شیخ علی پهلوانی
در یکی از جلسات در شب سه شنبه ای در پایان جلسه سخن از اهمیت ذکر موت
و توجه به مشکلات آن عالم نکاتی را فرمودند.
این مطالب اغلب تتمه مباحث مطرح می شد و یا به مناسبت اشعار خوانده شده
در جلسه بود. در آن جلسه فرمودند:
چون جناب سلمان رضوان الله علیه رحلت فرمودند، آقا امیرالمؤمنین علیه
السلام وقتی ایشان را دفن کردند و بر قبر ایشان خاک ریختند آب آورده
روی قبر حضرت سلمان ریختند و خاک را گل کردند سپس با انگشت خود روی قبر
حضرت سلمان قدس سره از زبان سلمان این دو بیت شعر را نوشتند:
و فدت علی الکریم بغیر زاد / من الحسنات و القلب السلیم
و حمل الزاد اقبح کل شیء / اذا کان الوفود علی الکریم
بعد فرمودند: آقا امیرالمؤمنین علیه السلام حال و منزلت حضرت سلمان
مشهودشان بود و به علاوه آقا امیرالمؤمنین علیه السلام اهل غلو و تملق
و خلاف واقع گفتن نبودند واین اشعار را از زبان سلمان گفتند.
این خود بیانگر دشواری راه کمال و سعادت است و انسان خیلی باید در این
سخنی که آقا بر مزار نورانی سلمان نوشتند توجه کند و از آن عبرت بگیرد.
