بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در ديدار
كارگزاران نظام به مناسبت عيد سعيد فطر
بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
اين عيد سعيد فطر را به همهى
امت بزرگ اسلامى و به ملت عزيز ايران و به شما حضار گرامى و ميهمانان عزيز و
سفراى كشورهاى اسلامى كه در جلسه حضور دارند، تبريك عرض مىكنم. همچنانى كه در
دعاى قنوت نماز عيد بارها تكرار كردهايم، خداى متعال اين روز را براى پيغمبر
برگزيدهاش: «ذخراً و شرفاً و كرامتاً و مزيداً»، ذخيره قرار داد و مايهى شرف
و كرامت، و مايهى افزايش نور و بهاء معنوى آن بزرگوار و دينش قرار داد. روز
عيد فطر، روز بزرگى است و روز امت اسلامى است. و امروز امت اسلامى به مايههاى
اشتراك و وحدت و احساس عزت و عظمت، بيش از هميشه نيازمند است. سالهاى متمادى
امت اسلامى را تحقير كردند و ميراث عظيم فرهنگى و عظمت شخصيت و هويت اين امت را
انكار كردند. با اين تحقير، خواستند ملتهاى مسلمان را از صحنهى سياست و عمل و
مجاهدت خارج كنند تا براى دستاندازى آنها به كشورهاى اسلامى و منابع اينها
عرصه خالى باشد. اين سياستِ چندين ده سالهى قدرتهاى استعمارى و استكبارى در
دنياى اسلام بوده است و مدتها موفق هم شدند.
اگر امت اسلامى به هويت اسلامى
خود توجه مىداشت، معضلى به نام اسرائيل در منطقه به وجود نمىآمد. امت اسلامى
را از عرصهى تحولات منطقه - يعنى خانهى خودش - كنار گذاشتند و در غيابش، بر
عليه او تصميمگيرى كردند. امت اسلامى در طول سالهاى متمادى به وظايفى كه بر
عهدهى او بود، عمل نكرده است؛ در اين هيچ ترديدى نبايد كرد. ما بايد تقصير
خودمان را بفهميم و بدانيم. اگر ما به تنبلى و راحتطلبى و ذلت تن نمىداديم،
دشمن نمىتوانست بر ما مسلط شود. ما عقب مانديم و در اين عقب ماندگى، مقصريم.
ليكن امروز ورق برگشته است. امروز دنياى اسلام به هويت خود واقف شده است. اين
امت از همهى عناصر عزت - كه در متن دين شريف اسلام و قرآن كريم وجود دارد -
بايد استفاده كند. اول توجه به خدا و تمسك به قانون الهى است؛ توكل به خداست؛
اعتماد به خداست. خداوند متعال آن كسانى را كه «الظّانّين باللَّه ظنّ السّوء»؛
سوء ظن به خدا دارند، ملامت مىكند؛ مىفرمايد: «عليهم دائرة السّوء و غضب
اللَّه عليهم»؛ آن كسانى كه نصرت الهى را در صورت حضور در ميدان عمل انكار
مىكنند، خودشان را بايد ملامت كنند. اگر ما در ميدان عمل وارد شويم، خداى
متعال به ما كمك خواهد كرد؛ هم قول قطعى قرآن و وعدهى حتمى الهى است، هم
مشاهدات دوران زندگى خودِ ماست. تاريخ اسلام هم براى مسلمين سرشار از تجربه
است، كه هر جا همت گماشتند، وارد شدند و متمسك به قدرت الهى شدند، خداى متعال
آنها را كمك كرد. كمك و نصرت الهى حتمى است؛ منتها شرط اين نصرت، حضور در ميدان
عمل است: «و لينصرنّ اللَّه من ينصره»؛ آن كسى كه خدا را نصرت كند، خدا او را
نصرت خواهد كرد. با نشستن، با تنبلى كردن، با توهمات دلخوش كردن، با مصالح امت
اسلامى بازى كردن و هواى نفس را بر مصالح امت اسلامى ترجيح دادن، نصرت الهى خود
را نشان نخواهد داد.
