|
لذت عشق تو را جز عاشق محـــزون، نداند رنج لذتبخش هجران را بجز مجنــون، نداند تا نگشتى كوهـــكن، شيرينى هجران ندانى نــــاز پـــــرورده، ره آورد دل پر خــــون نداند خسرو از شيرينى شيرين، نيابد رنگ و بويى تا چو فرهاد از درونش، رنگ و بو بيرون نداند يوسفـــى بايــــــد كه در دام زليخا، دل نبازد ورنه خورشيد و كواكب در برش مفتون نداند غــــــرق دريا جز خروش موج بى پايان، نبيند باديه پيماى عشقت ساحل و هامـون نداند جلـــــــوه دلدار را آغاز و انجامــــــــــى نباشد عشق بى پايان ما جز آن چرا و چـون، نداند
|