بُثَّ جِبالَ الْغَشْمِ وَ اَخْمِدْ سُوقَ الْمُنْكَرِ وَ اَعِزَّ مَنْ عَنْهُ
يَنْزَ جِرُ وَاحْصُدْ شَاْفَةَ
ساز و متلاشى كن كوههاى زورگويى را و فرونشان رونق كارهاى زشت را و عزيز گردان كسى
كه از كار زشت جلوگيرى كند و بزن ريشه
اَهْلِ الْجَوْرِ وَ اَلْبِسْهُمُ الْحَوْرَ بَعْدَ الْكَوْرِ وَ عَجِّلِ اللّهُمَّ
اِلَيْهِمُ الْبَياتَ وَ اَنْزِلْ
اهل ستم را و بپوشان بر تنشان لباس نقصان را پس از زيادى و بزودى برسان خدايا بر
سرشان غافلگيرى و شبيخون را و فروبار
عَلَيْهِمُ الْمَثُلاتِ وَاَمِتْ حَيوةَ الْمُنْكَرِ لِيُؤْ مَنَ الْمَخُوفُ وَ
يَسْكُنَ الْمَلْهُوفُ وَ
بر آنها عذابهاى نمونه را و پايان ده به حيات كارهاى زشت تا امان يابد ترسناك و
آرام گيرد شخص دلسوخته و
يَشْبَعَ الْجايِعُ وَ يُحْفَظَ الضّايِعُ وَ يَاْوَى الطَّريدُ وَ يَعُودَ
الشَّريدُ وَ يُغْنَى
سير گردد گرسنه و حفظ شود گمشده و جاى گيرد شخص آواره و بازگردد به كاشانه اش
گريخته و بى نياز گردد
الْفَقيرُ وَ يُجارَ الْمُسْتَجيرُ وَ يُوَقَّرَ الْكَبيرُ وَ يُرْحَمَ الصَّغْيرُ
وَ يُعَزَّ الْمَظْلُومُ وَ
نيازمند و پناه گيرد پناه جوينده و مورد احترام قرار گيرد بزرگ و رحم شود بر كوچك و
عزيز گردد ستمديده و
يُذَلَّ الظّالِمُ وَ يُفَرَّجَ الْمَغْمُومُ وَ تَنْفَرِجَ الْغَمّآءُ وَ تَسْكُنُ
الدَّهْمآءُ وَ يَمُوتَ
خوار گردد ستمكار و بازگردد دل غمديده و گشوده شود غمهاى تيره و فرو نشيند جنجال و
آشوب و بميرد
الاِْخْتِلافُ وَ يَعْلُوَالْعِلْمُ وَ يَشْمُلَ السِّلْمُ وَ يُجْمَعَ الشَّتاتُ
وَ يَقْوىَ الاْ يمانُ وَ
اختلاف و دودستگى و برترى گيرد علم و دانش و بگيرد همه جا را صلح و صفا و گرد آيد
پراكنده ها و نيرومند گردد ايمان و
يُتْلَى الْقُرْآنُ اِنَّكَ اَنْتَ الدَّيانُ الْمُنْعِمُ الْمَنّانُ
تلاوت شود قرآن كه براستى تويى پاداش ده نعمت بخش پرمنت * * * * * * * *
مناجات شكر خدا:
اَللّهُمَّ لَكَ
خدايا تو را است
الْحَمْدُ عَلى مَرَدِّ نَوازِلِ الْبَلاَّءِ وَ مُلِمّ اتِ الضَّرّ آءِ وَ كَشْفِ
نَو ائِبِ اللاْو آءِ وَ
ستايش بر بازگرداندن بلاهاى نازله و پيش آمدهاى سخت و براى برطرف كردن مشكلات
ناگوار و
تَوالى سُبُوغِ النَّعْمآءِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى هَنيئِ عَطائِكَ وَ مَحْمُودِ
بَلاَّئِكَ وَ
بطور متوالى ريختن نعمتها و تو را است ستايش بر عطاى گوارايت و بلاى پسنديده ات و
جَليلِ الا ئِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى اِحْسانِكَ الْكَثيرِ وَ خَيْرِكَ
الْغَزيرِ وَ تَكْليفِكَ
نعمتهاى برجسته ات و تو را است ستايش بر احسان بسيارت و خير ريزانت و تكليف
الْيَسيرِ وَ دَفْعِ الْعَسيرِ وَ لَكَ الْحَمْدُ يا رَبِّ عَلى تَثْميرِكَ قَليلَ
الشُّكْرِ وَ
اندكت و دفع كردن بلاى دشوارت و تو را است ستايش پروردگارا براى به ثمر رساندنت
سپاسگزارى اندك را و
اِعْطآئِكَ وَ افِرَ الاَْجْرِ وَ حَطِّكَ مُثْقَلَ الْوِزْرِ وَ قَبُولِكَ ضَيِّقَ
الْعُذْرِ وَ وَضْعِكَ
عطا كردنت به مزد بسيار و برداشتنت بار سنگين گناه را و پذيرفتنت عذر بيجا را و
