|
باد بهار مــــــــــــــــــــژده ديـــــدار يار داد شــــــايد كه جــان به مقدم باد بهار داد بلبل به شـــــــــــاخ ســرو در آوازِ دلفريب بـــــــــــــــــر دل نويد سرو قد گلعذار داد ساقى به جام بـــاده، در آن عشوه و دلال آرامشى به جـــــــــان مـــــــن بيقرار داد در بوستان عشق، نشايد غمين نشست بايد كه جان به دست بتى مىگسار داد شيرين زبان مــــــــن، گل بىخار بوستان جــــــامى ز غم به خسرو، فرهاد وار داد تا روى دوست ديــــــــد، دل جانگداز من يك جـــــــــان نداد در ره او، صد هزار داد
|