قطعنامه پایانی اجلاس بینالمللی تعامل
سازنده ادیان الهی
هر نوع دین ستیزی و تفرقه افكنی بین پیروان مذاهب محكوم
است
شركتكنندگان دراجلاس
بینالمللی تعامل سازنده ادیان الهی، با تأكید بر مواضع روشن دینداران
و نظر به وحدت ادیان الهی در اعتقاد به توحید و مسئولیت سنگین رهبران
دینی در مسیر احیای ارزشهای اخلاقی، هر نوع دین ستیزی و تفرقه افكنی
بین پیروان مذاهب مختلف را محكوم كردند.
شركت كنندگان اجلاس همچنین
از عدم ابراز عكسالعمل شایسته بعضی از رهبران سیاسی، در مقابل
اهانتهای جفاكارانه اخیر به مقدسات دینی و به ویژه اسائه ادب به
پیامبر عظیمالشان اسلام، ابراز تأسف عمیق كرده و عمل نابخردانه انتشار
كاریكاتورهای موهن نسبت به مقدسترین شخصیتی را كه مورد عشق و علاقه
میلیاردها انسان در سراسر جهان است محكوم كردند.
در قطعنامه پایانی اجلاس بینالمللی تعامل سازنده ادیان الهی آمده است:
گرایش موزون به دنیا و آخرت، تعامل علم و دین و تعالی معنویت و هنر،
بهترین راه دعوت مردم جهان به خداباوری، تقوی اخلاقی و التزام به
ارزشهای جاودانه تمدن بشری است و این مهم به خواست، همت و تلاش رهبران
دینی سخت نیازمند است.
جمهوری اسلامی ایران با دعوت از رهبران مذهبی، اندیشمندان و مسئولان
نهادهای دینی مسلمان،مسیحی، یهودی، زرتشتی و ادیان دیگر 38 كشور جهان
در شهر تاریخی و مأمن آسودگی و همزیستی ادیان و مذاهب گوناگون، اصفهان
پایتخت فرهنگی جهان اسلام این نشست را برگزار كرد.
شخصیتهای متفكر و مؤثر دینی از كشورهای مختلف در این اجلاس در باره
موضوعات مهم و مسائل و مشكلات فراروی روند رو به رشد گسترش معنویت دینی
در جهان به بحث و تبادل نظر پرداخته و بیش از 20 موضوع مورد علاقه
مشترك را در سه كمیسیون حقوقی - سیاسی، فرهنگی - تاریخی و دینی -
اخلاقی مورد بررسی و تبادل رای و نظر قرار دادند.
* اجلاس از دخالت هدفمند رهبران دینی در مهار بحرانهای بینالمللی و
جلوگیری از جریحهدار شدن عواطف مؤمنین و احیای ارزشهای اخلاقی و
فضیلتهای دینی،استقبال كرده معتقد است نقش آنان در آینده بشریت نباید
صرفاً به جنبههای معنوی و اخلاق فردی منحصر شود.
* اندیشمندان و متفكران شركتكننده با تصریح بر این نكته كه تبلیغات
سوء جاری نه از باب تقابل تمدنها كه ناشی از امتیازات تقسیم شده
سیاسی چند دهه گذشته در صحنه بینالمللی و اردوكشیهای غیر عادلانه
سیاسی، اقتصادی و نظامی است، صلح خواهی، عدالت طلبی و خیرخواهی فطری
همه انسانها و كوشش خردمندانه همراه با احساس مسئولیت مصلحان را
زمینهساز بنای دنیایی به دور از بحرانها دانستند و از جنبشهای ضد
جنگ ظالمانه عراق در دنیا حمایت كردند.
* اندیشمندان و صاحبنظران شركتكننده در اجلاس بر این باورند كه جهان
كنونی همانند شهر واحدی است و همگی به مثابه شهروندان این مجتمعاند.
آسایش همگان در پرتو تعامل و احترام متقابل پدید میآید و تفاهم پویا
بدون پشتوانه عمیق علمی، حاصل نمیشود.
* تعامل پیروان ادیان و مذاهب بدون تدوین مواد حقوقی ممكن نخواهد بود.
تشكیل این گونه گردهماییها تمهیدی برای نیل به آن اساسنامه حقوقی
است. تحریر مواد حقوقی منوط به تصویب اصول و مبانی آن است و اصول ارزشی
مواد حقوقی را عدالت، آزادی بیان، استقلال، امنیت، حقوق طبیعی انسان،
نفی خشونت و سپس تفاهم بر تفسیر مشترك از این مبانی تشكیل میدهد.
* مهمترین علل تعامل متعادل و عامل اصلی ظفرمندی آن را، تمسك به قوانین
الهی (به عنوان قانونگذار سرمدی) و اعتراف به رسالت انبیاء تشكیل
میدهد. جستجوی عالمانه (در محیطهای رأفت و همدلی)،حقایق و مشتركات
اعتقادی، كار تعامل را چنانكه شایسته است پیش میبرد.
* استمرار این گونه اجلاسها به منظور حفظ پیوندها و همكاریهای فرهنگی
موجود و تقویت و تعمیق ارتباط دینی كه تامین كننده هدف مشترك همه
انبیاء الهی باشد، ضرورت امروز ماست.