امروز دنياى اسلام بيدار شده
است. ما بايد اين بيدارى را قدر بدانيم. ما بايد اين بيدارى را در جهت درست خود
به جريان بيندازيم. ما بايد به جاى اعتماد به قدرتهاى استكبارى، به خدا اعتماد
كنيم. هر جا اين اتفاق افتاد، پيروزى به دنبال آن هست، لامحاله.
آنچه كه مربوط به شما برادران و
خواهرانِ عزيزى است كه مسئولان اين كشور اسلامى هستيد، اين است كه قدر اين ملت
را بدانيد. ملت ما ملت بزرگ، شجاع، مؤمن و باصفا و بااخلاصى است. قدر اين ملت
را بدانيد؛ قدر خدمت به اين ملت را بدانيد؛ قدر خدمتگزار اين ملت بودن را
بدانيد كه افتخار بزرگى است. مسئوليتها را قبول كنيد براى خدمتگزارىِ به اين
ملت، براى نوكرىِ اين ملت؛ و اين افتخار است. اين ملت بزرگ، اين ملت مؤمن و اين
ملتى كه توانست با مجاهدت خود، با صبر خود، با آگاهى و هوشيارى خود و با
روحيهى بالاى خود، به دنياى اسلام روحيه بدهد. خود شما هم جزو همين ملتيد. در
فضائل اين ملت شما هم شريكيد. اما امروز مسئوليد. امروز بارهايى بر دوش
گرفتهايد كه بايد از عهدهى آنها بر آييد. اخلاص، جدّ و جهد، خستگىناپذيرى،
بىطمعى و ترجيح دادن مصالح عمومى بر مصالح شخصى را در عمل، راهنماى خودتان
قرار دهيد. اين عمل شماست؛ اين عبادت شماست؛ اين بزرگترين عبادتهاست. البته اگر
بخواهيد اين روحيه در شما باقى بماند، بايد دلهاى خودتان را با خداى متعال متصل
كنيد. ماه رمضان فرصت بزرگى است؛ عيد فطر فرصت بزرگى است؛ همهى روزهاى سال و
همهى ساعات عمر براى ارتباط با خداوند متعال، فرصت بزرگى است. تلاوت قرآن،
توجه به معارف و معانى قرآن، احساس وظيفهى شكر در مقابل پروردگار، خضوع در
مقابل خداى متعال، خشوع قلب، خشوع در مقابل ملت و تواضع، معيارها و ملاكهاى
كارهاى من و شماست. بايد اينها را رعايت كنيم. اين، يعنى تو ميدان بودن ما،
يعنى كار كردن براى خدا، هواى نفس را در آن دخالت ندادن و خسته نشدن. كه البته
اگر براى خدا باشد، انسان احساس خستگى هم نمىكند. «و انّها لكبيرة الّا على
الخاشعين». خشوع كه باشد، خستگى و ملامت ديگر از بين خواهد رفت. توجه به خدا كه
باشد، خستگيها از بين خواهد رفت. اين مال من و شماست.
اين ملت هم در صحنه است. جوانان
ما در صحنهاند. در هر ميدانى كه اين ملت احساس كرد كه حضور او مورد نياز كشور
است، با همهى شور و شوق وارد شد. در دوران دفاع مقدس، ميدان جهادش را ديديد،
ميدان علمش را داريد مىبينيد، ميدان سياستش را ديديد، حضورش را در راهپيماييها
ديديد و حضورش در انتخابات پىدرپىِ اين كشور را ديديد؛ اين ملت ماست و ملت
بزرگى است. قدر خدمت به اين ملت را بايد بدانيم و خدا را شكر كنيم كه ما را
خدمتگزار اين ملت قرار داده است؛ به اين وظيفه عمل كنيم.
