تشهد
مسأله 1109. در ركعت دوم تمام نمازهاي واجب و ركعت سوم نماز مغرب و ركعت چهارم نماز ظهر و عصر و عشا، بايد انسان بعد از سجده دوم بنشيند و در حال آرام بودن بدن، تشهد بخواند يعني بگويد:
اَشْهَدُ اَنْ لاَ اِلَهَ إلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسوُلُهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد
و كمتر از اين كفايت نميكند و احتياط واجب آن است كه به همين ترتيب بگويد.
مسأله 1110. كلمات تشهد بايد به عربي صحيح و بطوري كه معمول است پشت سر هم گفته شود.
مسأله 1111. اگر تشهد را فراموش كند و بايستد و پيش از ركوع يادش بيايد كه تشهد را نخوانده، بايد بنشيند و تشهد را بخواند، و دوباره بايستد و آنچه بايد در آن ركعت خوانده شود بخواند و نماز را تمام كند. و بنابر احتياط واجب، بعد از نماز براي ايستادن بيجا، دو سجده سهو به جا آورد، و اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را تمام كند، و بعد از سلام نماز، تشهد را قضا كند و براي تشهد فراموش شده دو سجده سهو به جا آورد.
مسأله 1112. مستحب است در حال تشهد بر ران چپ بنشيند و روي پاي راست را به كف پاي چپ بگذارد، و پيش از تشهد بگويد: «اَلْحَمْدُ للهِ» يا بگويد: «بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَالْحَمْدُ للهِ وَخَيْرُ الأْسْمَاءِ للهِ» و نيز مستحب است دستها را بر رانها بگذارد و انگشتها را به يكديگر بچسباند، و به دامان خود نگاه كند، و بعد از تمام شدن تشهد اول بگويد: «وَتَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَه».
مسأله 1113. مستحب است زن در وقت خواندن تشهد، رانها را به هم بچسباند.