برداشتنت
باهِضَ الاِْصْرِوَ تَسْهيلِكَ مَوْضِعَ الْوَعْرِ وَ مَنْعِكَ مُفْظِعَ الاَْمْرِ
وَ لَكَ الْحَمْدُ
بار گران تكليف را و هموار كردنت جاى ناهموار را و جلوگيريت از پيش آمد ناگوار و تو
را است ستايش
عَلَى الْبَلاَّءِ الْمَصْرُوفِ وَ و افِرِ الْمَعْرُوفِ وَ دَفْعِ الْمَخُوفِ وَ
اِذْلا لِ الْعَسُوفِ
بر بلاى بازگشته و خير و خوبى بسيار و جلوگيرى از پيش آمدهاى ترسناك و رام كردن
سختيهاى سركش
وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى قِلَّةِ التَّكْليفِ وَ كَثْرَةِ التَّخْفيفِ وَ تَقْوِيَةِ
الضَّعيفِ وَ اِغاثَةِ
و تو را است ستايش بر كمى تكليف و بسيارى تخفيف و تقويت كردن ناتوان و فريادرسى
اللَّهيفِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى سَعَةِ اِمْهالِكَ وَ دَوامِ اِفْضالِكَ وَ
صَرْفِ اِمْحالِكَ وَ
به شخص اندوهگين و تو را است ستايش بر مهلت دادن دامنه دارت و ادامه نعمت بخشيت و
برگرداندن كيفرخواهيت و
حَميدِ اَفْعالِكَ وَ تَوالى نَوالِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى تَاْخير مُعاجَلَةِ
الْعِقابِ وَ
كارهاى پسنديده ات و پى درپى آمدن جايزه ات و تو را است ستايش بر تاءخير انداختن
شتاب در عقاب و
تَرْكِ مُغافَصَةِ الْعَذابِ وَ تَسْهيلِ طَريقِ الْمَاءبِ وَ اِنْزالِ غَيْثِ
السَّحابِ اِنَّكَ
صرف نظر كردن از تعجيل در عذاب و هموار كردن راه بازگشت و توبه و فروفرستادن باران
از ابر رحمتت كه تو براستى
الْمَنّانُ الْوَهّابُ
منت دار بخشنده اى * * * * * * * * * * * *
مناجات طلب حوائج :
جديرٌ مَنْ اَمَرْتَهُ بِالدُّعآءِ اَنْ يَدْعُوَكَ وَ
شايسته است كسى را كه دستور دعايش دادى كه تو را بخواند و
مَنْ وَعَدْتَهُ بِالاِْجابَةِ اَنْ يَرْجُوَكَ وَلِىَ اللّهُمَّ حاجَةٌ قَدْ
عَجَزَتْ عَنْها حيلَتى
كسى را كه وعده اجابتش دادى كه اميدوار به تو باشد و من خدايا حاجتى دارم كه
درمانده شده از آن چاره ام
وَكَّلَتْ فيها طاقَتى وَ ضَعُفَ عَنْ مَرامِها قُوَّتى وَ سَوَّلَتْ لى نَفْسِىَ
الاَْمّارَةُ
و طاق شده در آن طاقتم و سست شده از جستجويش نيرويم و آراسته برايم نفس واداركننده
بِالسّوءِ وَ عَدُوِّىَ الْغَرُورُ الَّذى اَنَا مِنْهُ مَبْلُوُّ اَنْ اَرْغَبَ
اِلَيْكَ [كذا فى المنهج و
به بدى و دشمن فريبنده اى كه من به بلايش دچارم از اينكه در آن حاجت به تو روآرم #
* * * * * * * * *
لعلّ اِلَيْكَ بمعنى عَنْكَ ليستقيم المعنى و فى البلد الامين هكذا اَنْ اَرْغَبَ
اِلى ضَعيفٍ مِثْلى
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * *
وَ مَنْ هُوَ فِى التّحوّل شكلى الخ ((منه ))] اَللّهُمَّ وَاَنْجِحْها بِاَيْمَنِ
النَّجاحِ وَاهْدِها
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا اين حاجت مرا روا كن به ميمون
ترين روا كردن وراهنماييش كن
سَبيلَ الْفَلاحِ وَاشْرَحْ بِالرَّجآءِ لاِِسْعافِكَ صَدْرى وَ يَسِّرْ فى
اَسْبابِ الْخَيْرِ
به راه رستگارى و باز كن بوسيله اميد به دستگيريت سينه ام را و آسان كن در ميان
اسباب خير