در دنياى اسلام هم مسئله همين
است. امروز مسئلهى اول بينالمللى دنياى اسلام، مسئلهى فلسطين است. البته
مسئلهى عراق، مسئلهى لبنان و مسئلهى افغانستان، مسائل دنياى اسلام است؛ همه
هم مهم است. در همهى اينها هم كه نگاه مىكنيم، دست خاطى و گنه كار استكبار
جهانى و امريكا و صهيونيسم را داريم مىبينيم. وظيفه هم روشن است. ملتها و
دولتهاى مسلمان بايد به فكر بازگشت به هويت خود باشند و قدرت پيدا كنند تا به
آنها زور نگويند. امروز در منطقهى خاور ميانه براى قدرت امريكا مصلحت برتر،
عبارت است از مصلحت صهيونيستها و اسرائيل. بعضى از دولتهاى عرب و مسلمان هم با
امريكا روابط خوب و نزديكى دارند؛ اما مصالح آنها در درجهى اول نيست. در مقابل
مصلحت اسرائيل، مصلحت آنها اصلاً ملاحظه نمىشود. اين را همه بايد بفهمند و به
آن توجه كنند. در خود فلسطين هم خيلى سعى كردند فلسطينيها را به جان هم
بيندازند. خوشبختانه مسئولان فلسطينى هوشيارى به خرج دادند و ايجاد درگيرى و
خونريزى و نزاع و جنگ را مانع شدند. اما دشمن دست برنداشته است. دولت حماس يك
دولت مردمى است. مواضعى كه حماس اعلام كرده است؛ يعنى به رسميت نشناختن و عدم
مذاكره با اسرائيل، همان چيزهايى است كه مردم فلسطين خواستهاند. آنهايى كه
مىگويند حرف ما، حرف فلسطينيهاست، حرف فلسطينيها عبارت است از همان شعارهاى
دولتى كه امروز با انتخاب فلسطينيها برسركار است و اين شعارها را داد و مردم هم
او را انتخاب كردند. مسؤولان خودگردان هم بايستى در مقابل اين خواست ملت فلسطين
تسليم شوند. بايد با هم كنار بيايند و دولت مردمى حماس و مواضع آن را به رسميت
بشناسند.
مسئلهى لبنان هم همينطور است.
لبنان و حزباللَّه قهرمان نشان دادند كه با ايستادگى و با همت والا مىتوان در
مقابل اسرائيل ايستاد و اسرائيل را شكست داد. چيزى كه به مخيّلهى بعضى از
سياستمداران كشورهاى اسلامى هم خطور نمىكرد، اما اتفاق افتاد؛ واقع شد؛
اسرائيل در سايهى ايستادگى، مقاومت، توكل به خداى متعال و استفاده از همهى
ظرفيت و نيروى حزباللَّه و مردم لبنان شكست خورد. اين يك نسخهى عمومى و متعلق
به همهى دنياى اسلام است؛ هيچ تفاوت نمىكند. شرطش اين است كه ماها كه مسئولان
كشورهاى اسلامى هستيم، منافع، خواستها و هوىهاى شخصى خودمان را در قضيه دخالت
ندهيم و مصلحت امت و مصلحت كشور را در نظر بگيريم اگر اين شرط رعايت شود، اين
نتيجه قطعى و حتمى است.
در عراق هم همينطور است؛ دولت
مردمى سرِ كار است. برخلاف ميل اشغالگران و خواست آنها، و برخلاف آن نسخه و
الگويى كه آنها براى عراق در نظر گرفته بودند، آنچه اتفاق افتاده، اين است. لذا
شما مىبينيد كه از اطراف، فتنهها سر بلند مىكنند. ايجاد اين فتنهها، كارِ
همان كسانى است كه نمىخواهند يك دولت حقيقتاً مردمى در عراق سرِ كار باشد كه
امروز سرِ كار است؛ مىخواهند براى آن مشكل درست كنند. همهى قرائن و شواهد،
همين را نشان مىدهد. ما اميدواريم كه مسئولانِ برجستهى فرهنگى، دينى، سياسى،
اجتماعى، مردمى و عشايرى در عراق توجه كنند كه علاج مشكل آنها «اتحاد كلمه»
است. نبادا در دام دشمن بيفتند و با انگيزههاى مذهبى و فرقهاى و سياسى و
جناحى و امثال اينها خودشان را تضعيف كنند و دشمن را تقويت؛ كه نتيجه، تسلط
دشمن خواهد بود.
اميدواريم خداوند متعال اين عيد
را بر همهى مسلمانان مبارك كند. براى همهى كشورهاى اسلامى مايهى خير و بركت
را فراهم كند و انشاءاللَّه دنياى اسلام را روزبهروز عزيزتر و سرافرازتر قرار
بدهد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و
بركاته