آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی
استاد شالچی تبریزی می فرمود
:
«
یکی از روزها صبح پس از نماز برای شرکت در جلسه اخلاق میرزا جواد آقا
به فیضیه رفتم.
استاد به من فرمودند: میرزا عبدالله چه می بینی؟!
این صحبت استاد گویا خود تصرفی بود که آن بزرگ در جان من کرد و حجاب
ملکوت از برابر چهره ام برداشته شد.
دیدم اشخاصی را که در فیضیه هستند و در ظاهر می بینم، اما باطن آنان را
نیز مشاهده می کنم به صورت های گوناگون اند!
بار دیگر فرمودند: فلانی چه می بینی؟ و من چون توجه کردم دریافتم ارواح
مؤمنین روی صحن مدرسه فیضیه دور هم نشسته اند و با هم مذاکره می کنند!
پس از آن استاد به من فرمودند: میرزا عبدالله فکر نکنی اینها مقاماتی
است و به جایی رسیده ای؟! اینها در برابر آنچه در سیر و سلوک و تقرب
الی الله به سالک می دهند هیچ است.»
