برشي از آثار استاد مرتضي مطهري در قالب مصاحبه
نام نويسنده: حسين هوشمندنوشتار حاضر مروري است بر آثار استاد شهيد مرتضي مطهري ، با طرح سوالاتي در زمينه يکي از مسائل مهم جهان اسلام ، يعني مساله فلسطين که به مناسبت سالروز شهادت اين استاد بزرگوار تهيه گرديده است .
1. استاد! لطفا توضيح مختصري درباره قوم يهود و تاريخچه حضور يهوديان در اين منطقه بيان فرماييد.
اينها شايد باهوش ترين مردم دنيا باشند ؛ يک نژاد فوق العاده باهوش و متقلب . اين نژاد باهوش و متقلب هميشه دستش روي آن شاهرگهاي جامعه بشريت است ؛ شاهرگهاي اقتصادي و شاهرگهاي فرهنگي .
الان خبرگزاري هاي بزرگ دنيا - که يکي از آن شاهرگ هاي خيلي حساس است - به دست يهود مي چرخد ، براي اين که قضايا را تا حدي که برايشان ممکن است و آن طور که خودشان مي خواهند به دنيا تبليغ کنند و برسانند.
در هر مملکتي اگر بتوانند، آن شاهرگ ها را - وسايل به قول امروزي ها ارتباط جمعي مثل مطبوعات و به طور کامل آن جاهايي که فکر ما را مي شود تغيير داد- تحريف کرد، تبليغ کرد و گرداند و نيز شاهرگ هاي اقتصادي را در دست مي گيرند.
در ميان هر قومي در لباس خود آن قوم ظاهر مي شوند و افکار و انديشه هاي خودشان را از زبان خود آن مردم پخش مي کنند، منويات خودشان را از زبان خود آن مردم مي گويند.«مدعي هستند که در 3هزار سال پيش دو نفر از ما (داوود و سليمان) براي مدت موقتي در فلسطين سلطنت کرده اند. تاريخ را بخوانيد ؛ در تمام اين مدت دو سه هزار ساله ، کي بوده است که سرزمين فلسطين به يهود تعلق داشته است؟ کي بوده است که بيشتر سرزمين فلسطين مال ملت يهود باشد؟...
روزي که مسلمين فلسطين را فتح کردند ، فلسطين در اختيار مسيحي ها بود نه در اختيار يهودي ها. و اتفاقا مسيحي ها که با مسلمين صلح کردند ، يکي از مواردي که در صلحنامه گنجاندند اين بود که شما يهود را در اينجا راه ندهيد...
يهودي هاي دنيا بعد از اين که از ملتهاي غيرمسلمان زجر و شکنجه و آزار مي بينند (در روسيه ، آلمان و بسياري از نقاط دنيا) ، بزرگانشان مي نشينند مي گويند تا وقتي که ما در اطراف دنيا متفرق هستيم ، در هر جا اقليتي هستيم ، سرنوشت ما همين است .ما بايد مرکزي را انتخاب کنيم و همه مان آنجا جمع شويم ، اتباع مذهب يهود آنجا جمع شوند. اول هم جايي را که فکر نمي کنند ، فلسطين است ؛ جاهاي ديگر را فکر مي کنند.
بعد جنگ بين الملل اول پيش مي آيد...
متفقين با عثماني ها مي جنگند. (من نمي خواهم از عثماني ها دفاع کنم ولي هر چه بود ، حکومت واحدي بود ؛ اگر ظالم هم بود ، بالاخره واحد بود.) اعراب ساده لوح که از حکومت عثماني به ستوه آمده بودند تحريک متفقين را پذيرفتند.
از داخل ، عليه حکومت عثماني جنگيدند و به وعده اين که به خود آنها در مقابل عثماني ها استقلال بدهند. انگليسي ها به اينها قول قطعي دادند که ما به شما استقلال مي دهيم به شرط اين که به نفع ما با عثماني ها بجنگيد. اين بيچاره ها جنگيدند.در خلالي که اين بدبخت هاي نادان ناآگاه داشتند با دولت تا حدودي اسلامي خودشان مي جنگيدند ، انگلستان قول و قرار خودش را با حزب صهيونيسم - که تازه تشکيل شده بود - محکم کرد که فلسطين را به شما مي دهيم در قلب کشورهاي اسلامي .
جامعه ملل به وجود مي آيد (عدالت را ببينيد!) و تصويب مي کند که در دنيا ملتهايي هستند (مخصوصا ملتهايي که از عثماني جدا شده اند) که چون رشد ندارند، ما بايد برايشان سرپرست معين کنيم تا اينها را اداره کنند.