* دیالوگ و مباحثه بین الادیانی وقتی به نتایج درخشان و تاثیرات بایسته
می رسد كه در محیط منزه از هتك حرمت و به دور از پیش فرضها و سوء
تفاهمها باشد.
* اصل گفتوگو همچنان ضروریترین و مؤثرترین راه تفاهم، تحكیم مناسبات
ایمانی، دوستی و همكاری مؤمنین در مواجهه با مسائل و رخدادهای تلخ و
شیرین در سطح جهانی است و تنها شرط آن احترام متقابل و موضع برابر و
اصالت عدالت در برابر زور است.
* دفاع جمعی و متقابل از ارزشهای والای دینی،مقدسات،اماكن و مراكز
دینی و خصوصا كرامت انسانی وظیفه همه مسوولان و رهبران دینی و پیروان
ادیان است.
* رهاوردهای اندیشه انسانی كه اغلب برگرفته از آموزههای دینی است و
همچنین آزادی انسان در بیان و انتخاب راه و روش زندگی و سایر آزادیهای
مطرح در كنوانسیونهای بینالمللی مورد احترام همگانی است ولی این
آزادیها محدود به آزادی و حرمت سایرین در همه زمینههای مادی و معنوی
است. بنابراین هرگونه سوء استفاده از آزادی در پوشش اعتقادات فرد
گرایانه محكوم است.
*جهان در آستانه خیزش دوباره به سوی معنویت و گسترش دین و آموزههای
دینی است تا جایی كه حتی زورمندان و ظالمان نیز ناچار به استفاده از
ادبیات دینی هستند. بنابراین لازم است پیروان همه ادیان بردباری و صبر
و حسن نیت و احترام شایسته در مقابل مقدسات، باورها، سنتها و
آرمانهای پیروان ادیان دیگر را از خود نشان دهند.
* اهانت كنندگان به مقدسات دینی نبایستی بتوانند در پناه حمایتهای
سیاسی و بدون عواقب جزایی، هرگاه اراده كردند بتوانند با عواطف، عرض و
باورهای سایر جمعیتهای انسانی ناجوانمردانه برخورد كنند. در این زمینه
اجلاس پیشنهاد میكند ضمن فراهم آوردن ترتیباتی برای پیگیری و شكایت در
مرجع ذیصلاح حقوقی، سندی بینالمللی در مجامع دارای صلاحیت،تدوین و
تصویب گردد كه منضم به تنظیم سایر اسناد نظیر منشور حقوق بشر شود.
* در آستانه عصر بازیابی نقش و جایگاه دینی و دین مداری در عرصههای
مختلف سیاسی و اجتماعی در سطح جهان، شایسته است در چارچوب معینی برای
اصالت دین در سیاست جستجو و تعریف گردد بدیهی است در این زمینه
حركتهای انحرافی متمسك به مذهب چون صهیونیسم مورد نظر نیستند چون مذهب
نیستند.
* اندیشمندان، پیشگامان و رهبران دینی بایستی تلاش خود و پیروانشان را
در مسیر افزایش شناخت عالمانه از ارزشهای دینی و كارست آنها افزایش
داده و راه تعامل سازنده با سایر ادیان را با همین شناخت عمیق هموارتر
سازند.
* گرایش موزون به دنیا و آخرت، تعامل علم و دین و تعالی معنویت و
هنر،بهترین راه دعوت مردم جهان به خداباوری، تقوی اخلاقی و التزام به
ارزشهای جاودانه تمدن بشری است و این مهم به خواست، همت و تلاش رهبران
دینی سخت نیازمند است.
* بدیهی است تاسیس یك نهاد دائمی بینالمللی برای تعامل سازنده ادیان
جهان گام ارزشمندی در مسیر تفاهم و تعامل هر چه بیشتر تلقی میگردد.
مركزیت این نهاد میتواند در شهری چون اصفهان كه سابقهای بسیار طولانی
و درخشان در همزیستی ادیان و مذاهب دارد، مستقر شود ونمیندگیهای آن در
سراسر جهان توسعه یابد.
* اجلاس مصرانه از مجامع جهانی میخواهد در زمینه خلع سلاح جهانی خصوصا
هدم؟؟ سلاحهای كشتار جمعی و توجه ویژه به محیط زیست انسانی برای بقای
خانه مشترك برای نسلهای آینده اقدام كند و دولتها را به اجرای
اینگونه كنوانسیونها دعوت نمایند.
*قدس شریف میراث مشترك همه ادیان الهی است. حفظ حرمت و حفاظت از آن در
مقابل تخریب تغییر و انحصار جزئی بر عهده همه رهبران دینی و مصلمین و
صلح دوستان جهان است.
اجلاس بینالمللی«تعامل سازنده ادیان الهی؛ چارچوبی برای نظم جهانی» در
روزهای 27 و 28 اسفندماه 1384 برابر با 18 و 19 مارس 2006 و 18 و 19
صفر 1427 قمری به منظور پاسداشت مقام مقدس انبیاء و مقدسات ادیان الهی
و حمایت از حریم اماكن مقدس دینی و مذهبی و به دنبال اهانتهای
زنجیرهای بعضی رسانهها و محافل غربی به ساحت رسول خدا(ص) و هجوم
تروریستی به حرم ائمه هدی در سامرا عراق و به عنوان نخستین اجلاس
بینالمللی در سطح جهان برگزار شد.