بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک
 

شك‎هايي كه نبايد به آنها اعتنا كرد

مسأله 1176. شك‎هايي كه نبايد به آنها اعتنا كرد، از اين قرار است:

اول ـ شك در چيزي كه محل به جا آوردن آن گذشته است. مثل آن كه در ركوع شك كند كه حمد را خوانده يا نه.

دوم ـ شك بعد از سلام نماز.

سوم ـ شك بعد از گذشتن وقت نماز.

چهارم ـ شك كثير الشك يعني كسي كه زياد شك مي‎كند.

پنجم ـ شك امام و مأموم به تفصيلي كه ذكر خواهد شد.

ششم ـ شك در نماز مستحبي.

1. شك در چيزي كه محل آن گذشته است

مسأله 1177. اگر در بين نماز شك كند كه يكي از كارهاي واجب آن را انجام داده يا نه، مثلاً شك كند كه حمد خوانده يا نه، چنان چه مشغول كاري كه بعد از آن است نشده، بايد آنچه را كه در انجام آن شك كرده به جا آورد. و اگر مشغول كاري كه بعد از آن است شده، به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 1178. اگر در بين خواندن آيه‎اي شك كند كه آيه پيش را خوانده يا نه، يا وقتي آخر آيه را مي‎خواند شك كند كه اول آن را خوانده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 1179. اگر بعد از ركوع يا سجود شك كند كه كارهاي واجب آن، مانند ذكر و آرام بودن بدن را انجام داده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 1180. اگر در حالي كه به سجده مي‎رود شك كند كه ركوع كرده يا نه، يا شك كند كه بعد از ركوع ايستاده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 1181. اگر در حال برخاستن شك كند كه سجده را به جا آورده يا نه، بايد برگردد و به جا آورد، و اگر شك كند تشهد را به جا آورده يا نه احتياطاً به قصد رجاء به جا آورد.

مسأله 1182. كسي كه نشسته يا خوابيده نماز مي‎خواند، اگر موقعي كه حمد يا تسبيحات مي‎خواند، شك كند كه سجده يا تشهد را به جا آورده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند. و اگر پيش از آن كه مشغول حمد يا تسبيحات شود، شك كند كه سجده يا تشهد را به جا آورده يا نه، بايد به جا آورد.

مسأله 1183. اگر شك كند كه يكي از ركن‎هاي نماز را به جا آورده يا نه، چنان چه مشغول كاري كه بعد از آن است نشده، بايد آن را به جا آورد، مثلاً اگر پيش از خواندن تشهد، شك كند كه دو سجده را به جا آورده يا نه، بايد به جا آورد. و چنان چه بعد يادش بيايد كه آن ركن را به جا آورده بوده، چون ركن زياد شده نماز باطل است.

مسأله 1184. اگر شك كند عملي را كه ركن نيست به جا آورده يا نه، چنان چه مشغول كاري كه بعد از آن است نشده، بايد آن را به جا آورد، مثلاً اگر پيش از خواندن سوره، شك كند كه حمد را خوانده يا نه، بايد حمد را بخواند. و اگر بعد از انجام آن يادش بيايد كه آن را به جا آورده بوده، چون ركن زياد نشده نماز صحيح است.

مسأله 1185. اگر شك كند كه ركني را به جا آورده يانه، چنان چه مشغول تشهد است ، اگر شك كند كه دو سجده را به جا آورده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند، و اگر يادش بيايد كه آن ركن را به جا نياورده، در صورتي كه مشغول ركن بعد نشده بايد آن را به جا آورد، و اگر مشغول ركن بعد شده نماز باطل است، مثلاً اگر پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد كه دو سجده را به جا نياورده بايد به جا آورد، و اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد نماز باطل است.

مسأله 1186. اگر شك كند عملي را كه ركن نيست به جا آورده يا نه، چنان چه مشغول كاري كه بعد از آن است شده، بايد به شك خود اعتنا نكند، مثلاً موقعي كه مشغول خواندن سوره است، اگر شك كند كه حمد را خوانده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند. و اگر بعد يادش بيايد كه آن را به جا نياورده، در صورتي كه مشغول ركن بعد نشده، بايد به جا آورد. و اگر مشغول ركن بعد شده، نماز صحيح است، بنابراين اگر مثلاً در قنوت يادش بيايد كه حمد را نخوانده، بايد بخواند و اگر در ركوع يادش بيايد نماز صحيح است.

