به مناسبت روز دانشجو

 بعد از كودتای 28 مرداد 1332، رژیم وابسته پهلوی كه توانسته بود با كمك اربابان امریكایی بر اریكه قدرت باز گردد، درصدد برآمد تا پایه های حكومت خود را تثبیت كند، اما غافل از اینكه مقاومت مردم بطور كامل از بین نرفته و ایران در اولین فرصت خشم و انزجار خویش را نشان خواهد داد.

نیكسون معاون رئیس جمهور امریكا در سال 1332، راهی ایران گردید. در حقیقت او می آمد تا نتیجه سرمایه گذاری بیست و یك میلیون دلاری را كه سازمان جاسوسی امریكا سیاه در راه كودتا و سرنگونی دولت مصدق هزینه كرده بود، از نزدیك مشاهده كند. ملت در حال افسردگی و از نفاق و تفرقه ای كه استبداد توانسته بود در میان او ایجاد كند، ناراحت بود.

رهبری نهضت مقاومت، قصد رساندن صدای اعتراض مردم را به گوش جهانیان داشت و تلاش لندن و واشنگتن را كه می خواست با مشروع جلوه دادن رژیم كودتا، امتیازات مورد نظر خود را در محیط آرام بدست آورد، خنثی كند. اجرای این برنامه به عهده كمیته هماهنگی دانشگاه تهران واگذار شده بود.

تظاهرات دانشجویان دانشگاه تهران، به عنوان اعتراض به ورود دنیس رایت، كاردار جدید سفارت انگلیس در ایران، از روز 14 آذر 1332، آ‎غاز گردید. دانشجویان دانشكده های حقوق و علوم سیاسی، علوم دندان پزشكی، فنی، پزشكی، داروسازی در دانشكده های خود تظاهرات پرشوری علیه رژیم كودتا برپا كردند. رژیم پهلوی كه به خوبی از خشم ملت و خصوصا دانشجویان نسبت به خود و اربابان امریكا از پیش آگاه بود، با تمام قوا متوجه دانشگاه شد.

روز 15 آذر تظاهرات به خارج از دانشگاه كشیده شد و ماموران انتظامی، در زد و خورد با دانشجویان، شماری را مجروح و گروهی را دستگیر و زندانی كردند. صبح روز 16 آذر 1332، گارد تا دندان مسلح رژیم پهلوی برای اولین بار وارد صحن دانشگاه شد تا فریاد مخالفان را در گلو خفه كند.

در یكی از كلاسهای درس دانشكده فنی، چند تن از دانشجویان در اعتراض به حضور ماموران گارد رژیم شاه در صحن دانشگاه، آنها را به مسخره می گیرند و همین بهانه كافی بود تا وارد كلاس درس شوند و با ایجاد جو رعب و وحشت، محیط را برای بهره برداری و گرفتن زهر چشم دانشجویان آماده سازند. ماموران گارد با حمله به دانشجویان بی پناه سه تن از آنان را به شهادت می رسانند.

حادثه 16 آذر 1332، بعنوان یك روز (مقاومت تاریخی) در تاریخ دانشگاه تهران ثبت شد. از آن پس، همه ساله به رغم كوشش رژیم و ساواك، دانشجویان دانشگاه تهران و دیگر دانشگاههای سراسر ایران مراسم و تظاهراتی به  یاد شهیدان آن روز برپا می كردند.

شهید چمران در ر ابطه با حادثه 16 آذر می گوید:

وقایع آن روز چنان در نظرم مجسم است كه گویی همه را به چشم می بینم، صدای رگبار مسلسل در گوشم طنین می اندازد، سكوت موحش بعد از رگبار، بدنم را می لرزاند، آه بلند و ناله جانگداز مجروحین را در میان این سكوت دردناك می شنوم. دانشكده فنی خون آلود را در آن روز و روزهای بعد به رای العین می بینم...

نیكسون معاون رئیس جمهور امریكا به ایران می آید تا نتیجه بیست و یك میلیون دلار خرج كودتا را ببیند.)« خصوصیت بالقوه دانشجویان در این است كه با تحرك گرایش، استنباط و فهم خود فضا را تغییر می دهند.» شرط اصلی در تضمین امروز و فردای دانشجو میزان برخورداری او از معنویات است. فارغ التحصیل دانشگاه ما باید نسبت به كشور و میهن خود وفادار و متعهد باشد. با رافت و عطوفت با انسان ها برخورد كند و تنها در اندیشه پر كردن جیب خود نباشد و برای رسیدن به این هدف، انس با خدا و چشیدن لذات ذكر و دعا و تضرع اجتناب ناپذیر است و این هدیه بزرگ را تشكل ها و انجمن های اسلامی باید به دانشجویان تقدیم كنند.»

منبع: خبرگزاری جمهوری اسلامی