|
حضرت
زهرا - سلام الله علیها - وفات یافتند یا به شهادت رسیدند؟
لطفاَ دلایل نقلی آن را بیاورید. در ضمن مگر پیامبر اکرم (ص)
که ایشان اولین نفر از اهل بیت (ع) است که به او می‌پیوندد،
اما جناب محسن قبل از ایشان از دنیا رفت؟ (سوم انسانی/بجنور)
هر چند که منظور از اهل بیت (ع) در کلام ایشان، همان آل عبا
هستند که آیه تطهیر در خصوص آنان نازل گردید، چنان چه همسران
خود را نیز مصداق آن بر نشمردند، اما حضرت محسن علیه‌السلام
نیز اصلاً به دنیا نیامد که از دنیا برود، بلکه در رحم مادر
کشته و سقط گردید.
اما در خصوص «رحلت» یا «شهادت» و نیز دلایل نقلی، به چند نکته‌ی
مهم دقت فرمایید:
الف – مهم است که در دلایل نقلی به دنبال چه می‌گردیم، کلمه یا
لفظ «شهید»؟! قرآن کریم در خصوص همه شهداء، واژه‌ی «قتلوا فی
سبیل‌الله» را به کار برده است، مضافاً بر این که طبق آیات
قرآن کریم و احادیث، هر کس که در راه خدا حرکت کند - حتی اگر
برای کسب رزق حلال باشد – و در این راه کشته شود و یا بمیرد،
شهید است و نزد پروردگار مرزوق می‌باشد:
«وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا
أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا وَإِنَّ
اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ» (الحج، 58)
ترجمه: و آنان كه در راه خدا مهاجرت كردهاند و آنگاه كشته شده
يا مردهاند قطعاً خداوند به آنان رزقى نيكو مىبخشد و راستى
اين خداست كه بهترين روزىدهندگان است.
البته این مهم جهت مزید اطلاع بیان گردید، وگرنه لفظ «مقتول»
را اولین بار پیامبر اکرم صلوات علیه و آله در مورد ایشان به
کار بردند؛ در همان جمله‌ای که فرمودند: اولین کسی است که به
من می‌پیوندند، فرمودند: «فتقدم علیّ محزونةً مکروبةً مغمومةً
مغصوبةً مقتولةً»
ب – تمامی منابع معتبر تشیع و تسنن و کتب تاریخی اذعان و تصریح
دارند که سیدة النساء العالمین، حضرت فاطمه زهراء علیهاالسلام،
بر اثر ضربات و صدمات وارده که از جمله شکستن دست، شکستن پهلو،
زخم سینه و سقط فرزند بود به بستر افتاده و رحلت نمودند و هیچ
کس تردیدی ندارد که این صدمات به خاطر دفاع از «ولایت حقه»
متوجه ایشان گردید. لذا ایشان در آن مقام والای وجودی، حتی اگر
در کهولت سن، در بستر و آرام رحلت می‌نمودند نیز شهید بودند،
چه رسد به این که بر اثر صدمات وارده، پس از چند روز رحلت
نموده باشند یا در واقع کشته شوند.
دلیل نقلی:
ابن عباس گوید : رسول خدا (ص) روزی نشسته بودند که حسن (ع)
وارد شد. هنگامی که پیامبر او را دید، گریست ...سپس فاطمه (س)
وارد شد پیامبر (ص) با دیدن او نیز گریست، آن گاه فرمود: «دخترم
فاطمه نزد من آی ، نزد من آی.» او را نزد خود نشاند، سپس فرمود:
«دخترم فاطمه سرور زنان جهان هستی است، از آغاز تا فرجام چون
او را می‌بینم به خاطر می‌آورم آن چه را که پس از من بر او روا
می‌دارند. گویا او را می‌بینم که ذلت و خواری به خانه‌اش راه
یافته، حرمتش شکسته شده حقش غصب شده، جنین او سقط می‌گردد و
او ندا می‌دهد: وامحمدا! اما جوابی نمی‌شنود، دادرسی می‌طلبد،
کسی به فریادش نمی‌رسد ...؛ از اهل بیتم او نخستین کسی است که
به من می‌پیوندد ، نزد من می‌آید در حالی که محزون، ناراحت،
غم دیده و حقش غصب شده و کشته (شهید) شده است.» - فَتَکُونَ
اَوّلَ مَن یَلحَقنی مِن اَهلَ بَیتی فَتَقَدّمَ عَلَیّ
مَحزُونَةً مَکروبَةً مَغمومَةً مَغصوبَةً مَقتولَةً» (فرائد
السمطین ، ج2،ص36-34 – از منابع معتبر اهل سنت)
منبع:X-Shobhe
|
