آنكه دل خــــــــــواهد، درون كعبه و بتخانه نيست آنچـــــه جان جويد، به دست صـــوفى بيگانه نيست گفته هـــــاى فيلسوف و صوفى و درويش و شيخ در خـــــــور وصف جمــــــــــــــال دلبـــر فرزانه نيست بــــــــا كــــه گويم راز دل را، از كه جويم وصف يار هر چه گويند، از زبـــــــــــان عاشـــق و ديوانه نيست هــــــوشمنــــــــــدان را بگو، دفتر ببندند از سخن كانچه گويند، از زبــــــــــــــان بيهش و مستانه نيست ساغر از دست تو گر نوشم، بَرَم راهى به دوست بــــى نصيب آن كس، كه او را ره بر اين پيمانه نيست عـــــــــاشقــــــان دانند درد عاشق و سوز فراق آنكـــــــــه بر شمع جمالت سوخت، جز پروانه نيست حلقـــــه گيســـــو و نـــــــاز و عشوه و خال لبت غير مستـــــــــــان، كس نداند غير دام و دانه نيست قصــــــــــــــــه مستى و رمز بيخودى و بيهشى عاشقـــــــــــان دانند كاين اسطوره و افسانه نيست
|