اَمْرى وَ صَوِّرْ اِلَىَّ الْفَوْزَ بِبُلُوغِ ما رَجَوْتُهُ بِالْوُصُولِ اِلى ما
اَمَّلْتُهُ وَ وَفِّقْنِى
كارم را و نقش بند براى من كاميابى را به رسيدن بدانچه اميد دارم ، به دريافت آنچه
را آرزو دارم و موفقم دار
اللّهُمَّ فى قَضآءِ حاجَتى بِبُلُوغِ اُمْنِيَّتى وَ تَصْديقِ رَغْبَتى
وَاَعِذْنِى اللّهُمَّ
خدايا در برآوردن حاجتم به رسيدن به خواسته ام و درست درآمدن آنچه را مشتاقم و
پناهم ده خدايا
بِكَرَمِكَ مِنَ الْخَيْبَةِ وَالْقُنُوطِ وَالاَْناةِ وَالتَّثْبيطِ اَللّهُمَّ
اِنَّكَ مَلى ءٌ بِالْمَنائِحِ
به كرم خود از نوميدى و ياءس (در كارها) و تاءخير انداختن و تاءمل كردن خدايا
عطاياى شايان تو سرشار است
الْجَزيلَةِ وَفِىُّ بِها وَ اَنْتَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ بِعِبادِكَ خَبيرٌ
بَصيرٌ
و آنها را (به بندگانت ) پرداخت كنى و تو بر هر چيز توانايى و نسبت به بندگانت آگاه
و بينايى * * *
حجاب حضرت امام جعفر صادق عليه السلام
هفدهم : يا مَنْ اِذَا اسْتَعَذْتُ بِهِ اَعاذَنى وَ اِذَا
* * * * * * * * * * * * * * * اى كه هرگاه به او پناهنده شوم پناهم دهد و چون
اسْتَجَرْتُ بِهِ عِنْدَ الشَّدائِدِ اَجارَنى وَ اِذَا اسْتَغَثْتُ بِهِ عِنْدَ
النَّوائِبِ اَغاثَنى وَ
به جوارش درآيم در سختيها مرا بپذيرد و چون از او در هنگام پيش آمدهاى ناگوار
فريادرسى خواهم به فريادم رسد و
اِذَاسْتَنْصَرْتُ بِهِ عَلى عَدُوّى نَصَرَنى وَ اَعانَنى اِلَيْكَ الْمَفْزَعُ وَ
اَنْتَ الثِّقَةُ
چون او را براى پيروزى دشمنم بيارى طلبم ياريم دهد و كمكم دهد ناله و زارى بدرگاه
تو است تويى مورد اعتماد
فَاقْمَعْ عَنّى مَنْ اَرادَنى وَاغْلِبْ لى مَنْ كادَنى يا مَنْ قالَ اِنْ
يَنْصُرْكُمُ اللَّهُ فَلا
پس بازگردان از من آنكس كه قصدم كرده و مغلوب كن در برابرم كسى كه نقشه برايم كشيده
اى كه گفتى ((اگر خدا ياريتان
غالِبَ لَكُمْ يا مَنْ نَجّا نُوحاً مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمينَ يا مَنْ نَجّا
لُوطاً مِنَ الْقَوْمِ
كند كسى بر شما چيره نشود)) اى كه نجات دادى نوح را از دست مردم ستمكار اى كه نجات
دادى لوط را از دست مردم
الْفاسِقَينَ يا مَنْ نَجّا هُوداً مِنَ الْقَوْمِ الْعادينَ يا مَنْ نَجّا
مُحَمَّداً صَلّىَ اللَّهُ
تبهكار اى كه نجات دادى هود را از شرّ مردم تجاوزكار اى كه نجات دادى محمّد صلى
الله
عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنَ الْقَوْمِ الْكافِرينَ نَجِنّى مِنْ اَعْدائى وَ اَعْدآئِكَ
بِاَسْمآئِكَ يا
عليه و آله را از شرّ مردمان كافر نجات ده مرا از شر دشمنان خودم و دشمنان تو به حق
نامهايت اى
رَحْمنُ يا رَحيمُ لا سَبيلَ لَهُمْ عَلى مَنْ تَعَوَّذَ بِالْقُرْآنِ
وَاسْتَجارَكَ بِالرَّحيمِ
بخشاينده اى مهربان راهى ندارند آنها بر كسى كه پناهنده شود به قرآن و تو را
پناهگاه خود گيرد بنام مهربان
الرَّحْمنِ الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى اِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَديدٌ
اِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعيدُ
