مـــــــا ز دلبستگى حيله گران، بىخبريم از پــــــريشانى صاحبنظران، بىخبريم عــــــــــاقلان از سر سودايى ما بىخبرند ما ز بيهــــــودگى هوشوران بىخبريم خبرى نيست ز عشاق رُخش در دو جهان چه توان كرد كه از بىخبران بىخبريم؟ سرّ عشق از نظر پرده دران پوشيده است ما ز رســوايى اين پرده دران بىخبريم راز بيهــــوشى و مستى و خراباتى عشق نتـــــــوان گفت كه از راهبران بىخبريم ســـاغرى از كف خود بازده، اى مايه عيش ما كه از شادى و عيش دگران بىخبريم
|