مسلك نيستي
جزعشق تو، هيچ
نيست اندر دل ما عشق
تـو سرشته گشته اندر گلِ م
"اسفار"
و "شفاء" ابن سينا نگشود بـــــا
آن همـه جرّ و بحثها مشكل م
بــا شيخ بگو
كه راه من باطل خواند بـــر حـــــــــــقّ تو لبخند زند باطل م
گــــــــــر
سالك او منازلى سير كند خــــــود مسلك نيستى بود منزل م
صـــد قافله
دل، بار به مقصد بستند بر
جــــاى بمانـــد اين دل غافـــل م
گر نوح ز غرق
سوى ساحل ره يافت اين
غرق شدن همى بود ساحل م