍ یطْلَبُ بِها وَ بِکمْ تُنْبِتُ

گردنهاى ما و به شما بگ یرد خدا انتقام خون هر مؤ منى را که مورد مطالبه است و به شما برو یاند

الاَرْضُ اَشْجارَها وَبِکمْ تُخْرِجُ الاَْرْضُ ثِمارَها وَبِکمْ تُنْزِلُ السَّمآءُ

زمین بر خود درختان را و به شما بیرون آرد زمین م یوه هاى خود را و به شما ببارد آسمان

قَطْرَها وَرِزْقَها وَبِکمْ یکشِفُ اللَّهُ الْکرْبَ وَبِکمْ ینَزِّلُ اللَّهُ الْغَ یثَ

قطرات بارانش و روز یش را و به شما برطرف گرداند خدا گرفتارى را و به شما فرو بارد خدا باران را

وَبِکمْ تُسَبِّحُ الاَرْضُ الَّتى تَحْمِلُ اَبْدانَکمْ وَتَسْتَقِرُّ جِبالُها عَنْ

و بوسیله شما تسب یح گو ید زمینى که بدنهاى مطهر شما را برخود دارد و مستقر گردد کوهها یش

مَراس یها اِرادَةُ الرَّبِّ فى مَقاد یرِ اُمُورِهِ تَهْبِطُ اِلَ یکمْ وَتَصْدُرُ مِنْ

بوسیله لنگرهاى آن ، و خواست پروردگار در اندازه گ یرى کارها یش بسوى شما فرود آ ید و

بُیوتِکمْ وَ الصّادِرُ عَمّا فُصِّلَ مِنْ اَحْکامِ الْعِبادِ لُعِنَتْ اُمَّةٌ قَتَلَتْکمْ

از خانه هاى شما صادر گردد و نیز آنچه صدور یابد از تفص یل احکام بندگان ، لعنت بر آن امتى که شما را کشتند

وَاُمَّةٌ خالَفَتْکمْ وَاُمَّةٌ جَحَدَتْ وَلا یتَکمْ وَاُمَّةٌ ظاهَرَتْ علیکمْ وَاُمَّةٌ

وآن مردمى که با شما مخالفت کردند و آن جمع یتى که منکر شدند ولا یت شما را و آن امتى که از دشمن شما پشت یبانى کردند وآن ملتى

شَهِدَتْ وَلَمْ تُسْتَشْهَدْ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى جَعَلَ النّارَ مَاْو یهُمْ وَبِئْسَ

که حاضر بودند ولى تن به شهادت ندادند ستایش خدائى را که دوزخ را جایگاهشان قرار داد و بد جائى است

وِرْدُ الْوارِدین وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَم ینَ

براى واردین و چه بد جایگاهى است ورودگاهشان و ستا یش براى خدا پروردگار جهان یان

پس بگو سه مرتبه :

وَصَلَّى اللَّهُ علیک یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ پس سه مرتبه بگو: اَنَا اِلَى اللَّهِ مِمَّنْ خالَفَک بَرَّىءٌ

و درود خدا بر تو اى ابا عبداللّه * * * * * * * * من بسوى خداوند از هر کس که با تو مخالفت کرد ب یزارم


 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved