سالروز شهادت امير سپهبد محمد ولی قرنی
در چنین روزی در سال 1358 در ساعت یازده و سی
دقیقه صبح اولین رییس ستاد مشترك ارتش جمهورى
اسلامى ایران سپهبد قرنی به دست گروهگ فرقان به
در جه رفیع شهادت نایل آمد .
شهید سپهبد قرنی در سال 1292 ه ش دیده به جهان
گشود . وی پس از طی تحصیلات مقدماتی وارد ارتش شد
و در این مسیر رشد کرد و در دانشکده افسری صاحب
معلومات نظامی شد . وی از همان ابتدا به دلیل عشق
به مفاهیم مذهبی دنبله رو تعالیم امام خمینی ره
شد و در سال 1337 به همراه عده ای از همکران خود
تصیم گرفت که علیه رژیم منحوس پهلوی دست به کودتا
بزند . این طرح لو رفت و او به زندان محکوم گردید
.
پس از آزادی از زندان وی در راه تازه ای قرار
گرفت اما هر از گاهی به دلیل فعالیت های گستدره اش
علیه رژیم پهلوی به زندان محکوم می شد . پس از پیروزى
شكوهمند انقلاب اسلامى ، سپهبد قرنى به سمت اولین
رییس ستاد مشترك ارتش منصوب شد . وی در روز بیست و
چهارم بهمن 57 در دفتر ریاست ستاد ارتش ، تمثال
حضرت امام خمینى رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهورى
اسلامى نصب كرد و سپس خطاب به حاضران گفت :ارتش
شاهنشاهى كه مى گفتند از مجهزترین ارتشهاى دنیاست
و شاید هم از لحاظ وسایل و تجهیزات چنین بود، از
آنجا كه ایمان و اعتقاد نداشت ، ظرف چند ساعت
متلاشى شد. افراد یك ارتش اولا باید مؤ من باشند،
ثانیا آرمان آنان حفظ استقلال میهن بشاد نه حمایت
یك فرد. ارتش ایران قبل از این تبدیل به یك ارتش
شخصى شده بود و دیدیم كه چه زود متلاشى شد. تاریخ
معاصر نشان داده كه هر وقت متجاوزان حمله مى كردند،
این ارتش مضمحل مى شد. به عنوان مثال شهریور
1320 چنین شد. در این زمان نیز یك عده مردم در
پناه ایمان به خدا، بدون سلاح پیروز شد. امروز به
اینجا آمده ایم دوستان مى بینید كه هیچ چیز وجود
ندارد. باید به این ارتش شكل داد و بعد هم تصفیه
صورت گیرد و ایمان و ایدئولوژى باید حاكم گردد.
وی سپس فعالیت خود را براى تصفیه و بازسازى و
توان مكتبى بخشیدن به ارتش آغاز كرد. مدت مسئولیت
او در نظام جمهوری اسلامی فقط 43 روز - از 23 بهمن
57 تا 7 فروردین 58 - بوده است . مدتی هرچند كوتاه
اما در مقطعی حساس از تاریخ انقلاب كه لحظه لحظة
آن آبستن حوادثی بزرگ در ابعاد مختلف خصوصا در بعد
نظامی بود.
از دید نیروهای ضدانقلاب كه با وابستگی به
بیگانگان از جمله رژیم بعث عراق ، از اولین روزهای
پیروزی انقلاب اسلامی دست به ایجاد آشوب و بلوا در
بسیاری از شهرها و بخصوص استان كردستان زدند و تا
آنجا پیش رفتند كه پادگان كردستان را تصرف و غارت
كردند ، گناه بزرگ سپهبد قرنی این بود كه با تمام
وجود از سقوط پادگان سنندج جلوگیری كرد و اجازه
نداد كه به سرنوشت دیگر مراكز نظامی كه با خیانت
برخی افراد به دست ضد انقلابیون افتاد ، دچار شود
.
سرانجام كارشكنی لیبرال ها و مدافعین گروهكهای
ضدانقلاب باعث شد تا در تاریخ 7 / 1 / 58 سپهبد
قرنی ، به خاطر اختلافی كه در نوع برخورد با اشرار
فعال در كردستان با دولت موقت داشت ، استعفای خود
را تقدیم امام (ره ) كند و در همین روز از طرف
دولت موقت بركنار شد و طولی نكشید كه در تاریخ 3
اردیبهشت همان سال توسط گروهك تروریستی فرقان به
شهادت رسید .
خاطره ای از شهید
سرلشکر بازنشسته مرحوم «منصور طالب زاده» از
همرزمان شهید «سپهبد قرنی» می گوید:
به مهندس بازرگان و رفقای ایشان اعتقادی نداشت
آنها هم او را قبول نداشتند چنین که بالاخره هم
موفق شدند بعد از جنگ اول کردستان او را بر کنار
کنند تمام امید و اعتقاد این مرد بزرگ بعد از خدا،
به آقای خمینی بود به یاد دارم در بحث انتصاب او
به سمت اولین رئیس ستاد مشترک بعد ار انقلاب آن
آقایان (لیبرالها) در شورای انقلاب به شدت با این
انتصاب مخالف بودند در اوایل گرفتن این مسئولیت یک
شب به خانه ما در تهران نو آمد از آنجا که از دهه
سی شمسی باهم رفیق بودیم و هر دو در سال 37 به
اتهام طراحی کودتا علیه رژیم شاه دستگیر ، زندانی
و تا پیروزی انقلاب تحت نظر ساواک خانه نشین شدیم
زبان همدیگر را خوب می فهمیدم از او پرسیدم چطور
شد با وجود مخالفت آقایان دولت موقت این پست را به
تو دادند خندید و گفت فلانی تو که میدانی من یک
سربازم و اهل ریاست نیستم دستور آقای خمینی بود که
آقایان را سر جایشان نشاند و بار جمع و جور کردن
ارتش برای انقلاب را به دوش من انداخت.
(ماخذ:قرنی از چشم یاران)
همچنین به مناسبت
سالروز شهادت سپهبد قرنی ناگفته هایی از زندگی و
شهادت اولین فرمانده ارتش جمهوری اسلامی كه
اردیبهشت ماه سال 1358 به دست گروه تروریستی فرقان
به شهادت رسید در سال 1383 منتشر شد.
كتاب « ناگفته هایی از زندگی سپهبد قرنی
» پژوهشی است دقیقا در طول 90 سال از تاریخ معاصر-
یعنی نزدیك به یك قرن - برای دستیابی به ابعاد
شخصیت انسانی كه زندگی او پر از نشیب و فراز بوده
است .
در این بررسی مشاهده می كنیم كه از سال 1337 تحولی
به مفهوم واقعی كلمه در زندگی « محمد ولی قرنی »
ایجاد شده است ، چرا كه از این سال است كه مبارزه
ای پی گیر را با رژیم سلطه شاهنشاهی آغاز می كند .
محمد ولی قرنی متولد 1292 است و امسال نودمین
سالگرد تولد او است و مشكل تحقیق پیرامون زندگی
ایشان از اینجا شروع می شود كه اكثر همسن و سالهای
او، دارفانی را وداع گفته اند ، اما حاصل این
بررسی با تمام مشكلاتی كه در سر راه وجود داشته ،
بیانگر این است كه قرنی درمبارزه خود ، شش سال
زندان را در دو نوبت به جان خریده و از سال 1345
كه از زندان دوم آزاد شده است تا پیروزی انقلاب
شكوهمند اسلامی ، حدود 12 سال تحت تعقیب و كنترل
ساواك قرار داشته است ، تا اینكه با پیروزی
انقلاب ، از سوی امام خمینی (ره) به عنوان یكی از
اعضای شورای انقلاب انتخاب شده و در مهمترین و
بحرانی ترین ایام یعنی تنها یك روز پس از پیروزی
انقلاب اسلامی ، در روز 23 بهمن 1357 ریاست ستاد
كل ارتش جمهوری اسلامی به ایشان واگذار می شود .
كتاب « ناگفته هایی از زندگی سپهبد قرنی » كه برای
بررسی مشی مبارزاتی آن شهید ، با مراجعه به مراكز
معتبر اسناد و تحقیقات كشور تهیه و تدوین شده است
، دارای 10 فصل است كه عبارتند از :
1 –
« زندگی خانوادگی ، مراحل تحصیلات غیر نظامی ،
نظامی ، مراحل طی درجات ، تشویقات ، امتیازات و
تنبیهات »
در اولین فصل كتاب خلاصه ای از زندگینامه شهید و
گفتگویی با همسر وی و مهندس قرنی فرزند او، و سید
كاظم نورهاشمی از دوستان نزدیك شهید آمده است .
2 – « شهید قرنی از دیدگاه نویسندگان تاریخ معاصر
» این فصل پژوهشی است در كتابهایی كه مطالبی
درباره سپهبد قرنی در آنها درج شده است كه
متاسفانه اكثر نویسندگان حق مطلب را در مورد زندگی
این شهید ادا نكرده اند . البته شاید هم تعمدی هم
نداشته اند كه علت این مسئله را می توان دشواری
مشی مبارزاتی او ذكر كرد . در این فصل ، گزیده ای
از مطالب 12 كتاب كنار هم قرار گرفته اند كه با
مقابله این مطالب مخاطب شناخت نسبی پیرامون زندگی
مبارزاتی او پیدا می كند .
3 – فصل سوم كتاب با عنوان « بررسی اسناد و مدارك
ساواك پیرامون زندگی سیاسی و مبارزات شهید قرنی »
اشاره مبسوطی دارد به اسناد سازمان امنیت و
اطلاعات كشور – ساواك - در 3 بخش : اتهامات –
ارتباطات قرنی با سازمانها ، گروهها و افراد –
كنترل و مراقبت قرنی و اعضای خانواده و دوستانش .
4 – فصل چهارم كتاب به « بررسی چگونگی ارتباط شهید
قرنی با آیت الله العظمی سید محمد هادی میلانی »
اشاره دارد كه گفتگویی نیز با دكتر عباس شیبانی
پیرامون این ارتباط انجام شده است .
5 – فصل پنجم كتاب با عنوان « قرنی گروههای مسلح
در كردستان را ماموران اجنبی می نامد » تحلیلی است
از عملكرد گروههای مسلح ضد انقلاب در كردستان كه
نقش بسیاری در ایجاد آشوب و بلوا و ریخته شدن خون
مردم بیگناه داشته اند و قرنی از اولین روزهای
فتنه انگیزی آنان ، آنها را ماموران اجنبی و
وابستگان به دشمنان انقلاب نامید .
6 – در فصل ششم كتاب « مسئولیتهای سپهبد قرنی در
نظام جمهوری اسلامی ایران » خصوصا عضویت او در
شورای انقلاب و مسئولیت مهمش به عنوان ریاست ستاد
كل ارتش جمهوری اسلامی و همچنین عملكرد و توطئه
های گروهكهای سیاسی ضد انقلاب برای انحلال ارتش كه
با مخالفت قاطع امام راحل روبه رو شد ، مورد بررسی
قرار گرفته است .
7 – در فصل هفتم مصاحبه هایی با تعدادی از
فرماندهان ارتش كه در دوران مسئولیت شهید قرنی به
عنوان رئیس ستاد ارتش - مستقیم یا غیر مستقیم - با
او مرتبط بوده اند ، انجام شده است .
8 – در فصل هشتم كتاب تحت عنوان « شهادت » ،
چگونگی شهادت قرنی توسط گروه فرقان مورد بررسی
قرار گرفته است كه معرفی جامعی ازتاریخچه و نحوه
شكل گیری این گروهك نیز به چشم می خورد .
9 – فصل نهم را كه می توان خواندنی ترین فصل كتاب
نامید ، اختصاص دارد به « یادداشتهای خصوصی شهید
سپهبد قرنی » در زمینه های مذهبی – فرهنگی – علمی
– اقتصادی و ... در پایان این فصل مطلبی تحت عنوان
سخن آخر آمده است .
10 – آخرین فصل كتاب حاوی اسناد و مدارك سیاسی و
مبارزاتی ، مدارك تحصیلی و سوابق نظامی و همین طور
تصاویری از زندگی شهید قرنی می باشد .
« ناگفته هایی از زندگی سپهبد قرنی » به كوشش « سرهنگ احمد نوروزی فرسنگی » در
510 صفحه تهیه و تدوین شده است وبا توجه به اینكه
اولین و جامعترین كتاب پیرامون زندگی و شهادت
سپهبد قرنی می باشد كه در طول 25 سال پس از شهادت
وی منتشر می شود ، از اهمیت بسیاری برخوردار می
باشد .
این
كتاب در 5000 نسخه و به قیمت 2600 تومان توسط «
موسسه فرهنگی انتشاراتی زهد » منتشر شده است