مـــــــــــاييم و يكى خرقه تزوير و دگر هيچ در دام ريـــــــــــا، بسته به زنجير و دگر هيچ خودبينى و خودخواهى و خودكامگى نفس جان را چو "روان" كــــرده زمينگير و دگر هيچ در بـــــــــــــــارگه دوست، نبرديم و نديديم جــــــــز نامه سربسته به تقصير و دگر هيچ بگزيده خــــــرابات و گسسته ز همـــه خلق دل بستـــــــــه به پيشامد تقدير و دگر هيچ درويش كـــــه درويشصفت نيست، گشايد بر خلق خــــــــــــــدا ديده تحقير و دگر هيچ صـــــــــوفى كه صفاييش نباشد، ننهد سر جز بر در مــــــــردِ زر و شمشير و دگر هيچ عالِـــــــــــم كه به اخلاص نياراسته خود را علمش به حجــابى شده تفسير و دگر هيچ عــــــــارف كه ز عرفان كتبى چند فراخواند بستــــه است به الفاظ و تعابير و دگر هيچ
|