بار ديگر انتفاضه
نويسنده:خيرگرد رستمي
حضور يهوديان تندرو در مسجدالاقصي مي تواند آغازگر مرحله جديدي از
تنش و درگيري ميان گروههاي فلسطيني و نظاميان صهيونيستي باشد كه مسووليت آن بر عهده
رژيم صهيونيستي است. مخصوصا آن كه به نظر مي رسد آريل شارون در سفر كنوني اش به
امريكا قصد دارد از تهديدهاي اخير يهوديان افراطي عليه مسجدالاقصي براي كسب
امتيازات جديد از امريكا استفاده كند.
طي چند روز اخير ، همزمان با تشديد تهديد صهيونيست هاي افراطي در حمله به
مسجدالاقصي ، بيش از 20 هزار فلسطيني براي حمايت از نخستين قبله مسلمانان در اين
مكان مقدس حضور يافتند و ضمن ارسال پيام به مردم فلسطين و ملتهاي عرب و مسلمان ، در
آستانه شروع انتفاضه سوم ، آنان را به حمايت از قدس شريف و مسجدالاقصي فرا خواندند
؛ همزماني سفر آريل شارون (نخست وزير رژيم صهيونيستي) به امريكا نيز بي ارتباط با
از سرگيري تهديدات جديد يهوديان افراطي عليه مسجدالاقصي نيست.
با توجه به نكات فوق الذكر به نظر مي رسد ، اين سناريو به عنوان يك اهرم فشار از
سوي رژيم صهيونيستي در مذاكره با مقامات امريكايي طراحي شده است.
تهديد صهيونيست هاي افراطي در تعرض به مسجدالاقصي واكنش هاي تندي در ميان محافل
اسلامي ، دولت ها و ملتهاي مسلمان جهان برانگيخته است ؛ گستردگي اعتراضات مسلمانان
جهان در محكوميت تعرض به قبله اول مسلمانان نشان مي دهد كه مسجدالاقصي ، نه تنها
متعلق به ملت فلسطين بلكه به تمام مسلمانان جهان تعلق دارد و بي حرمتي به اين مكان
مقدس ، موضوعي نيست كه صرفا بتوان آن را در روابط دولتها پيگيري كرد، بلكه ملل
مسلمان جهان ، تكرار دوباره بي حرمتي رژيم صهيونيستي و گروههاي افراطي اين رژيم را
تحمل نخواهند كرد. (نظير فجايعي كه در سال 1967 پس از به آتش كشيده شدن اين مكان
مقدس به وجود آمد.)
همچنين تهديد دوباره صهيونيست هاي افراطي و حمايت سردمداران آنها در دولت
اسرائيل ، هشداري به دولتها و كشورهاي عربي مسلمان براي تجديدنظر در روابطشان با
رژيم صهيونيستي به شمار مي آيد و اين مساله نشاندهنده آن است كه هر گونه بي تحركي
كشورهاي عربي در برابر جنايات صهيونيستي در سرزمين هاي اشغالي ، گروههاي افراطي و
تندروي اسرائيلي را در افزايش تلاشهاي خصمانه شان در اراضي فلسطين ، جري تر خواهد
كرد و بدين سبب انتظار مي رود كه به موازات تلاش دولتهاي عربي و مسلمان منطقه ،
سازمان كنفرانس اسلامي نيز كه در سال 1969 پس از به آتش كشيده شدن مسجدالاقصي شكل
گرفت ، تحرك جدي تري را براي مقابله با افراطي گري اين رژيم از خود نشان دهد و به
انعكاس اهداف و اقدامات رژيم صهيونيستي براي تغيير هويت اسلامي قدس شريف -كه البته
از چند سال پيش و با حمايت دولت امريكا شروع شده است -بپردازد.
آريل شارون ، طي دوران نخست وزيري خود 14بار به امريكا سفر كرده است.
او طي سفر اخير خود به امريكا تلاش مي كند با استفاده از نفوذ لابي يهودي در
امريكا ، در فضاي نسبتا مناسبي كه اين روزها درخصوص پرونده هسته اي جمهوري اسلامي
ايران به وجود آمده است ، به نوعي اخلال ايجاد كند.
گرچه با توجه به كوشش جدي در مذاكرات ايران و اروپا براي دستيابي به نتايج مشخص
، بعيد به نظر مي رسد كه نخست وزير اسرائيل در انجام ماموريت خود، موفق شود ؛ بويژه
آن كه در اين صورت ، استقلال عمل طرفهاي اروپايي نيز زير سوال خواهد رفت.
چنان كه از شواهد پيداست ، شارون طي اين سفر ، اهداف زير را دنبال مي كند: الف
ركود در مذاكرات و نقض آتش بس بين گروههاي فلسطيني و رژيم صهيونيستي و توجيه شكست
هاي خود ب متقاعد كردن امريكا در اجراي مرحله دوم نقشه راه در ازاي طرح عقب نشيني
از غزه ، تكميل ديوار حايل و گسترش سياست شهرك سازي در كرانه باختري الف نقض آتش بس
ميان گروههاي مبارز فلسطيني و ارتش اسرائيل ، از زمان شكست مذاكرات كمپ ديويد در
سال 2000 و انتفاضه دوم با شهادت بيش از 3 هزار و 300 فلسطيني و كشته شدن بالغ بر
1000 اسرائيلي ، اكنون وارد پنجمين سال خود مي شود.
اوايل تابستان سال گذشته نيز ارتش اسرائيل حدود 43 فلسطيني را كه بيشتر آنها
غيرنظامي بودند به شهادت رساند و حدود 277 خانه را ظرف 3 هفته با خاك يكسان كرد و
به اين ترتيب ، نزديك به 3 هزار و 500 فلسطيني بي خانمان شدند. همچنين از زمان
انتفاضه دوم ، نزديك به 5هزار فلسطيني در «رفح» ، سرپناه خود را از دست داده اند و
در سرتاسر سرزمين فلسطين ، نيروهاي امنيتي اسرائيل به ويران كردن خانه هاي افراد
مظنون و همچنين رزمنده هاي شناخته شده مي پردازند. در همين راستا، گفتني است كه
برخي از ساكنان شهركهاي يهودي نشين در اواخر دهه 1940 كه بسياري از آنها مليت
امريكايي اسرائيلي دارند ، معتقدند كه خداوند ، مناطقي را كه اكنون در نوار غزه است
به هواداران مذهب يهود هديه كرده است و خروج از آنها ، چه به دستور دولت و چه به
طور داوطلبانه ، مخالف مذهب و دستور الهي است.
صهيونيست هاي افراطي در حمله به مسجدالاقصي بر يك ادعاي تاريخي استناد مي كنند ؛
براساس پروتكل هاي 24 گانه صهيونيستي ، هيكل (معبد) حضرت سليمان در محوطه
مسجدالاقصي مدفون شده است.
صهيونيست ها طي سالهاي اخير ، بارها در جهت يافتن اين معبد به حفاري و كاوش
پرداخته اند ، اما تاكنون هيچ مدركي مبني بر اثبات نظر آنها بدست نيامده است.
آخرين هجوم صهيونيست ها به مسجدالاقصي كه سرآغاز انتفاضه مسجدالاقصي نام گرفت
همزمان با ورود آريل شارون (6 مهر 1379)به اين مكان مقدس بوده است. ورود توطئه
انگيز و برنامه ريزي شده شارون به مسجدالاقصي ، حركتي حساب شده براي متوقف كردن
تمامي توافق ها و پيمان هاي امضا شده ميان دولت اسرائيل با تشكيلات خود گردان (و
عرفات) بود. شارون پس از ورود به شبستان مسجدالاقصي ، اين مكان مقدس را متعلق به
يهوديان خواند و تاكيد كرد تحت هيچ شرايطي به فلسطينيان بازگردانده نخواهد شد. اين
حركت و اظهارات وهن انگيز شارون ، مقدمه يك قيام خونين از سوي مردم فلسطين شد.
اين درگيري ها از مسجدالاقصي آغاز شد و به ساير بخشهاي شهر بيت المقدس و سپس از
آنجا به ديگر شهرهاي كرانه باختري رود اردن سرايت كرد و طي روزهاي بعد ، تمامي
مناطق عرب نشين فلسطين اشغالي و حتي مناطقي كه در جريان جنگ 1948 اعراب و اسرائيل
به تصرف صهيونيست ها درآمده بودند را فرا گرفت.
