مــــژده اى مــرغ چمن، فصل بهار آمد باز موسم مىزدن و بـــوس و كنار آمد باز وقت پـــــــژمـــردگى و غمزدگى آخر شد روز آويختن از دامــــــن يــــار آمد بــــاز مـــــُردگيها و فـــرو ريختگيهـــــــــا بشدند زندگيها به دو صد نقش و نگار، آمد باز زردى از روى چمـــــن بار فرابست و برفت گلبن از پــــرتـو خورشيد به بار آمد باز ساقى و ميكده و مُطرب و دست افشانى به هــــــواى خَم گيسوى نگار آمد باز گــــر گذشتى به درِ مدرسه، با شيخ بگو: پى تعليم تــــــو، آن لاله عذار آمد باز دكــــه زُهــــد ببنديد در اين فصـــل طَــرب كه به گـــــوش دلِ ما نغمه تار آمد باز
|