|
گــــــــــر به سوى كوچه دلدار راهى باز گردد گر كه بخت خفته ام با من دمى همساز گردد گر نسيم صبحگاهى، ره به كوى دوست يابد گــــــر دل افســرده با آن سرو قد همراز گردد گـــــر نى از درد دل عشاق، شرحى باز گويد گــــــــر دل غمــــــديده با غمخواه همآواز گردد گــــــر سليمان بر غم مور ضعيفى رحمت آرد در بر صاحبـــــــــــــدلان والاى و سرافراز گردد در هوايش سر سپارم، در قدومش جان بريزم گــــــــــر برويم در گشايد، گر به نازى باز گردد سايـــه افكن بر سرم، اى سرو بستانِ نكويى تـــــا كــــــــــه جانم از جهان، آماده پرواز گردد
|