|
در ميخـــــانه به روى همــــــــــــــه باز است هنوز سينــــــه سوخته در سوز و گـــداز است هنوز بى نيازى است در اين مستى و بيهوشى عشق درِ هستــــى زدن از روى نيــــــــاز است هنوز چـــــــاره از دورى دلبـــــــر نبـــــــود، لب بـــــربند كه غلام درِ او، بنـــــده نــــــــــواز است هنـــوز راز مــــــگشاى، مـــــــگر در بـــــــرِمست رُخ يار كه در اين مـــــــرحله، او محرم راز است هنوز دست بـــــــ-ردار ز ســـــــوداگرى و بــــوالهوسى دست عشــّاق سوى دوست دراز است هنوز نــــــرسد دست مــــــــن ســـــــوخته بردامن يار چه تـــوان كرد كه در عشوه و ناز است هنوز؟ اى نسيم سحـــــــرى، گـــــــــر سر كويش گذرى عطـــــر بـــــرگير كه او غاليه ساز است هنوز
|