مسأله 1187. اگر شك كند كه سلام نماز را گفته يا نه، چنان چه مشغول تعقيب نماز يا مشغول نماز ديگر شده، يا به واسطه انجام كاري كه نماز را به هم مي‎زند، از حال نمازگزار بيرون رفته، بايد به شك خود اعتنا نكند. و اگر پيش از اينها شك كند بايد سلام را بگويد. و اگر شك كند سلام نماز را درست گفته يا نه اعتنا نكند، هر چند وارد عمل ديگر نشده باشد.

2. شك بعد از سلام

مسأله 1188. اگر بعد از سلام نماز شك كند كه نمازش صحيح بوده يا نه، مثلاً شك كند ركوع كرده يا نه، يا بعد از سلام نماز چهار ركعتي شك كند كه چهار ركعت خوانده يا پنج ركعت، به شك خود اعتنا نكند ولي اگر هر دو طرف شك او باطل باشد، مثلاً بعد از سلام نماز چهار ركعتي، شك كند كه سه ركعت خوانده يا پنج ركعت، نماز باطل است.

3. شك بعد از وقت

مسأله 1189. اگر بعد از گذشتن وقت نماز، شك كند كه نماز خوانده يا نه، يا گمان كند كه نخوانده، خواندن آن لازم نيست. ولي اگر پيش از گذشتن وقت، شك كند كه نماز خوانده يا نه، اگر چه گمان كند كه خوانده، بايد آن را به جا آورد.

مسأله 1190. اگر بعد از گذشتن وقت شك كند كه نماز را درست خوانده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 1191. اگر بعد از گذشتن وقت نماز ظهر و عصر بداند چهار ركعت نماز خوانده، ولي نداند به نيت ظهر خوانده يا به نيت عصر، بايد چهار ركعت نماز قضا به نيت نمازي كه بر او واجب است بخواند.

مسأله 1192. اگر بعد از گذشتن وقت نماز مغرب و عشا، بداند يك نماز خوانده ولي نداند سه ركعتي خوانده يا چهارركعتي بايد قضاي نماز مغرب و عشا را بخواند.

4. كثير الشك « كسي كه زياد شك مي‎كند»

مسأله 1193. كثير‎الشك كسي است كه عرفاً بگويند زياد شك مي‎كند. و بعيد نيست كسي هم كه نتواند سه نماز پشت سر هم بدون شك بخواند، كثير‎الشك باشد، كه بايد به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 1194. هر گاه كثيرالشك در به جا آوردن چيزي شك كند، بايد بنا بگذارد كه آن را به جا آورده، مگر اين كه اگر آن را به جا آورده باشد نمازباطل باشد كه در اين صورت، بايد بنا بگذارد كه آن را انجام نداده، مثلاً اگر شك كند كه يك ركوع كرده يا بيشتر، چون با زياد شدن ركوع نماز باطل است، بايد بنا بگذارد كه بيشتر از يك ركوع نكرده است.

مسأله 1195. كسي كه در يك چيز نماز زياد شك مي‎كند، چنان چه در چيزهاي ديگر نماز شك كند، بايد به دستور آن رفتار نمايد، مثلاً كسي كه زياد شك مي‎كند سجده كرده يا نه، اگر در به جا آوردن ركوع شك كند، بايد به دستور آن عمل نمايد يعني: اگر ايستاده ركوع را به جا آورد، و اگر به سجده رفته اعتنا نكند.

مسأله 1196. كسي كه در نماز مخصوصي مثلاً در نماز ظهر زياد شك مي‎كند اگر در نماز ديگر مثلاً در نماز عصر شك كند، بايد به دستور شك رفتار نمايد.

مسأله 1197. كسي كه وقتي در جاي مخصوصي، نماز مي‎خواند، زياد شك مي‎كند، اگر در غير آنجا نماز بخواند و شكي براي او پيش آيد، بايد به دستور شك عمل نمايد.

