اشعار میلاد با سعادت
کریم اهلبیت امام حسن مجتبی علیه السلام
ولایت حسن
آن را که ولایت(1)حسن نیست
طاعات قبول ذوالمنن(2) نیست
از بعد علی قبای لولاک (3)
جز در خور قامت حسن نیست
آن را که محبت تو ای شاه
چون پاک روان به ملک تن نیست
در حیرتم آنکه این چنین کس
چون مرغ چرا به بابزن(4) نیست
خاک ره هندوی (5) تو باشد
مشکی که به خطه ختن نیست
چون بازوی تو به کسر اصنام(6)
نیروی خلیل بتشکن نیست
چون است که دشمن تو ای شاه
برگردنش از قضا رسن نیست
بی نور تو عرش مستقر نه
بی رای تو عقل موتمن(6) نیست
ای شاه قرین یک غلامت
صد همچو اویس در قرن نیست
جز مهر تو مایه جنان نه
جز مدح تو زینت سخن نیست
بی خاتم مهر تو فرشته
جز جان بلیس(8) اهرمن نیست
من بنده دودمان اویم
حقا که درین سخن، سخن نیست
بی مهر علی و آل پاکش
آسوده «هما» روان به تن نیست
1- ولایت: دوستی.
2- ذوالمنن: صاحب
منتها، نعمتها، یعنی خداوند متعال.
3- لولاک: اشاره است به
حدیث قدسی: لولاک لما خلقت الافلاک: «هر آینه اگر تو (پیامبر عظیمالشان
اسلام (ص" نبودی فلکها و آسمانها را نمیآفریدم».
4- بابزن: سیخ کباب.
5- هندو: غلام و دربان.
6- کسراصنام: شکستن
بتها.
7- موتمن: (از
مصدرانتمان): امانتدار.
8- بلیس: مخفف ابلیس.
شكرستان، همای شیرازی
ميلاد امام مجتبي (ع) آمده
است
|
او آمده تا نور به شب ها بخشد
|
روح شرف و عشق به دنيا بخشد |
|
|
|
او آمده تا باور وايمان و صفا |
همراه دو صد عاطفه برما بخشد |
|
|
|
او آمده از صلح و محبت بي شك |
جاني ز ولا برتن تنها بخشد |
|
|
|
آن سيد خوبان و بهشت آمده تا |
برمهر و وفا ارزش و معنا بخشد |
|
|
|
او آمده با نام حسن در حسنش |
شوري به سرا پرده مولا بخشد |
|
|
|
او رود زلالي ست كه درفصل عطش |
جود و كرم خويش به دريا بخشد |
|
|
|
از لطف ، كريم اهل بيت عصمت |
ما را زكرم خدا به فردا بخشد |
|
|
|
ميلاد امام مجتبي (ع) آمده
است |
شادي به حريم دل ما آمده است |
ميوه بستان زهراء
موكب باد صبا بگذشت از طرف چمن
|
تا چمن را پرنيانِ سبز پوشاند به تن
|
سبزه اندر سبزه بينى ، ارغوان در ارغوان
|
لاله اندر لاله بينى ، ياسمن در ياسمن
|
ساحت بستان ز فرّ سبزه شد باغ بهشت
|
دامن صحرا ز بوى نافه شد رشك ختن
|
نقش گل را آن چنان آراست نقّاش بهار
|
كز شگفتى ماندت انگشت حيرت در دهن
|
وه چه خوش بشكفته در گلزار زهرا نوگلى
|
كز طراوت گشته رويش رشك گلهاى چمن
|
ديده از نور جمالش روشنى يابد چو دل
|
بلبل از شوق وصالش در چمن نالد چو من
|
بلبل آن جا هر سپيده دم سرايد نغمه اى
|
در ثناى خسرو خوبان ، امام ممتَحن
|
از حريم فاطمه در نيمه ماه صيام
|
چهره ماه حسن تابيده با وجه حسن
|
ميوه بستان زهراء نور چشم مصطفى
|
پاره قلب علىّ بن ابى طالب ، حسن
|
در محيط علم و دانش آفتابى تابناك
|
بر سپهر حلم و بخشش كوكبى پرتو فكن
|
پرچم صلح و صفا افراشت سبط مصطفى
|
تا براندازد لواى كفر و آشوب و فتن
|
از شاعر محترم آقاى دكتر رسا
شـیــعــیــان شــاد و فـرحـنـاك ز مـولـود
حسن
این چه شور است عزیزان كه بهر انجمن است
شـاد و خـرم دل یـــاران و بـه دور از مــحــن اسـت
هــر طـرف مـیگـذرم بـانـگ طـرب مـیشــنـــوم
زانـكـه مـیـلاد حـسـن نـور دل بـوالـحـسـن اسـت
دخـتــر خـتــم رســولان پـــســـری آورده اســـت
كـه جـمـالـش حـسـن و نـام نـكـویش حسن است
ســروی آزاد عــیـــان گـشـتـه كــه از خـرمیـش
جـلـوه بـاغ بـهـشـت است و صفای چمن است
شـهــر یـثـرب شـده فـرخـنـده ز مـیــلاد حــســن
وز تـجـلـی رخ او بـر مـه و خور طعنه زن است
تـهـنــیـت گــوی مــلائــك بـه زمــیــن آمـــدهانـد
كه فضا خوش نفس از مشگ و عبیر ختن است
شـیــعــیــان شــاد و فـرحـنـاك ز مـولـود حسن
شادمان خاطـر سرگشته هر مرد و زن است
صـبــر ایــوب فــرامـوش شــد از خــاطــرههــا
دیـده خـلـق جـهـان خـیره به صبر حسن است
پـســر فــاطــمـه از مــهــر بــه یــاران نـظــری
دیـدههـا سـوی تـو ای دلـبـر شیرین سخن است
تـو «حـیاتی» چه غـم از وحشت محشـر داری
كـه حـسـن روز جـزا دافـــع رنـج و مِـحـن اسـت
"حیاتی"
سایه ى طوبى
|
نور خدا نخله ى سینا، حسن |
|
هوش ربا، از دل موسى حسن |
|
نغمه ى داوود از او پر ز شور |
|
راز شفا بخشى عیسى حسن |
|
داد سلامش، ز ادب چون خلیل |
|
كرد سلام آتش او را حسن |
|
نوگل و ریحانه ى ختم رسل |
|
شاخه ى پر سایه ى طوبى حسن |
|
یاسمن سرو قد سبز پوش |
|
سیم تن گلرخ زیبا حسن |
|
بنده ى محبوب خدا مجتبى |
|
روشنى دیده ى زهرا حسن |
|
در صفت جود یدالله را |
|
آیت كبرى، ید بیضا حسن |
|
شاه جوانان بهشت برین |
|
سبط نبى فاطمه سیما حسن |
|
كفه ى شاهین ترازوى عشق |
|
هست حسین بن على با حسن |
|
هر دو به عرش عظمت گوشوار |
|
سرخ حسین آمد و خضرا حسن |
|
هر دو یكى، هر دو نكوتر ز خوب |
|
چون حسنین اند دو همتا حسن |
|
تا نشود این یك از آن، اشتباه |
|
یاء حسین است در اینجا حسن |
|
گر نبود كوچكى سن و سال |
|
نام حسین است به معنى حسن |
|
فرق حسین است و حسن حرف یاء |
|
این حسن است، آن دگرى یا حسن |
|
من كه «حسان» این همه دارم گناه |
|
كیست پناهم دهد الا حسن |
حبیب
الله چایچیان (حسان)
ریحانه رسول خدا
آن شاخ گل که سبز بود در خزان یکی است
افشانده غنچه گل سرخ از دهان یکی است
آن گوهری کز آتش الماس ریزه شد
یاقوت خون زلعل لب او روان یکی است
آن لعل درفشان که زمرد نگار شد
داد از وفا به سوده الماس، جان، یکی است
آن نخل طور کز اثر زهر جانگداز
از فرق تا قدم شده آتش فشان یکی است
آن شاهباز اوج حقیقت که تیر خصم
نگذاشته ز بال و پر او نشان یکی است
آن خضر رهنما که شد از آب آتشین
فرمانروای مملکت جاودان یکی است
آن نقطه بسیط محیط رضا که بود
حکمش مدار دائره کن فکان یکی است
آن جوهر کرم که چه سودا به سوده کرد
هرگز نداشت چشم به سود و زیان یکی است
چشم فلک ندیده بجز مجتبی کسی
شایان این معامله، آری همان یکی است
طوبی مثال گلشن آلعبا بود
ریحانه رسول خدا مجتبی بود
آیةالله غروی اصفهانی
امام مجتبی آمد به دنیا
زمین و
آسمان دریای نور است دل شیعه
ز شادی در سرور است
علـــی مرتضی
زین باره خرسند به غنچه گل
زده همواره لبخند
جناب
فاطـــــــمه(س) دارد تبسم
که از این چهره جنت شد تجسم
به عرش حق
شده بزمی مهیا امام
مجتبی آمد به دنیا
از آن سو جبرئیل
سرخوش از این باب تمام عرشیان
زین باره بی تاب
ز جود و
بخشش است ایشان زبانزد ز هر بخشنده
ای بی شک سرآمد
بر او رحمت
بُِِوَد پیوسته بی حد وجودش
پاک و طاهر بوده از بد