و بخشاينده ، خداى رحمان بر عرش استوار شد و همانا حمله پروردگارت سخت است و او است
كه (به خلقت ) آغاز كند و
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ذُوا الْعَرْشِ الْمَجيدِ فَعالٌ لِما يُريدُ فَاِنْ
تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِىَ
بازگرداند و او است آمرزنده مهرورز و داراى عرش باشوكت و انجام دهنده هرچه را خواهد
و اگر رو گرداندند بگو بس است مرا
اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هَوَ رَبُّ الْعَرْشِ
الْعَظيمِ
خدا كه معبودى جز او نيست بر او توكل كنم و او است پروردگار عرش بزرگ * * * * * * *
* *
حجاب حضرت امام موسى كاظم عليه السلام
هيجدهم : تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لايَمُوتُ وَتَحَصَّنْتُ بِذِى
* * * * * * * * * * * توكل كردم بر زنده اى كه هرگز نميرد و متحصّن شدم به صاحب
الْعِزَّةِ وَالْجَبَروُتِ وَاسْتَعَنْتُ بِذىِ الْكِبْرياءِ وَالْمَلَكُوتِ
مَوْلاىَ اسْتَسْلَمْتُ
عزت و بزرگى و كمك جستم بوسيله دارنده مقام بزرگى و فرمانروايى اى مولا و سرورم من
اِلَيْكَ فَلا تُسْلِمْنى وَ تَوَكَّلْتُ عَلَيْكَ فَلا تَخْذُلْنى وَ لَجَاْتُ
اِلى ظِلِّكَ الْبَسيطِ
خود را تسليم تو كردم پس مرا وامگذار و بر تو توكل كردم پس خوارم مكن و پناه آوردم
به سايه گسترده ات
فَلا تَطْرَحْنى اَنْتَ الْمَطْلَبُ وَ اِلَيْكَ الْمَهْرَبُ تَعْلَمُ ما اُخْفِى
وَ ما اُعْلِنُ وَ تَعْلَمُ
پس به يك سويم ميفكن تويى مطلوب (خلق ) و درگاه تو است گريزگاه ميدانى آنچه را
پنهان كنم و آنچه را آشكار سازم و ميدانى
خائِنَةَ الاَْعْيُنِ وَ ما تُخْفِى الصُّدوُرُ فَاَمْسِكْ عَنِّى اللّهُمَّ
اَيْدِى الظّالِمينَ مِنَ
خيانت چشمها و آنچه را سينه ها پنهان كنند پس نگهدار از من خدايا دست ستمكاران را
از
الْجِنِّ وَالاِْنْسِ اَجْمَعينَ وَاشْفِنى وَ عافِنى يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ *
نوزدهم :
جن و انس همگى و بهبودى و تندرستيم ده اى مهربانترين مهربانان * * * *
حجاب حضرت امام محمّد تقى عليه السلام
نوزدهم : اَلْخالِقُ اَعْظَمُ مِنَ الْمَخْلُوقينَ وَ الرّازِقُ اَبْسَطُ
* * * * * * * * * * * * * * آفريدگار بزرگتر است از آفريدگان و روزى دهنده دست
بازتر
يَداً مِنَ الْمَرْزُوقينَ وَ نارُاللَّهِ الْمُوصَدَةُ فى عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
تَكيدُ اَفْئِدَةَ الْمَرَدَةِ وَ
است از روزى خوران و آتش دربسته خدا در ستونهاى كشيده شده فرا گيرد دلهاى مردمان
سركش را و
تَرُدُّ كَيْدَ الْحَسَدَةِ بِالاَْقْسامِ بِالاَْحْكامِ بِالّلَوْحِ الْمَحْفُوظِ
وَالْحِجابِ
بازگرداند بدانديشى حسودان را به سوگندها، به حكمها، به لوح محفوظ و پرده
الْمَضْرُوبِ بِعَرْشِ رَبِّنَا الْعَظيمِ احْتَجَبْتُ وَاسْتَتَرْتُ وَاسْتَجَرْتُ
وَ اعْتَصَمْتُ وَ
آويخته به عرش عظيم پروردگار ما در پرده شدم و مستور گشتم و پناه جستم و نگهداشتم و
تَحَصَّنْتُ بالَّمَّ وَ بِكهيَّعَّصَّ وَ بِط ه وَ بِط سَّمَّ وَ بِح مَّ وَ بِح
