نماز مهمترين اعمال
ديني است كه اگر قبول درگاه خداوند
عالم شود، عبادتهاي ديگر هم قبول
ميشود و اگر پذيرفته نشود اعمال ديگر
هم قبول نميشود. و همان طور كه اگر
انسان شبانه روزي پنج نوبت در نهر آبي
شستشو كند، چرك در بدنش نميماند
نمازهاي پنجگانه هم انسان را از
گناهان پاك ميكند. و سزاوار است كه
انسان نماز را در اول وقت بخواند و
كسي كه نماز را پست و سبك شمارد،
مانند كسي است كه نماز نمي خواند.
پيغمبر اكرم صلي الله عليه و
آله فرمود: كسي كه به نماز اهميت
ندهد و آن را سبك شمارد، سزاوار
عذاب آخرت است. روزي حضرت در مسجد
تشريف داشتند مردي وارد و مشغول
نماز شد و ركوع و سجودش را كاملا
به جا نياورد، حضرت فرمودند: اگر
اين مرد در حالي كه نمازش اينطور
است از دنيا برود، به دين من از
دنيا نرفته است، پس انسان بايد
مواظب باشد كه با عجله و شتابزدگي
نماز نخواند و در حال نماز به ياد
خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد
و متوجه باشد كه با چه كسي سخن
ميگويد و خود را در مقابل عظمت و
بزرگي خداوند عالم بسيار پست و
ناچيز ببيند و اگر انسان در موقع
نماز كاملا به اين مطلب توجه كند،
از خود بيخبر ميشود، چنان كه در
حال نماز تير را از پاي مبارك
اميرالمؤمنين عليهالسلام بيرون
كشيدند و آن حضرت متوجه نشدند.
و نيز بايد نمازگزار توبه و
استغفار نمايد و گناهاني كه مانع
قبول شدن نماز است، مانند حسد،
كبر، غيبت، خوردن حرام، آشاميدن
مسكرات و ندادن خمس و زكات بلكه
هر معصيتي را ترك كند و هم چنين
سزاوار است كارهايي كه ثواب نماز
را كم ميكند به جا نياورد. مثلاً
در حال خواب آلودگي و خودداري از
بول به نماز نايستد و در موقع
نماز به آسمان نگاه نكند و نيز
كارهايي كه ثواب نماز را زياد
ميكند به جا آورد، مثلاً انگشتري
عقيق به دست كند و لباس پاكيزه
بپوشد و شانه و مسواك كند و خود
را خوشبو نمايد.