بيانات رهبر معظم
انقلاب اسلامى در ديدار قاريان قرآن كريم
بسماللَّهالرّحمنالرّحيم
اولاً از قراء عزيز و خوانندگان بسيار گرامى و واقعاً نور چشم ما كه امروز
اين جلسه را با نواى خوش قرآن معطر كردند، تشكر مىكنم و خدا را سپاسگزارم.
امروز بحمداللَّه به بركت نظام جمهورى اسلامى نواى قرآن در فضاى كشور ما
طنينانداز است. جوانهاى عزيز ما بدانند كه يك روز قرآن به معناى حقيقى كلمه در
اين كشور غريب بود؛ نه فقط عمل به قرآن و تكريم قرآن، حتّى تلاوت قرآن هم غريب
بود. گاهى به عنوان نمايش، حركتى در گوشهيى ديده مىشد؛ اما قرآن، مطلوب و
جريان غالب در ميان مردم كشور، بخصوص جوانهاى ما نبود. امروز من نگاه مىكنم
مىبينم تعداد جوانها و حتّى نوجوانهايى كه تلاوت قرآن را در حد نصاب لازم
انجام مىدهند، زيادند. امروز جوانهاى عزيزى كه اينجا خواندند، همهشان حقاً و
انصافاً بسيار خوب خواندند. بتدريج اين جريان قرآنى در كشور تقويت شده.
من بارها گفتهام، باز هم مىگويم: ما تلاوت برجستهى قرآن را در اين كشور
دنبال مىكنيم، براى اينكه اُنس با قرآن و تلاوت قرآن در بين مردم عموميت پيدا
كند. عزيزان من! بايد با قرآن اُنس پيدا كنيد. زبان ما، زبان قرآن نيست؛
مىتوانيم به ترجمهى قرآن مراجعه كنيم؛ اما عمقيابى مضامين قرآنى فقط با
مراجعهى به ترجمه نمىشود؛ كما اينكه با خواندن متن قرآن هم براى كسانى كه
مىفهمند، هميشه به دست نمىآيد؛ با تدبر به دست مىآيد؛ با عمقيابى به دست
مىآيد.
با قرآن بايد مثل آينه مواجه شد؛ پاكيزه، براق و بىزنگار؛ تا قرآن در دل ما
منعكس شود. قرآن بايد در جان ما انعكاس پيدا كند؛ اين هميشه و براى همه نيست؛
براى كسانى است كه دلشان را با صفاى باطن و نفس پاكيزه كنند؛ با ايمان، با باور
و با قبول با قرآن مواجه شوند؛ والّا كسانىكه دل معاند دارند، بناى برنشنيدن و
نفهميدن دارند، نواى قرآن، كلام قرآن و پيام قرآن در دل آنها اثرى نمىكند؛
«ولو انّنا نزّلنا اليهم الملائكة و كلّمهم الموتى و حشرنا عليهم كلّ شىء قبلا
ما كانوا ليؤمنوا الّا أن يشاء اللَّه»؛ اگر براى برخى افراد زمين را به آسمان
بدوزى، اين دلِ ناباور و زنگار گرفته، نزديك نمىشود و ايمان نمىآورد. لذا
قرآن را هم مىخواند، اما به قرآن نزديك نمىشود.
بايد به قرآن نزديك شد. شما جوانهاى عزيز و همهى جوانهايى كه اين حرف را در
سرتاسر كشور مىشنويد، بدانيد در قرآن حكمت هست، نور هست، شفاء هست. عقدههايى
كه بر اثر چالشهاى موجود مادى دنيا در دل و جان انسان بهوجود مىآيد، سرانگشت
حكمت قرآنى مىتواند همهى اين عقدهها را باز كند؛ اين واقعيت است؛ دلها را
باز مىكند، شرح صدر مىدهد، اميد مىدهد، نور مىدهد، عزم راسخ براى حركت در
صراط مستقيم مىدهد. با قرآن بايد مواجه شد و اينها را گرفت.
ما وقتى در دنيا غرق مىشويم، خود را محروم مىكنيم؛ مثل اين است كه آينهيى را
گِلاندود كنيد؛ معلوم است كه چيزى را منعكس نمىكند. ما نبايد خود را از قرآن
محروم كنيم. امروز دنياى اسلام متأسفانه خود را محروم كرده است. ما امت اسلامى،
خود را از قرآن محروم كردهايم. لذا آيهى قرآن را هم مىخوانند، اما در عين
حال مىبينند كه آيهى قرآن به اميد بستن به غير خدا، به شرك آوردن به غير خدا،
به پيوستن به جناح غير خدا و اردوگاه غير خدا چه نگاه غضبآلودى دارد؛ در عين
حال دلشان پيش امريكاست، دلشان پيش مستكبران عالم است، دلشان پيش كمپانىهاى
سرمايهدارى مسلط صهيونيستى و غيرصهيونيستى است. اگر دنياى اسلام حركت و جهش
لازم را به سمت تعالى پيدا نمىكند، بهخاطر همين گرفتاريهاست.
البته امروز خوشبختانه مسلمانها بيدار شدهاند. امروز در سرتاسر دنيا بيدارى
اسلامى محسوس است و روزبهروز انشاءاللَّه اين بيدارى و برادرى بين مسلمانها
بيشتر خواهد شد.
وقت اذان مغرب است. ما، هم حرف گفتنى به شما زياد داريم؛ هم شوق شنيدن صداهاى
قرآنى شما را زياد داريم؛ اما متأسفانه براى هيچكدام وقت نيست.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته