مسأله 1489.
اگر مأموم
يك مرد باشد، بنابر احتياط واجب
طرف راست امام قدري عقبتر
بايستد. و اگر يك زن باشد، مستحب
است در طرف راست امام طوري بايستد
كه جاي سجدهاش مساوي زانو يا قدم
امام باشد. و اگر يك مرد و يك زن،
يا يك مرد و چند زن باشند ، مستحب
است مرد طرف راست امام و باقي پشت
سر امام بايستند. و اگر چند مرد
يا چند زن باشند، مستحب است پشت
سر امام بايستند. و اگر چند مرد و
چند زن باشند مردان پشت سر امام،
و زنان پشت سر مردان بايستند.
مسأله 1490.
اگر امام
و مأموم هر دو زن باشند، بهتر است
كه رديف يكديگر بايستند، و امام
جلوتر از ديگران نايستد.
مسأله 1491.
مستحب
است امام در وسط صف بايستد، و اهل
علم و كمال و تقوي در صف اول
بايستند.
مسأله 1492.
مستحب
است صفهاي جماعت منظم باشد، و
بين كساني كه در يك صف
ايستادهاند فاصله نباشد، و شانه
آنان رديف يكديگر باشد.
مسأله 1493.
مستحب
است بعداز گفتن «قَدْ قامَتِ
الصَّلاَةُ» مأمومين برخيزند.
مسأله 1494.
مستحب
است امام جماعت حال مأمومي را كه
از ديگران ضعيفتر است رعايت كند،
و قنوت و ركوع و سجود را طول
ندهد، مگر بداند همه كساني كه به
او اقتدا كردهاند، مايلند.
مسأله 1495.
مستحب
است امام جماعت در حمد و سوره و
ذكرهايي كه بلند ميخواند، صداي
خود را به قدري بلند كند كه
ديگران بشنوند، ولي بايد بيش از
اندازه صدا را بلند نكند.
مسأله 1496.
اگر امام
در ركوع بفهمد كسي تازه رسيده و
ميخواهد اقتدا كند، مستحب است
ركوع را دو برابر هميشه طول بدهد
و بعد برخيزد، اگر چه بفهمد كس
ديگري هم براي اقتدا وارد شده
است.