پدرانی که فراموش شدند

سالروز میلاد حضرت علی(ع) بهترین فرصت برای تجلیل از زحمات پدران است اما در این میان پدرانی هستند که از سوی فرزندان به فراموشی سپرده شده و سالها در حسرت دیدار فرزندانشان هستند.

 94/02/13

سیزدهم رجب همزمان با میلاد باسعادت اولین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت علی بن ابی طالب(ع) است که به همین منظور این روز به نام روز پدر در میان مردم ایران نامگذاری شده است.

در روز میلاد امام مهربانی ها، فرزندان سراسر کشور به دیدار پدران خود می روند و با اهدای شاخه گل و هدیه از زحمات و تلاش های آنان برای تربیت و موفقیتشان قدردانی می کنند.

امروزه برگزاری مراسم روز پدر به یک فرهنگ و سنت زیبا و دلنشین در میان مردم ایران تبدیل شده است که اثرات مثبتی در ایجاد انس و الفت میان خانواده های ایرانی ایفا می کند.

سالروز میلاد حضرت علی(ع) بهترین فرصت برای تجلیل از زحمات پدران است اما در این میان پدرانی هستند که از سوی فرزندان به فراموشی سپرده شده و سالها در حسرت دیدار فرزندانشان هستند.

اگر چه بسیاری از فرزندان و خانواده های ایرانی در شب و روز میلاد با سعادت امام علی(ع) در خانه بزرگترهای فامیل جمع می شوند اما در این میان پدرانی نیز وجود دارند که در اثر بی مهری و بی تفاوتی فرزندانشان در کنج آسایشگاه به امید دیدار دوباره ثمره زندگی شان هستند.

برق نگاه پدران برای بازگشت به خانه فرزندان

در این میان باید به این نکته توجه داشت که مسئولان و کارکنان آسایشگاه ها از هیچ کوششی برای رفع نیازهای سالمندان دریغ نکرده و محیطی با نشاط را برای آنان فراهم آورده اند اما پدران و مادران حاضر در این آسایشگاه در برق چشمانشان بازگشت به خانه های خود و فرزندانشان را دنبال می کنند.

اگرچه همه پدران حاضر در آسایشگاه یک دنیا حرف با فرزندان و جوانان ایرانی دارند اما می خواهند در گمنامی سخنان خود را بیان کنند به طوری که یکی از سالمندان حاضر در آسایشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: اگر چه مدت زمان زیادی از ندیدن فرزندم می گذرد اما همواره برای موفقیت آنان دعا می کنم.

 

محبت فرزندان دوای درد مشکلات روحی سالمندان

این پدر مهربان افزود: جوانان کشور باید بدانند که پدران و مادران آنان برای تربیت و موفقیت آنان تلاش زیادی کردند به همین خاطر باید قدر این سرمایه های زندگی خود را دانسته و به آنان بی مهری نکنند.

نازنین سعیدی که دارای مدرک کارشناس مسائل روانشاسی است در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: باید توجه داشت که سالمندان در سنین کهنسالی بیش از پیش به محبت فرزندان و اعضای خانواده خود نیاز دارند.

عدم احترام به بزرگترها از سوی فرزندان پذیرفتنی نیست

این متخصص روانشناسی افزود: بی مهری و بی توجهی فرزندان به پدران و مادران اثرات ناگواری را بر روی آنان برجای می گذارد و این مشکلات تنها با محبت فرزندان به بزرگترهای خود قابل جبران خواهد بود.

وی ادامه داد: دین مبین اسلام و فرهنگ اصیل ایرانی-اسلامی احترام زیادی برای سالمندان قائل است اما متأسفانه برخی افراد تحت تأثیر برنامه های ماهواره ای و الگوگیری از فرهنگ غربی به بزرگترهای خود احترام نمی گذارند که این امر پذیرفتنی نیست.


 

منبع :فرهنگ نیوز