آیت الله سید حسین بروجردی
سید جواد علوی می گوید:
«
مرحوم آیت الله بروجردی(ره)، پس از مراجعت
از نجف و تصمیم به اقامت در بروجرد، در مدت کوتاهی، از صورت یک طلبه
فاضل و ساعی و مورد توجه اساتید بزرگ حوزه، تبدیل به یک روحانی شهری،
با همه مشکلات و مصائب آن، خصوصاً، در محیطی تنگ و محدود، مانند بروجرد
شد.
ولی تنگ نظریها، معارضه ها، حسادتها و دیگر
مصائبی که نوعاً، مستلزم اقامت یک روحانی وزین، مانند ایشان، در یک
محیط محدود است، هرگز نتوانست روحیه مصمم و اراده پایدار ایشان را درهم
شکند؛ بلکه با هضم همه سختیها و تحمل همه ناملایمات، بر آن شد تا ضمن
پرورش سرمایه عظیم علمی خود، از طریق درس و بحث و تحقیق، به یاری مردم
خویش برخیزد و برای آنان راهنمایی دلسوز و پیشوایی آشنا با مشکلات و
دردها باشد.
ایشان، با درایت بسیار، فروتنی، سعه صدر، ادب و متانت، کرامت اخلاقی و
پرهیز از هر گونه برخورد، راه خود را به دو سو گشودند.