تظاهرات عليه رژيم صهيونيستي بتدريج به پايتخت و شهرهاي بزرگ كشورهاي اسلامي
سرايت كرد و پرچمهاي اسرائيل و امريكا هم به آتش كشيده شد. از دستاوردهاي مهم
انتفاضه ، انتقال مساله فلسطيني ها از خارج فلسطين اشغالي به داخل آن بود ؛ يعني
انتفاضه به فلسطينيان داخل اسرائيل ، هويت و اعتبار بخشيد.
در واقع و با شروع انتفاضه ، فلسطينيان پس از نيم قرن در موضع تهاجمي ، رژيم
صهيونيستي در موضع تدافعي قرار گرفت ؛ امنيت داخل اسرائيل به شدت به خطر افتاد و
همين مساله ، ضرورت حل مسائل فلسطيني ها را براي رژيم تل آويو مطرح ساخت.
انتفاضه توانست فلسطينيان را در موضعي قرار دهد كه ديگر تنها حكم طرف مغلوب را
نداشته باشند بلكه در عوض ، در بسياري از مقاطع ، شرايط خاصي را به دشمن خود تحميل
كنند. انتفاضه همچنين به گروههاي فلسطيني خارج از سرزمين هاي اشغالي ، اعتبار
بخشيد.
اين حركت انقلابي ، صهيونيست ها را مجبور كرد براي آرام كردن اوضاع به سازمان
آزاديبخش امتياز بدهند. در حقيقت ، يكي از علل پيشرفت اوليه روند صلح در خاورميانه
و امضاي توافق اوليه بين ساف و رژيم صهيونيستي ، خطرات انتفاضه و گسترش قيام مردمي
فلسطينيان بود ، ولي تجربه ثابت كرد اين حربه نيز نمي تواند روند مبارزات مردمي ملت
فلسطين را متوقف سازد.
از ديگر دستاوردهاي انتفاضه ، اثبات برتري مبارزه تاثيرگذار در مقايسه با مذاكره
بود. طي 13 سال مذاكرات صلح خاورميانه-كه عملا از آبان 1370 در مادريد آغاز شد
دولتهاي عربي هيچ پيشرفت خاصي كه بتوان نام آن را «صلح» نهاد و ويژگي هاي يك صلح
ساده و واقعي را در خود داشته باشد ، بدست نياوردند. طي اين مدت ، اگر چه صهيونيست
ها ، بلندي هاي جولان را به سوريه پس ندادند ، اما در نهايت از جنوب لبنان با جنگ و
قيام شهادت طلبانه حزب الله بيرون رانده شدند.
از طرف ديگر ، روابطشان با اردن به بهاي چشمپوشي دولت امان از پهنه كرانه باختري
رود اردن ، برقرار شد ؛ به عبارت ديگر، صهيونيست ها در قبال اردن ، امتياز گيرنده
بودند، نه امتياز دهنده. به هر حال با توجه به تلاش گروههاي جهادي و پافشاري آنها
در ندادن امتياز به رژيم صهيونيستي ، اميد مي رود اين حركت دروني تحت نام انتفاضه
به موفقيت استراتژيك آن براي تاسيس كشور و دولت مستقل منجر شود و اجازه ندهد خارجي
ها با تدوين طرحهايي مانند نقشه راه ، وعده دروغين تشكيل چنين دولتي را به ملت
فلسطين بدهند.
ب: به نظر مي رسد شارون در پي سفرش به امريكا، حامل توطئه اي از قبل طراحي شده
است. او قصد دارد تهديدهاي جديد عليه مسجدالاقصي را به صورت اهرم فشار در مذاكره با
مقامات امريكايي تبديل كرده و آنها را متقاعد كند ضمن اعطاي امتيازهايي به تل آويو
با طرح جديد اين رژيم براي احداث حدود 28 هزار واحد جديد مسكوني براي يهوديان در
بيت المقدس ، موافق كنند ؛ البته اجراي اين طرح مانند ديگر طرحهاي اشغال خزنده كه
در پوشش شهرك سازي دنبال مي شود ، با اصول و قوانين بين المللي از جمله كنوانسيون
ژنو، قطعنامه هاي سازمان ملل ، حكم ديوان بين المللي لاهه و حتي مفاد طرح نقشه راه
كه امريكا يكي از طراحان و مجريان آن است - مغايرت دارد.امتيازاتي كه آريل شارون در
سفر قبلي خود به ايالات متحده بدست آورد درحدي بود كه از آن به عنوان بالفور دوم
يادشد. اين در حالي است كه عقب نشيني اسرائيل از نوار غزه بايد در چارچوب قطعنامه
242 شوراي امنيت سازمان ملل متحد ، زمين در مقابل صلح و نيز اصل مجاز نبودن تسلط بر
سرزمين ها با توسل به زور باشد. از سوي ديگر دولت اسرائيل همچنان بر تكميل ساخت
ديوار حايل با وجود حكم ديوان بين المللي لاهه مبني بر ممنوعيت ساخت اين ديدار ،
تاكيد دارد.
