تفاوت های صنعت خودرو در ایران و کره جنوبی

قسمت سوم

(بعد از پیروزی انقلاب، با تصمیم دولت موقت و موافقت شورای انقلاب، تمام شرکت های خودروساز دولتی شدند و زیر نظر سازمان صنایع ملی ایران قرار گرفتند ولی به دلیل اختلافات درون دولت و چالش های سیاسی آن مقطع، شورای اداره کننده این سازمان به طور مرتب دچار تغییر و تحول می شد و شرایطی برای سیاست گذاری با ثبات به منظور اداره صحیح خودروسازان وجود نداشت. شرایط به نحوی پیش رفت که اعضای شورای اداره سازمان صنایع ملی ایران در طول دو سال بیش از ۵ بار تغییر کردند. از آنجا که فعالیت شرکت های خودروسازی ایرانی به طور کامل وابسته به قطعاتی بود که از شرکت های مادر خارجی تامین می شدند، تولید در برخی از این شرکت ها متوقف شد. شرکت جنرال موتورز با توجه به اینکه مالک ۴۵ درصد شرکت هم نام ایرانی خود بود، از ارسال قطعات به ایران خودداری کرد و پس از اتمام قطعات موجود در ایران، عملات خط تولید متوقف شد. این در حالی بود که شرکت های کره ای از جمله کیا، درصدد همکاری با شرکت های بزرگ آمریکایی مانند فورد و همچنین خودروسازان ژاپنی مانند مزدا برآمدند و نخستین فیس لیفت ها از مدل های خارجی را روانه بازار کردند که از جمله آنها می توان به پراید اشاره کرد. مجموعه «تهران تقاطع سئول» در سومین قسمت باز هم به سراغ فعالان صنعت خودرو در ایران و کره جنوبی رفته و از آنها در مورد علل پیشرفت کره و عقب ماندگی ایران در تولید اتومبیل هایی با استانداردهای جهانی جویا شده است)