شهید آوینی

"رقص مرگ" میر شکاک در "شبی با مرتضی"+ صوت

در مراسمی که به یادبود بیستمین سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی در موسسه فرهنگی رسانه ای اوج برگزار شد"یوسفعلی میرشکاک"شاعر و نویسنده انقلاب بخشی از سروده خود با عنوان"رقص مرگ" را قرائت کردند.

 

 

در اولین شب این مراسم یوسفعلی میرشکاک با گرامی داشت یاد و خاطره شهید سید مرتضی آوینی بخشی از شعر خود با عنوان "رقص مرگ" را خواندند. این شعر در قالب مسمط بوده و در وصف شهید سید مرتضی آوینی سروده شده است.

کی شناسد شاعر فحل سخنور تیغ را؟
یا کجا داند خطیب اهل منبر تیغ را؟
می شناسد مرد شعر و شرع کمتر تیغ را
کیست کو داند به از بالین و بستر تیغ را؟
آنکه در بر میکشد همچون برادر تیغ را

ای تمام درد ها را اصل درمان، مرتضی!
با دل من هر چه دشوار،از تو آسان، مرتضی!
رستم دستان قرآن،شیر یزدان، مرتضی!
هم امیر مجلس و هم کاسه گردان، مرتضی!
ای که آوردی به گردش جای ساغر تیغ را!

تا نگاه مست تو زنگار را آیینه کرد
دیو هم انسان شد و دیوار را آیینه کرد
آفتابت برزن و بازار را آیینه کرد
دوزخ این شهر ناهموار را آیینه کرد
سینه ها، سرها، سپر شد بار دیگر ‌تیغ ‌را

رو به سوی آسمان شد دستها شمشیر‌‌‌‌وار
در فرود دستها شد سینه چون سر تیروار
حلقه زد هر پنجه ای در پنجه ای زنجیروار
هر زنی شد بیشه ای از خشم و غیرت شیروار
رو به رو شد بار دیگر ماه و معجر تیغ را

گر چه در چشم حضرکامان سفر کوتاه بود
نقطه ای در قحطی خون بر ختام راه بود
لیک در شام سفرسامان، طلوع ماه بود
رمزی از فرد آمدن بر درگه الله بود
فرد آن آید که داند به ز افسر تیغ را

چیست این فرد آمدن؟در فصل زن، مرد آمدن
با دلگرم و لب خشک و رخ زرد آمدن
دل شدن آنگاه از پا تا به سر درد آمدن
در جهاد اصغر و اکبر بُوَد فرد آمدن
آختن بر دیو نفس و خصم کافر تیغ را

خشکرود است این سراب تفته،دریابار نیست
ناخدا را دیده در خواب است و دل بیدار نیست
صد فغان بر لب گره شد جرأت اظهار نیست
خاطر جمعی به جز جمعیت دستار نیست
زیر یوغ خویش دارد کیسه ی زر،تیغ را

تا ربا هم در لباس دین احمد شد حلال
خاک در رقص آمد از قهر خدای ذو الجلال
آب شد سیمرغِ سیل و بر زمین گسترد بال
بار دیگر شد جمال زن،خدا و قبله،مال
میکند زور ترازو،خاک بر سر،تیغ را

در حجاب نهی از منکر ممان منکر تویی
پوستین وارونه شد هان! لایق معجر تویی
دیده بگشا و ببین مرحب تویی،خیبر تویی
ای دلت آیینه دار مشرکان! کافرتویی
چند پنهان داری از بیم ستمگر تیغ را

اقتضای وضع موجود است این بی چارگی
تا حضرکامی تو، افزون می شود آوارگی
عقل کارافزا چه دارد جز همین پتیارگی
کاش همچون خصم،کافرمیشدی یک بارگی
تا نبندی از عبوس زهد،زیور،تیغ را

وضع موعودت به خوف عافیت از یاد رفت
وان طمع بستن به حسن عاقبت بر باد رفت
گر نه از بیم عقوبت بر تو این بیداد رفت
بیستونها پیش رو داریم اگر فرهاد رفت
خواب شیرین می کند بالین و بستر،تیغ را

هان و هان! این خشکسال خشم،دریا می شود
بار دیگر شورش امواج بر پا می شود
ثور این عصّاری بیهوده، جوزا می شود
رقص مرگ سرخ بر مردان گوارا می شود
میشمارد مرغ بی پرواز شهپر، تیغ را

لطفا برای دریافت فایل صوتی شعر اینجا را کلیک کنید.


مراسم «شبی با مرتضی» از سه شنبه ۲۷ تا پنجشنبه ۲۹ فروردین به مدت سه شب از ساعت 30: 17 تا اذان مغرب در نخلستان اوج واقع در خیابان آیت الله طالقانی، روبروی سینما فلسطین، خیابان برادران مظفر شمالی، پلاک۹۸، سازمان هنری رسانه‌ای اوج برگزار می‌شود
 

 

سایت شهید آوینی

 

Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved
logo