لازم به ذكر است كه ديوان لاهه در پي شكايت فلسطيني ها نسبت به ساخت اين ديوار
700 كيلومتري كه اوضاع اجتماعي آنان را بويژه در كرانه باختري رود اردن مختل كرده
است ادامه ساخت آن را غيرقانوني اعلام كرده است ؛ اين ديوار كه از بتون است و طول
آن در برخي مناطق به 8 متر مي رسد به بهانه جلوگيري از نفوذ فلسطينيان شهادت طلب
ساخته شده است و از بسياري از اراضي فلسطينيان عبور مي كند.
اين ديوار ، كرانه باختري رود اردن را به 3قسمت تقسيم و عملا زندگي عادي مردم
فلسطين را مختل كرده است ؛ به گونه اي كه فلسطينيان حتي براي تردد روزانه خود
مجبورند از پست هاي متعدد بازرسي اسرائيل عبور كنند.
در پي بي اعتنايي رژيم صهيونيستي به حكم ديوان بين المللي لاهه ، اين موضوع در
مجمع عمومي سازمان ملل متحد هم مورد بررسي قرار گرفت (19 جولاي گذشته) و اكثريت
قاطع اعضا ، اين حكم را بار ديگر مورد تاييد قرار دادند.
اگرچه مقامات اسرائيلي با برخورداري از پشتيباني امريكا بر اين باورند كه در
بدترين حالت و در صورت ارجاع پرونده اين كشور به شوراي امنيت ، در نهايت قطعنامه اي
عليه اين كشور تصويب خواهد شد كه با وتوي امريكا ، خنثي مي شود، ديوان عالي قضايي
اسرائيل و مشاور حقوقي دولت اين كشور هشدار مي دهند ادامه اين وضعيت مي تواند به
تحريم اسرائيل از سوي جامعه جهاني نظير آنچه كه در زمان آپارتايد در آفريقاي جنوبي
انجام گرفت) منجر شود.
به هر حال آنچه كه طي چند روز گذشته در فلسطين اشغالي اتفاق افتاده است ، چيزي
نيست جز ثمره مقاومت ها و مبارزات مردم فلسطين تحت عنوان انتفاضه مسجدالاقصي
(انتفاضه سال2000.)
با وجود مخالفت هاي گسترده احزاب داخلي رژيم صهيونيستي جهت اجراي تصميم آريل
شارون مبني بر خروج اجباري يا بهتر بگوييم فرار از نوار غزه ، تحت فشار قيام مردمي
، اين رژيم مجبور شده است همانند خروج از جنوب لبنان از برخي سرزمين هاي فلسطيني
نيز عقب نشيني كند.
كام تهديدهايي عليه مسجدالاقصي
حضور يهوديان تندرو در مسجدالاقصي مي تواند آغازگر مرحله جديدي از تنش و درگيري
ميان گروههاي فلسطيني و نظاميان صهيونيستي باشد كه مسووليت آن بر عهده رژيم
صهيونيستي است. مخصوصا آن كه به نظر مي رسد آريل شارون در سفر كنوني اش به امريكا
قصد دارد از تهديدهاي اخير يهوديان افراطي عليه مسجدالاقصي براي كسب امتيازات جديد
از امريكا استفاده كند. روند تحولات در فلسطين اشغالي گوياي اين مطلب است كه همچون
گذشته ، تلاش مي شود دولت شارون از اين تلاشهاي خرابكارانه ، تبرئه شود.
منبع:جامجم آنلاين،چهارشنبه 7 ارديبهشت ماه 1384