در واقع مي خواستند ارثيه عثماني ها را تقسيم کنند.قسمتي از آنها را دادند به فرانسه ، قسمتي را دادند به انگلستان و... ازجمله جاهايي که انگلستان گرفت فلسطين بود. گفت من قيم و سرپرست شما هستم ؛ رسما شد کفيل .
بعد به صهيونيست ها وعده داد (وعده معروف بالفور) که من اينجا را به شما مي سپارم . «صهيونيست ها» يعني يهودياني که دهها قرن بود که در گوشه هاي ديگر دنيا زندگي مي کردند و از نژادهاي ديگر بودند. من خودم فکر مي کردم که يهوديان موجود، همه از نسل اسرائيل اند. حالا مي بينيم تاريخ تشکيک مي کند، مي گويد اين حرف دروغ است . بسياري از يهودي ها اصلا از نسل اسرائيل نيستند؛ جامع مشترکشان فقط مذهب است و بس . حتي نژادشان هم خالص نمانده است .
يهودياني که در اطراف و اکناف دنيا زندگي مي کردند، فقط به دليل اين که فرنگيها به اينها زجر داده اند و اينها دنبال نقطه اي مي گردند که آنجا جمع شوند و به دليل اين که مردم خيانت پيشه اي هستند و به دليل اين که کتاب مقدسشان به آنها اجازه داده که اگر به سرزميني رفتيد، رحم نبايد در شما وجود داشته باشد و از هيچ وسيله اي براي پيشبرد هدفتان امتناع نکنيد، بعد که انگلستان وسيله مهاجرتشان را فراهم کرد، به اين سرزمين مهاجرت کردند و زمينها را خريدند...
يهوديان اروپايي و امريکايي که آمدند ازجمله بدبختي هايي که به وجود آورده اند، اين است که سربار يهوديان اصيلي هستند که حق دارند در آنجا زندگي کنند.
يک عده روشنفکر در ميان اعراب بود؛ قيام کردند، انقلاب کردند. اينها را کشتند. اعدام کردند، به دار کشيدند. مرتب يهودي ها را فرستادند. همين که عده زياد شد، اسلحه زيادي هم در ميانشان پخش کردند.
بعد اينها افتادند به جان مسلمانان بومي ؛ کشتند و زدند و بعد هم آواره کردند پشت سر يکديگر از کشورهاي اروپايي مهاجرت مي شد. آمدند و آمدند...هدف مگر تنها همين است که يک دولت کوچک در آنجا تشکيل شود؟ خيلي اشتباه کرده ايد، خيلي هم اشتباه مي کنيم .
او مي داند که يک دولت کوچک ، بالاخره نمي تواند آنجا زندگي کند؛ يک اسرائيل بزرگ که دامنه اش از اين طرف شايد تا ايران خودمان هم کشيده شود.
به قول عبدالرحمان فرامرزي اين اسرائيلي که من مي شناسم ، فردا ادعاي شيراز را هم مي کند، مي گويد شاعرهاي خود شما هميشه در اشعارشان اسم شيراز را گذاشته اند ملک سليمان ! هرچه بگويي آقا! آن تشبيه است ، مي گويد سند از اين بهتر مي خواهيد؟ .چه لزومي دارد از فلسطينيان و مبارزه آنها با صهيونيست ها حمايت کنيم در حالي که وضعيت فعلي کشور خودمان مشکلات زيادي دارد؟«مرتب دروغ در مغز ما کردند که اين يک مساله داخلي است ، مربوط به عرب و اسرائيل است .
باز به قول عبدالرحمان فرامرزي اگر مربوط به اينهاست و مذهبي نيست ، چرا يهوديان ديگر دنيا مرتب براي اينها پول مي فرستند؟».«آيا ما وظيفه نداريم که کمک مالي به آنها بکنيم؟ آيا اينها مسلمان نيستند ، عزيزان ندارند؟ آيا آنها براي حق مشروع بشري قيام نمي کنند؟ کيست که امروز منکر شود که فلسطيني هاي آواره حق بازگشت به وطن خود را ندارند؟» .
«اولين سوالي که بعد از مردن از ما مي کنند همين است که در زمينه همبستگي اسلامي چه کرده ايد؟ پيغمبر فرمود: هر کس بشنود صداي مسلماني را که فرياد مي کند: «يا للمسلمين» مسلمانان به فرياد من برسيد و او را کمک نکند، ديگر مسلمان نيست ، من او را مسلمان نمي دانم».ما به مردم فلسطين چه کمک هايي مي توانيم بکنيم؟«افرادي در ميان آنها هستند که والله براي لباسشان محتاجند و برهنه مي جنگند».
