|
كـــوتاه سخن كه يــــــار آمد بــا گيسوى مُشكبار آمد بگشــــود در و نقاب برداشت بــــى پرده نگر، نگار آمد او بــــــود و كسى نبــود با او يـــكتاي و غريب وار آمد بنشست و ببست در ز اغيار گـــــويى پى يار غار آمد مـــــن محو جمال بىمثالش او جلـــــوهگر از كنار آمد بــــــــرداشت حجاب از ميانه تا بـــر ســر ميگسار آمد دنبالــــــــــه صبح ليلة القدر خـــور با رُخ آشكــــار آمد بگــــــــذار چراغ، صبح گرديد خـــورشيد جهــانمدار آمد بگــــــــــذار قلم، بپيچ دفتر كـــوتاه سخن كه يـــار آمد
|