مسأله 1198. اگر انسان شك كند كه كثيرالشك شده يا نه، بايد به دستور شك عمل نمايد. و كثيرالشك تا وقتي يقين نكند كه بحال معمول مردم برگشته، بايد به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 1199. كسي كه زياد شك مي‎كند اگر شك كند ركني را به جا آورده يا نه، و اعتنا نكند، بعد يادش بيايد كه آن را به جا نياورده، چنان چه مشغول ركن بعد نشده، بايد آن را به جا آورد. و اگر مشغول ركن بعد شده نماز باطل است، مثلاً اگر شك كند ركوع كرده يا نه و اعتنا نكند، چنان چه پيش از سجده دوم يادش بيايد كه ركوع نكرده، بايد برگردد و ركوع كند و نماز را تمام نمايد. و احتياط مستحب آن است كه نماز را دوباره بخواند، و اگر در سجده دوم يادش بيايد، نمازش باطل است.

مسأله 1200. كسي كه زياد شك مي‎كند، اگر شك كند چيزي را كه ركن نيست به جا آورده يا نه و اعتنا نكند، و بعد يادش بيايد كه آن را به جا نياورده، چنان چه از محل به جا آوردن آن نگذشته، بايد آن را به جا آورد، و اگر از محل آن گذشته نمازش صحيح است، مثلاً اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه و اعتنا نكند، چنان چه در قنوت يادش بيايد كه حمد نخوانده، بايد بخواند و اگر در ركوع يادش بيايد، نماز او صحيح است.

5. شك امام و مأموم

مسأله 1201. اگر امام جماعت در شماره ركعت‎هاي نماز شك كند، مثلاً شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت، چنان چه مأموم يقين يا گمان داشته باشد كه چهار ركعت خوانده و به امام بفهماند كه چهار ركعت خوانده است، امام بايد نماز را تمام كند و خواندن نماز احتياط لازم نيست، و نيز اگر امام يقين يا گمان داشته باشد كه چند ركعت خوانده، و مأموم در شماره ركعت‎هاي نماز شك كند، بايد به شك خود اعتنا ننمايد.

6. شك در نماز مستحبي

مسأله 1202. اگر در شماره ركعت‎هاي نماز مستحبي شك كند، چنان چه طرف بيشتر شك، نماز را باطل مي كند، بايد بنا را بر كمتر بگذارد، مثلاً اگر در نافله صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است. و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمي‎كند، مثلاً شك كند كه دو ركعت خوانده يا يك ركعت بهر طرف شك عمل كند، نمازش صحيح است.

مسأله 1203. كم شدن ركن، نافله را باطل مي‎كند، ولي زياد شدن ركن، آن را باطل نمي‎كند، پس اگر يكي ازكارهاي نافله را فراموش كند و موقعي يادش بيايد كه مشغول ركن بعد از آن شده، بايد آن كار را انجام دهد و دوباره آن ركن را به جا آورد، مثلاً اگر در بين ركوع يادش بيايد كه سوره را نخوانده، بايد برگردد و سوره را بخواند، و دوباره به ركوع رود.

مسأله 1204. اگر در يكي از كارهاي نافله شك كند ـ خواه ركن باشد يا غير ركن ـ چنان چه محل آن نگذشته باشد، بايد به جا آورد و اگر محل آن گذشته، به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 1205. اگر در نماز مستحبي دو ركعتي، گمانش به سه ركعت يا بيشتر برود، بايد اعتنا نكند و نمازش صحيح است، و اگر گمانش به دو ركعت يا كمتر برود، بنابر احتياط واجب بايد به همان گمان عمل كند، مثلاً اگر گمانش به يك ركعت مي‎رود احتياطاً بايد يك ركعت ديگر بخواند.

مسأله 1206. اگر در نماز نافله كاري كند كه براي آن در نماز واجب، سجده سهو واجب مي‎شود، يا يك سجده يا تشهد را فراموش نمايد، لازم نيست بعد از نماز، سجده سهو يا قضاي سجده و تشهد را به جا آورد.

مسأله 1207. اگر شك كند كه نماز مستحبي را خوانده يا نه، چنان چه آن نماز مثل نماز جعفر طيار وقت معين نداشته باشد، بنا بگذارد كه نخوانده است، و هم چنين است اگر مثل نافله يوميه وقت معين داشته باشد و لكن پيش از گذشتن وقت، شك كند كه آن را به جا آورده يا نه، ولي اگر بعد از گذشتن وقت شك كند كه خوانده است يا نه، به شك خود اعتنا نكند.

 
 Copyright © 2003-2013 - AVINY.COM - All Rights Reserved