تجلــی کرده
امشب ذات سرمد که آمد
میوه ی جان محمد
*******
شب میلاد مولا
گلی زیبا
نمایان در چمن شد شب
میلاد مولایم حسن شد
شدم امشب
سراپا مست نامش یقین مرغ دلم
گردیده رامش
نمی دانم چه
گویم از وجودش تمام
عـــرشیان محو سجودش
حسن را لطف یزدان
بی حساب است که قدر و شان ایشان در
حجاب است
حسن تنهاترین
سردار دین است که ایشان بی گمان
حبل المتین است
ز مدحش بی گمان
قاصر زبان است حســـن دوم
امام شیعیان است
سید کمال الدین خردمندان
در مدح و منقبت دوّمين اختر فرزنده امامت
بت غم عشق تو تا يار دل زار من است
بهتر از خلد برين گوشه بيت الحزن است
نه غم حُور و نه انديشه جنّت دارم
از زمانى كه مرا بر سر كويت وطن است
قصّه عشق من و حُسن تو اى مايه ناز
نقل هر مجلس و زينتْ دِه هر انجمن است
بعد از اين ياد، كس از ليلى و مجنون
نكند
حُسْن اگر حُسْن تو و عشق اگر عشق من است
توئى آن يوسف ثانى كه ز يك جلوه حُسن
محو ديدار تو صد يوسف گل پيرهن است
از پى ديدن رخسار تو موساى كليم
سال ها بر سر كويت به عصا تكيه زن است
آدم و نوح و سليمان و مسيحا و خليل
همه را مِهر ولاى تو به گردن رسن است
خلق گويند به من ، دلبر و معشوق تو
كيست
كه تو را در غم او اين همه رنج و مِحَن
است
چه بگويم كه نم از يم نتوان گفت كه آن
ماه جبين
سرو سيمين بدن و خسرو شيرين سخن است
ثمر باغ رسالت ، گهر بحر وجود
والى مُلك ولايت ، ولىّ مؤ تمن است
اوّلين سبط و دوّم حجّت و سيّم سالار
چارمين عصمت حقّ و يكى از پنج تن است
نام ناميّش حسن ، خلق گراميّش حسن
پاى تا فرق حسن ، بلكه حسن در حسن است
روى حسن موى حسن بوى حسن خوى حسن
يك جهان جوهر حُسن است كه در يك بدن است
شاعر محترم مرحوم
ذاكر
پیامک های مذهبی به
مناسبت میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام
ميلاد حسن(ع) خسرو دين
است امشب
شادي و سرور مؤمنين است امشب
از يمن قدوم مجتبي(ع) طاعت ما
مقبول خداوند مبين است امشب
---
ميلاد نور، در نيمه ي ماه نور، بر عاشقان نور مبارکباد.
* * * * *
شمس عفت زگريبان، قمر آورده برون
نخله ي فاطمه، اول ثمر آورده برون
بوالحسن را حسني داده خداوند و حسن
از افق، رخ پي اهل نظر آورده برون
آمد آن ماه که ماه رمضان کرد دو نيم
چون نبي معجز شق القمر آورده برون
---
* ولادت باسعادت کريم اهل بيت، امام حسن مجتبي-ع مبارک *
* * * * *
دوش بر گوشم رسيد اين مژده از جان آفرينم
کايد از ره آن نگار دلنواز و نازنينم
گفتم اي مه از کدامين آسمان باشي؟ بگفتا
شمس ايوان ولايت، عُروَة الوثقاي دينم
من همان ماه تمامم، جلوه ي ماه صيامم
شاهد صلح و قيامم، وجه رب العالمينم
---
طاعات قبول*عيدتون مبارک
* * * * *
آمده نوگل ولا / روح و روان مصطفي / نور دو چشم مرتضي
فروغ چشم من رسد / زينت انجمن رسد / حسن رسد، حسن رسد
شاه جوانان جهان/ امام جمله انس و جان / قدم گذارد به جهان
ز مقدم او، زمين چو گلشن، بگو به زهرا، چشم تو روشن
---
ولادت مظهر جود و کرم و بخشش، مبارک ... التماس دعا
* * * * *
دلخواسته هایتان را آرزو كنید ؛میلاد كریم اهل بیت فرا رسیده
است
* * * * *
میلاد اولین گل بوستان علی و زهرا مبارک باد
* * * * *
میلاد کریم سبزپوش آل فاطمه، تنهاترین سردار لشکر حیدر و غریب شهر پیامبر تهنیت
باد.
