نام گذارى حضرت زهرا سلام اللَّه عليها
؟تسميتها من عند ربّ العزة، شأن أبيها و بعلها و بنيه؟. (1)
نامگذارى زهرا عليهالسلام است از طرف خداوند متعال مىباشد، همانند اسمگذارى محمد صلى اللَّه عليه و آله و سلم، و على و حسن و حسين عليهمالسلام؛ و همين مطلب دلالت دارد بر اينكه اين پنج نفر- در برابر پروردگار - از خود هيچگونه اختيارى ندارند، و تمام امورشان حتى انتخاب نامشان، مربوط به خداى متعال بوده، و به كسى در مورد آنان اجازهى دخالت داده نشده است.
حضرت محمد بن عبداللَّه صلى اللَّه عليه و آله و سلم هرگز مجاز نيست كه از جانب خود فاطمه و حسن و حسين عليهمالسلام را نامگذارى كند. همچنين در اسمگذارى على بن ابىطالب كه مولود كعبه و خانهزاد خداست، پيامبر گرامى صلى اللَّه عليه و آله و سلم و ابوطالب را اختيارى نيست.
پیرامون اسامى حضرت زهرا (س)
قال الصادق عليهالسلام:
؟لفاطمة تسعة أسماء عند اللَّه عزّ و جل: فاطمة والصديقة والمباركة والطاهرة والزكية والراضية والمرضية والمحدثة والزهراء ثم قال:...؛
حضرت فاطمه ی زهراء عليهاالسلام در پيشگاه خداوند نه اسم مخصوص دارد: فاطمه، صديقه، مباركه، طاهره، زكيه، راضيه، مرضيه، محدثه و زهراء.؟ (1)
حضرت فاطمه ی زهرا عليهاالسلام يك نام رسمى داشت كه همان فاطمه مىباشد. اين نام را پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله و سلم هنگام تولد به امر خداوند براى دخترش برگزيد؛ لكن به تصريح امام صادق عليهالسلام، فاطمه ی زهرا عليهاالسلام نه اسم مخصوص، در پيشگاه خداوند متعال دارد، لذا يكى از كنيههاى آن حضرت ؟اُمّالأسماء؟ است؛ يعنى بانويى كه اسامى فراوان دارد.
و اين مطلب، دلالت بر عظمت روحى صديقه كبرى عليهاالسلام مىكند، زيرا حضرت فاطمه عليهاالسلام زن نمونه بودند. زن نمونه؛ يعنى انسانى كامل كه براى بشريت الگو و سرمشق مىباشد، لذا همهى صفات عالى انسانى در صديقهى طاهره عليهاالسلام جمع بود و ايشان در برابر هر صفت نيك، داراى لقبى خاص هستند. اين نه نام كه از شهرت والايى برخوردار است در فصل اول مورد بررسى و تبيين قرار مىگيرد.
1 ـ بحارالانوار، ج 43، ص 10، ر 1 از امالى صدوق و عللالشرايع.