مَّعسَّقَّ وَ نوُنَّ وَ
متحصن گشتم به ((الم )) و به ((كهيعص )) و به ((طه )) و به ((طسم )) و به ((حم )) و
به ((حمعسق )) و ((نون )) و
بِطسَّين وَ بِقَّ وَالْقُرْآنِ الْمَجيدِ وَ اَنَّهُ لَقَسَمُ لَوْ تَعْلَمُونَ
عَظيمٌ وَاللَّهُ وَلِيّى وَ نِعْمَ
به ((طسين )) و به ((ق )) و قرآن مجيد كه براستى آن اگر ميدانستيد سوگند بزرگى است
و خدا سرپرست من است و نيكو
الْوَكيلُ
وكيلى است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * *
دعاى در شدت
بيستم از كتاب تعبير الرّؤ يا تصنيف شيخ كلينى منقول است كه وَشّا از حضرت
امام رضا عليه السلام روايت كرده كه فرمود ديدم پدرم را در خواب كه فرمود اى فرزند
من هرگاه در شدّتى واقع شدى بسيار بگو يا رَؤُفُ يا رَحيمُ پس حضرت فرمود آنچه ما
در خواب مى بينيم همچنان است كه در بيدارى ببينيم .
دعاى رزق
بيست و يكم دعاء رزق و غيره منقول از كتاب مُجْتَنى تصنيف سيّد بن طاوس (ره ):
اَللّهُمَّ اِنَّ ذُنُوبى لَمْ يَبْقَ لَها اِلاّ رَجآءُ عَفْوِكَ وَ قَدْ
قَدَّمْتُ آلَةَ الْحِرْمانِ بَيْنَ
خدايا براستى در برابر گناهانم چيزى نمانده جز اميد گذشت تو و من در جلوى روى خودم
ابزار محروميت را واداشته ام
يَدَىَّ فَاَنَا اَسْئَلُكَ ما لا اَسْتَحِقُّهُ وَ اَدْعُوكَ مالا اَسْتَوجِبُهُ
وَ اَتَضَرَّعُ اِلَيْكَ بِما لا
و از تو خواهم چيزى را كه سزاوارش نيستم و مى خوانمت بدانچه استحقاق آن را ندارم و
زارى كنم به درگاهت بدانچه
اَسْتَاْهِلُهُ وَ لَمْ يَخْفَ عَلَيْكَ حالى وَ اِنْ خَفِىَ عَلىَ النّاسِ كُنْهُ
مَعْرِفَةِ اَمْرى
شايستگى آن را ندارم و وضع من بر تو پوشيده نيست و گرچه حقيقت كار من بر مردم
پوشيده است
اَللّهُمَّ اِنْ كانَ رِزْقى فِى السَّماءِ فَاَهْبِطْهُ وَ اِنْ كانَ فِى
الاَْرْضِ فَاَظْهِرْهُ وَ اِنْ
خدايا اگر روزى من در آسمان است آن را به زمين آر و اگر در زمين است آشكارش كن و
اگر
كانَ بَعيداً فَقَرِّبْهُ وَ اِنْ كانَ قَريباً فَيَسِّرْهُ وَ اِنْ كانَ قَليلاً
فَكَثِّرْهُ وَ بارِكْ لى فيهِ
دور است نزديكش گردان و اگر نزديك است آسانش كن و اگر كم است زيادش كن و بركتى در
آن بده
دعاى دفع شرّ ابليس
بيست و دوّم منقول از مجتنى : اَللّهُمَّ اِنَّ اِبْليسَ عَبْدٌ مِنْ عَبيدِكَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا همانا ابليس بنده اى از
بندگان تو است
يَرانى مِنْ حَيْثُ لا اَراهُ وَ اَنْتَ تَراهُ مِنْ حَيْثُ لا يَراكَ وَ اَنْتَ
اَقْوى عَلى اَمْرِهِ
كه مى بيند مرا از جايى كه من او را نبينم و تو او را مى بينى از جايى كه او تو را
نبيند و تو نيرو دارى بر همه كارهايش
كُلِّهِ وَ هُوَ لايَقْوى عَلى شَيْئٍ مِنْ اَمْرِكَ اَللّهُمَّ فَاَنَا اَسْتَعينُ
بِكَ عَلَيْهِ يا رَبِّ
ولى او هيچگونه نيرويى بر هيچيك از كارهاى تو ندارد خدايا من از تو براى مبارزه با
او كمك گيرم پروردگارا
فَاِنّى لا طاقَةَ لى بِهِ وَلا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ لى عَلَيْهِ اِلاّ بِكَ يا
رَبِّ اَللّهُمَّ اِنْ
كه براستى من طاقت او را ندارم و جنبش و نيرويى در برابرش ندارم جز بوسيله تو اى
