آیت الله میرزا جواد تهرانی
در اواخرعمرشان که در بیماری شدیدی به سر می بردند، دکتر از ایشان
سئوال می کند آقا آیا دردی دارید؟
ایشان می فرمایند : خیر دردی ندارم ولی غم دارم، غم دوری از محبوب.
یکی از مراقبین ایشان می گفت : در چند ماهه آخر عمر که گویا می فهمیدند
وصال به محبوب نزدیک شده، بیشترین ذکری که بر لب داشتند ذکر « یا الله»
بود.