همواره این سوال از سوی مخاطبان حقیقت بهائیت پرسیده می شود که بهائیت چگونه روزه را که در اسلام یک ماه بیان شده به نوزده روز تغییر داده اند؟
در این مجال به بررسی این مسئله خواهیم پرداخت :

یکی از اعتقادات بهائیان اعتقاد به تقدس عدد نوزده است و آن را در بعضی از مسائل دخالت می دهند از جمله: ۱٫ شمار ماه های سال را ۱۹ ماه می دانند.[۱] ۲٫ معتقدند پس از ۱۹ سال باید تجدید اثاثیه کرد. ۳٫ هر فرد باید کتاب بیان را بخواند و از نوزده آیه کمتر نخواند. ۴٫ ماه رمضان را ۱۹ روز می دانند.[۲]
بهائیان تقویم شمسی خود را از نوروز آغاز می کنند و آن را به نوزده ماه و هر ماه را به نوزده روز تقسیم می کنند و بر این اساس روزه آنها به مدت ۱۹ روز از طلوع تا غروب آفتاب بوده و آخرین ماه سال را ماه رمضان می دانند.[۳]
در حالیکه دانشمندان، خورشید و ماه را وسیله حساب ساعات شب و روز و ماه و سال قرار داده اند و اگر چنانچه خورشید و ماه نمی بودند بشر در برنامه های روزمره خود دچار مشکل می شد.
حرکت وضعی زمین باعث بوجود آمدن شب و روز می شود و زمانی که خورشید از نیم کره زمین مخفی می ماند موجب آشکار شدن آن برای نیم دیگر بوجود می آید.
و نیز با وجود تناسب دقیق و متوازن در حرکت کره ماه، زمین و خورشید ماههای دوازده گانه قمری از هلال تا محاق بوجود می آید و مدت زمانی که ماه یک دوره کامل هلالی را طی می کند ۵/۲۹ روز است که به آن ماه قمری گفته می شود. و از مجموع دوازده ماه قمری یک سال قمری به وجود می آید.
یک سال شمسی مدت زمانی است که زمین یک دوره کامل به دور خورشید می چرخد که دوره کامل این حرکت ۲۴۲/۳۶۵ روز طول می کشد از آنجا که یک سال رقم صحیحی از روزها نیست بنابراین برای جلوگیری از جابجایی فصول از سال کبیسه استفاده شده است.
با توجه به مطالب فوق اعتقاد بهائیان که هر ماه را ۱۹ روز و هر سال را ۱۹ ماه می دانند هیچ نوع منشأ نه در تکوین زمان دارد و نه دارای منشأ عقلی و شرعی می باشد. بلکه مخالف با عرف تمام عقلاء عالم است.
اگر فرض این باشد که هر سالی ۱۹ ماه باشد و هر ماه ۱۹ روز دارای اشکالات زیر خواهد بود:
۱٫ اگر ماههای بهائیان مبتنی بر سال خورشیدی است در این صورت ۱۹ ماه که هر کدام مشتمل بر ۱۹ روز باشد با سال خورشیدی منطبق نمی گردد زیرا سال خورشیدی ۳۶۵ روز است و مجموع روزهای بهائیان در یکسال ۳۶۱ روز می شود.
۲٫ اگر مبنای بهائیان بر سال قمری است در این صورت نیز هیچ تطابقی با سال قمری نمی تواند داشته باشد چون ماههای قمری ۲۹ یا ۳۰ روز می باشند نه ۱۹ روز.
بنابراین می توان گفت که نظر بهائیان در گردش ماه و خورشید در تناقض آشکار با مسائل پذیرفته شده عقلی و علمی و عرفی و دینی خواهد بود.
بهائیان به خاطر اینکه اعتقادات خود را به نام دین به جهانیان عرضه کنند، به مسائلی که در ادیان الهی مطرح شده تمسک جسته اند و یک نوع شبیه سازی نموده اند ولی چون هیچ مبنای الهی در اعتقادات خود ندارند دچار تناقضات آشکار علمی و عقلی و عرفی شده اند.

پی نوشت :

[۱] . کتاب اقدس بهائیان، ص ۳۴٫
[۲] . مبلّغی آبادانی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان، ناشر: حرّ قم، جلد۳، ص۱۴۱۷
[۳] . فرهنگ جهان اسلام، زیر نظر حداد عادل، ۱۳۷۶ تهران، جلد ۳، ص۷۳۵٫