آیت الله سید حسین بروجردی
به فاصله کوتاهی پس از تصمیم به توقف، شبها
در مسجد سیّد و پس از چندی، روزها نیز در مسجد ناسک الدین، به اقامه
نماز جماعت پرداختند.
این جماعت، بعدها در مسجد بزرگ سلطانی
برگزار شد. ایشان در مناسبتهای مختلف، خصوصاً، در ماه مبارک رمضان منبر
می رفتند. جلسات شبهای قدر ایشان در این ایام، خصوصاً، زمانی که در
مسجد سلطانی اقامه جماعت داشتند، از مجالس بسیار سنگین و به یاد ماندنی
تاریخ بروجرد است.
کثرت جمعیت نمازگزار در روزهای ماه رمضان در
این مسجد بعد از ایشان، دیگر هیچ گاه تکرار نشده است. »
نقل شده است:
در ایام اقامت ایشان در قم، روزی یکی از
فضلا از ایشان می پرسد:
آقا! حضرت عالی هیچ گاه منبر رفته اید؟
ایشان فرموده بودند:
«
من در ایام اقامت در بروجرد، منبر می رفتم و
روضه هم می خواندم. خیلی هم خوب روضه می خواندم. »
همراه با فعالیت در محراب و منبر، به
مراجعات و مشکلات جاری مردم نیز، رسیدگی کرده و هیچ گاه از این مشکلات
غافل نبوده اند.
دیگر از اقدامات ایشان در بروجرد تأسیس
کارخانه برق است که با تشویق افراد متمکن، به خرید سهام آن عملی گردید.
این شهر تا آن زمان، از نعمت برق محروم بود.
