|
ســـاقى، به روى من درِ ميخانه بــاز كن از درس و بحث و زهد و ريا، بىنياز كن تــــارى ز زلفِ خم خم خود در رهم بنــه فارغ ز علـم و مسجد و درس و نماز كن داوودوار نغمــــه زنـــــــان ساغــــرى بيار غــافــــل ز درد جاه و نشيب و فــراز كن بــــــر چين حجاب، از رُخ زيبــــا و زلف يار بيگانــــه ام ز كعبــــه و مُلك حجــاز كن لبــريز كن از آن مىِ صافى، سبــوى من دل از صفــــا به ســـوى بت تــركتاز كن بيچاره گشتهام، ز غم هجر روى دوست دعـــوت مــرا به جام مى چاره ساز كن
|