سالروز ولادت زین الدین علی الشامی مـعـروف بـه (شهید ثانى )

فقیه عالیقدر و دانشمند بزرگوار شیعه ، زین الدین بن نورالدین شیخ على بن احمد عاملى جبعى ، مـعـروف بـه (شهید ثانى ) در سیزدهم شوال 911 هـ.ق ، در یك خانواده علم و فقاهت متولد شده و اهل جبل عامل است.

تحصیلات مقدماتى را نزد پدر بزرگوارش گذراند. عطش او برای کسب علم و دانش او را راهی سرزمین های متعددی چون مصر ، دمشق ، حجاز ، بیت المقدس ، عراق و استانبول کرد و در محضر اساتید مجرب آن زمان کسب دانش نمود  ، تنها اساتید سنى او را دوازده تن نوشته اند. وى مردى جـامـع بوده است علاوه بر فقه و اصول ، از فلسفه ،عرفان ، طب و نجوم هم آگاهى داشته است ، فـوق الـعاده زاهد و متقى بود، شاگردانش در احوالش نوشته اند : كه در ایام تدریس شبها براى گذران زندگى به هیـزم كـشـى مى رفت و صبح به تدریس مى نشست. مدتى در بعلبك به پنج مـذهـب (جعفرى ، حنفى ، شافعى ، مالكى و حنبلى ) تدریس مى كرده است.این دانشمند پاك نهاد على رغم اشتغالات دیگر تدریسى ، حدود هفتاد اثر علمى از خود به جاى گذاشته است. تألیـفـات شهید ثانى از (روض الجنان ) آغاز و به (الروضة البهیه) ازلحاظ تاریخ تألیـف پایان مى یابد.

شهادت شهید بنابر آنچه آمده است بدین صورت بوده است که روزی دو نفر از مردم (جبع ) براى مرافعه و محاكمه به شهید ثانى مراجعه كردند او نیزطبق موازین دینى و ضوابط شرعى ، دعوى را فیصله داد. نـتیجه به نفع یكى از طرفین و به ضرر دیگرى فیصله یافت. شخص محكوم از این داورى به خشم آمد و نزد قاضى (صیدا) رفت و از او شکایت كرد كه شهید ثانى رافضى و بدعت گذار در دین است. قاضى جریان را بـه سـلـطـان سـلیـم اطـلاع داد و ازطرف او فردی براى دستگیر كردن شهید، مأمور شد.

فرد مأمور كه مطلع شد شهید به سفر حج رفته به طرف مكه رفت و در اثناء راه مكه به شهید ثانى رسید و او را دستگیر كرد. شهید ثانى از او براى انجام سفر حج مهلت خواست و او هم موافقت نمود.در بین راه مامور تحت تأثیری فردی شیطان صفت و ترس از سلطان در اجازه دادن به شهید برای زیارت خانه خدا همانجا آن فقیه بزرگ و عالم ربانی و مرد خدا را به شهادت می رساند. سپس سر مبارک شهید را از تن جدا کرده، در ظرفی نهاده، روانه درگاه سلطان سلیم می گردد و پیکر پاک و مطهر شهید را همانجا رها می نماید. گفته شده در آن شب گروهی از ترکمنها که در آن نواحی بودند، می بینند انواری از آسمان پایین می آید و بالا می رود! پس از جستجو به پیکر بی سر و غرقه به خون شهید ثانی بر می خورند و بدون اینکه آن را بشناسند و هویت او را تشخیص دهند، آن بدن پاک را همانجا به خاک سپرده، گنبد کوچکی نیز بر مزار او می سازند. آن مأمور و قاتل جنایتکار نیز وقتی به دربار عثمانی می رسد به جای پاداش به سبب تخلف از دستور سلطان سلیم که به وی سفارش کرده بود شهید را زنده نزد وی بیاورد، بی درنگ به سزای جنایت بزرگ خود رسیده، اعدام می گردد.