آیت الله میرزا جواد تهرانی
ایشان می فرمودند:
روزی به یکی از دوستان قدیمی و با سابقه ام رسیدم هر چه سعی کردم
نتوانستم نامش را بر زبان بیاورم و کاملا" فراموش کردم. این را دانستم
که خداوند می خواهد بفهماند که هر چه داری از من است و تو هیچ نیستی و
چیزی از خودت نداری، علمت عارضی است نه ذاتی ! .