* * * * *
من اسیر کرم گل پسر فاطمه ام
حسنی ام بنویسید به روی کفنم
* * * * *
روزه داران به رهش جان و دل ایثار کنید
امشب از جام تولای وی افطار کنید
میلاد کریم اهل بیت مبارک
* * * * *
مهمانی حق چه باصفا شد
میلاد امام مجتبی شد
* * * * *
امام حسن: بهترین نیکویی، اخلاق نیکو است. میلادش مبارك
* * * * *
تا خدا هست و خدایی می کند
مجتبی مشکل گشایی می کند
* * * * *
5 صلوات را نثار امام حسن (ع) کن و این sms را به 5 نفر ارسال کن تا در ثواب 61
میلیون صلوات شریک شوی.
* * * * *
بنگر به مرتضی که در این ماه روزه را
با بوسه از لب پسر افطار می کند
* * * * *
امشب خوان ماه رمضان به یمن قدوم کریم اهل بیت گسترده تر است. هوشیار باشید که بی
نصیب از کنارش نگذرید.
* * * * *
با عشق حسن من به جهان ناز کنم
افطارمو با نام حسن باز کنم
صد شکر که درک شب قدر رمضان
با جشن ولادتش آغاز کنم
* * * * *
در جود و کرم دست خدا هست حسن
دست همه را وقت عطا بست حسن
نومید نگردد کسی از درگه او
زیرا که کریم اهل بیت است حسن
* * * * *
پیامبر: به حسن شکوه و جذبه و وقار و به حسین بخشندگی و رحمت خود را بخشیدم.
* * * * *
پیامبر: فرزند صالح گلی است که خدا به بندگانش میدهد. دو گل من در دنیا حسن و حسین
اند.
* * * * *
بر خوان رحمت خداوند، امروز دست کریم تو ساقی سعادت است و ما نه تشنه طهور که جرعه
نوش ظهور رُخت به صف ایستاده ایم.
* * * * *
بر ما بتاب ای جریان زلال کرامت. میلاد امام حسن مبارك
* * * * *
در ضیافت الهی چهره زیبایت نقاب خلقت را گسست یعنی که خداوند به
وجود کریمت بندگانش را خواهد نواخت.
* * * * *
بیا بر آستان رویش به هوای شعله رویم که بارقه نگاهش را به دستان خالی ما صدقه دهد.
* * * * *
تو مگو ما را بدان شه بار نیست
با کریمان کارها دشوار نیست
* * * * *
جان به جانان عرض کردن عاشقان را عار نیست
مفلسان را با کریمان کارها دشوار نیست
میلاد امام حسن مبارك
* * * * *
نیمه ماه مبارک بس شرافت دارد امشب
چون خدا بر بندگان خود عنایت دارد امشب
جشن میلاد حسن در عرش اعلا گشته بر پا
زین سبب بر لیلة الاسرا شباهت دارد امشب
* * * * *
ماه دل آرای نیمه رمضان را، پانزده روز است به انتظار نشسته ایم و به کرامت و
مهربانیاش محتاجیم.
* * * * *
می خواست تا چشم و چراغ دین، شما باشی
بعد از علی میراث دار مصطفی باشی
مثل نسیمی مهربان و مثل باران، سبز
آمیزه ای از رحمت و جود و سخا باشی
* * * * *
میلاد مجتبی است بیا تا به خرمی
امشب بساط جشن ولادت به پا کنیم
* * * * *
هر طرف می گذرم بانگ طرب می شنوم
زانکه میلاد حسن، نور دل بوالحسن است
* * * * *
دختر ختم رسولان پسری آورده است
که جمالش حسن و نام نکویش حسن است
* * * * *
الهی دلبر دور از وطن کو؟
شب جشن حسن، ابن الحسن کو؟
* * * * *
از حریم فاطمه در نیمه ماه صیام
چهره ماه حسن تابید با وجه حسن
