مسأله 1109.
در ركعت دوم
تمام نمازهاي واجب و ركعت سوم
نماز مغرب و ركعت چهارم نماز ظهر
و عصر و عشا، بايد انسان بعد از
سجده دوم بنشيند و در حال آرام
بودن بدن، تشهد بخواند يعني
بگويد:
اَشْهَدُ اَنْ لاَ اِلَهَ
إلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ
لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً
عَبْدُهُ وَرَسوُلُهُ اَللّهُمَّ
صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَآلِ
مُحَمَّد
و كمتر از اين كفايت نميكند و
احتياط واجب آن است كه به همين
ترتيب بگويد.
مسأله 1110.
كلمات
تشهد بايد به عربي صحيح و بطوري
كه معمول است پشت سر هم گفته شود.
مسأله 1111.
اگر تشهد
را فراموش كند و بايستد و پيش از
ركوع يادش بيايد كه تشهد را
نخوانده، بايد بنشيند و تشهد را
بخواند، و دوباره بايستد و آنچه
بايد در آن ركعت خوانده شود
بخواند و نماز را تمام كند. و
بنابر احتياط واجب، بعد از نماز
براي ايستادن بيجا، دو سجده سهو
به جا آورد، و اگر در ركوع يا بعد
از آن يادش بيايد، بايد نماز را
تمام كند، و بعد از سلام نماز،
تشهد را قضا كند و براي تشهد
فراموش شده دو سجده سهو به جا
آورد.
مسأله 1112.
مستحب
است در حال تشهد بر ران چپ بنشيند
و روي پاي راست را به كف پاي چپ
بگذارد، و پيش از تشهد بگويد:
«اَلْحَمْدُ للهِ» يا بگويد:
«بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ
وَالْحَمْدُ للهِ وَخَيْرُ
الأْسْمَاءِ للهِ» و نيز مستحب
است دستها را بر رانها بگذارد و
انگشتها را به يكديگر بچسباند، و
به دامان خود نگاه كند، و بعد از
تمام شدن تشهد اول بگويد:
«وَتَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ
وَارْفَعْ دَرَجَتَه».
مسأله 1113.
مستحب
است زن در وقت خواندن تشهد،
رانها را به هم بچسباند.