به وسيله مال که مي توانيم کمک کنيم والله اين انفاق واجب است ، مثل نماز خواندن و روزه گرفتن واجب است».2. نظر شما در مورد عمليات هاي استشهادي چيست؟ و شهادت جوانان فلسطيني چه تاثيري بر ادامه انتفاضه دارد؟
«مراجع تقليد بزرگي ... رسما فتوا داده اند که کسي که در آنجا کشته مي شود، اگر نماز هم نخواند شهيد در راه خداست ».
«مثل شهيد مثل شمع است که خدمتش از نوع سوخته شدن و فاني شدن و پرتو افکندن است ، تا ديگران در اين پرتو که به بهاي نيستي او تمام شده بشينند و آسايش بيابند و کار خويش را انجام دهند.» «درس ديگري که بايد جامعه بگيرد اين است که به هر حال باز هم در جامعه زمينه هايي که شهادت را ايجاب کند پيدا مي شود؛ از اين نظر بايد عمل قهرمانانه شهيد از آن جهت که به او تعلق دارد و يک عمل آگاهانه و انتخاب شده است و به او تحميل نشده است بازگو شود، و احساسات مردم شکل و رنگ و احساس آن شهيد را بگيرد. «شهيد به خون خود، و در حقيقت به تمام وجود و هستي خود ارزش و ابديت و جاودانگي مي بخشد.
خون شهيد براي هميشه در رگهاي اجتماع مي جهد.»نحوه مواجهه ائمه (ع) با موارد مشابه مسائل امروز جهان اسلام چگونه بوده است؟«روزي علي بن ابيطالب شنيد دشمن به کشور اسلامي حمله کرده است .بعد فرمود: شنيده ام زينت يک زن مسلمان را يا زني که در حمايت مسلمانان است گرفته اند؛ شنيده ام دشمن سرزمين مسلمين را غارت کرده است ، مردانشان را کشته يا اسير کرده است ، متعرض زنان آنها شده است ، زيورها را از گوش و دست زنها جدا کرده است .
بعد همين علي بن ابيطالب - که ما اظهار تشييع او را مي کنيم و نسبت به او حساسيت هاي بي معني و دروغين نشان مي دهيم - گفت :
«فلو ان امرا مسلما مات من بعد هذا اسفا ما کان به ملوما بل کان به عندي جديدا» اگر يک مرد مسلمان با شنيدن اين خبر دق کند و بميرد، سزاوار است و مورد ملامت نيست.»
لطفا در مورد ارتباط عنصر امر به معروف و نهي از منکر در نهضت امام حسين (ع) با مسائل روز توضيح بفرماييد.«حسين بن علي به امر به معروف و نهي از منکر ارزش داد ؛ اسلام براي امر به معروف و نهي از منکر ارزش درجه اول قائل است ، يعني آن را يکي از ارکان تعليمات خودش مي داند، اگر اين رکن نباشد ساير تعليمات نمي توانند کار کنند؛ اينها درست ، ولي ما چکار کنيم؟ آيا ما دايم از گذشته صحبت کنيم؟ يا گذشته براي آينده است؟ آينده و گذشته را بايد به يکديگر مربوط و متصل کرد.
از نهضت حسيني در همين زمينه بايد استفاده کرد، مردم را آگاه نمود.» «والله و بالله ما در برابر اين قضيه مسووليم . به خدا قسم مسووليت داريم . به خدا قسم ما غافل هستيم . والله قضيه اي که دل پيغمبر اکرم را امروز خون کرده است ، اين قضيه است .داستاني که دل حسين بن علي را خون کرده ، اين قضيه است.»توصيه جنابعالي به مجالس عزاداري در اين زمينه چيست؟«اگر مي خواهيم به عزاداري حسين بن علي ارزش بدهيم ، بايد فکر کنيم که اگر حسين بن علي امروز بود و خودش مي گفت براي من عزاداري کنيد، مي گفت چه شعاري بدهيد؟ آيا مي گفت بخوانيد «نوجوان اکبر من» يا مي گفت بگوييد: «زينب مضطرم الوداع ، الوداع»؟! چيزهايي که من (امام حسين) در عمرم هرگز به اين جور شعارهاي ذلت آور تن ندادم و يک کلمه از اين حرفها را نگفتم . اگر حسين بن علي بود مي گفت : اگر مي خواهي براي من عزاداري کني ، براي من سينه و زنجير بزني ، شعار امروز تو بايد فلسطين باشد شمر امروز [شارون] است شمر هزار وچهارصد سال پيش مرد ، شمر امروز را بشناس.