|
كيست كــــــــــــآشفته آن زلف چليپا نشود ديده اى نيست كه بيند تــــو و شيـــدا نشود نـــــــــــــاز كن، ناز كه دلها همه در بند تواند غمزه كن، غمزه كـــه دلبـــر چو تو پيدا نشود رُخ نمــا تا همه خوبان خجل از خويش شوند گر كشى پرده ز رُخ، كيست كه رسوا نشـود آتش عشق بيفـــزا، غمِ دل افــــــــــزون كن اين دل غمزده نتــــوان كه غم افـــزا نشـــود چارهاى نيست، بجـز سوختن از آتش عشق آتشـــى ده كــــه بيفتـــــد به دل و پا نشود ذرّهاى نيست كه از لطف تو هامــــــــون نبود قطرهاى نيست كه از مهـــر تــو دريا نشود سر به خاك سر كوى تو نهد جان، اى دوست جان چه باشد كه فــــداى رُخ زيبــــا نشود؟
|