|
مــن در اين باديــــــه صاحبنظرى مـــىجويم راه گــــــم كــــــردهام و راهبرى مىجويم از ورق پــــــاره عرفان، خبرى حـــاصل نيست از نـــــــهانخــــانه رندان، خبرى مىجويم مسند و خــــرقه و سجــاده ثمـــربخش نشد از گلستـــــــان رُخ او، ثمــــــرى مىجويم ايمنــــــى نيست در اين وادى ايمـن، مــــا را من در اين وادى ايمن، شجرى مىجويم تــــــرك ميخـــــــانه و بتخانه و مسجد كردم در ره عشقِ رُخت، رهگـــــذرى مىجويم سفــــر از هيچ به سوى همه چيزم، در پيش لنگ لنگـــــــن روم و همسفرى مىجويم گفته بودى كه ره عشق، ره پر خطرى است عــــــاشقم من كه ره پر خطرى مىجويم اندر اين ديـــــر كهــــن، ريخته شد بال و پرم بـــــــهر منزلگه خود، بال و پرى مىجويم
|