در نظام اسلامي كار هر كس مستقيماً بر اعتقادات و تمايزات كيفي و روحي افراد بنا مي‌شود و آنچه انسان‌ها را به كار وا مي‌دارد نه پول، كه عشق است. مؤمن تابع اعتقاد خويش است نه اقتصاد، و عمل او مستقيماً بر نيت اوست كه بنا مي‌شود. در سيستم كارخانه‌اي، كارگر و كارمند پيوند اعتقادي خويش با كارش را از دست مي‌دهد و بالاجبار، فقط براي امرار معاش دست به‌كار مي‌زند و از آنجا كه همه‌ي احتياجات او با پول برآورده مي‌شود، اين پول است كه غايت آمال و مبدأ و ميزان همه‌ي ارزش‌ها مي‌شود. از ديكتاتوری‌

نام مقاله : پول‌ تا اقتصاد صلواتی