سدير مىگويد: به حضرت صادق عليهالسلام عرض كردم: فدايت شوم يابن رسولاللَّه، آيا مؤمن از قبض روحش كراهت دارد؟ فرمود: خير (نه به خدا سوگند)، چون هنگامى كه ملكالموت براى قبض روحش مىآيد و وى اظهار ناراحتى مىكند، فرشته مرگ به او مىگويد: اى ولى خدا، بىتابى مكن. سوگند به خدايى كه محد را بحق برانگيخت، من به تو از پدر خوب و مهربان به فرزندش مهربانترم، چشمانت را باز كن و نگاه كن. سپس فرمود: فاطمه زهرا و پاداش مؤمنان در هنگام مرگ
«فيتمثل له رسولاللَّه و اميرالمؤمنين و فاطمة والحسن والحسين والائمة (من ذريتهم) صلواتاللَّهعليهم.»
- انوار مقدسه رسولاللّه و اميرالمؤمين و فاطمه و حسن و حسين و ائمه (از نسلشان) (صلواتاللّهعليهم) نزد او ظاهر مىشوند.
ملكالموت مىگويد: اينها رفقاى تواند. او چشمانش را مىگشايد و به آنان نگاه مىكند و سپس به خود خطاب مىكند: (1)
(يا أيتها النفس المطمئنة) (2)إلى محمد و أهل بيته عليهمالسلام (إرجعي إلى ربك راضية) بالولاية (مرضية) بالثواب، (فادخلي في عبادي) يعني: محمد و أهل بيته و (و ادخلي جنتى)، فما من شىء احب إليه من انسلال روحه و اللحوق بالمنادي.»(3)
اى روان آسوده به محمد و اهلبيتش! بازگرد به سوى پروردگارت. در حالى كه هم تو خشنود به ولايت هستى، و هم او با ثوابش از تو خشنود است. پس داخل شود در زمرهى بندگانم، يعنى: محمد و اهلبيتش، و داخل بهشت خودم شو. در اين هنگام هيچ چيز براى مؤمن از بيرون آمدن جانش و پيوستن به نداكننده دوست داشتنىتر نيست.بيان:
غرض از اينكه اين روايت ذكر حضرت زهرا عليهاالسلام در رديف سائر ائمه عليهمالسلام و جزو اهلبيت عصمت بودن ايشان است.
1ـ در نقل كافى اين قسمت به اين صورت است: «فينظر فينادي روحه مناد من قبل رب العزة فيقول: (يا أيتها النفس المطمئنة)...»: (پس نگاه مىكند و كسى از طرف پروردگار به روحش ندا مىكند: اى روان آسوده...)
2ـ فجر: 27- 30.
3ـ بحارالانوار، ج 24، ص 94، روايت 7 و نيز بحارالانوار، ج 6، ص 196، روايت 49. اين حديث از دو طريق نقل شده: 1- كافى. 2- صدوق، و ما به طريق صدوق نقل كرديم كه در متن با كافى اختلاف دارد، مراجعه شود.