پروردگار من خدايا اگر
اَرادَنى فَاَرِدْهُ وَ اِنْ كادَنى فَكِدْهُ وَاكْفِنى شَرَّهُ وَاجْعَلْ كَيْدَهُ
فى نَحْرِهِ
آهنگم كرد تو آهنگش كن و اگر نقشه برايم كشيد تو نيز با او چنان كن و شرش را از من
كفايت كن و نقشه اش را در گلوگاه خودش قرارده
بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ وَ صَلَّىَ اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
الطّاهِرينَ
به مهرت اى مهربانترين مهربانان و درود خدا بر محمّد و آل پاكش * * * * * *
دعاء بجهت زنده شدن دل
بيست و سوّم و نيز در مجتنى است كه شخصى در خواب حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله
را ديد و از آن حضرت خواست كه مرادعائى تعليم فرمائيدكه دلم را زنده گرداند حضرت
اين كلمات را تعليم او فرمود:
يا حَىُّ يا قَيُّومُ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَسْئَلُكَ اَنْ تُحْيِىَ قَلْبى
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
اى زنده اى پاينده اى كه نيست معبودى جز تو از تو خواهم كه زنده گردانى دلم را
خدايا درود فرست بر محمّد
وَ آلِ مُحَمَّدٍ آن شخص گفت پس سه مرتبه اين كلمات را خواندم پس خدا قلبم را زنده
و آلش * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* *
گردانيد.
دعاى تاءخير اءجل
بيست و چهارم از حضرت رسول صلى الله عليه و آله منقول است كه هر كه بخواهد اجلش
تاءخير بيفتد و نصرت پيدا كند بر دشمنان خود و از مردن بد محفوظ بماند پس بگويد سه
مرتبه در
وقت دخول در شب و سه مرتبه در وقت دخول در صبح : سُبْحانَ اللَّهِ مِلاَ الميزانِ
وَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * تنزيه خداى را به پرى ميزان و
مُنْتَهىَ الْحِلْمِ وَ مَبْلَغَ الرِّضا وَزِنَةَ الْعَرْشِ
سرحد نهايى حلم و رسايى خوشنودى و هموزن عرش * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دعاى اءداء دين
بيست و پنجم نقل است از كتاب نثر اللّئالى تاءليف سيّد سعيد علىّ بن فضل اللَّه
الحسينى راوندى كه مردى به حضرت عيسى بن مريم عليهماالسلام شكايت كرد از دين خود
فرمود بگو:
اَللّهُمَّ يا فارِجَ الْهَمِّ وَ مُنَفِّسَ الغَمِّ وَ مُذْهِبَ الاَْحْزانِ وَ
مُجيبَ دَعْوَةِ
خدايا اى زداينده اندوه و اى غمگشا و اى بَرَنده گرفتگيهاى دل و اجابت كننده دعاى
الْمُضْطَرِّينَ يا رَحْمنَ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ وَ رَحيمَهُما اَنْتَ رَحْمنى
وَ رَحْمنُ كُلِّ
درماندگان اى بخشاينده دنيا و آخرت و مهرورز در آن دو تويى بخشاينده من و بخشنده هر
شَىْءٍ فَارْحَمْنى رَحْمَةً تُغْنينى بِها عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِواكَ وَ تَقْضى
بِها عَنِّى
چيز پس با من مهر كن مهرى كه بى نيازم كنى از مهر ديگران و بپردازى از من
الدَّيْنَ پس هرگاه به قدر پُرى زمين طلا مديون باشد حق تعالى ادا فرمايد از تو.
بدهيم را * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * *
باب ششّم
ذكر خواص بعضى از سور و آيات و بعضى اءدعيه و متفرقات
خواص سور مسبّحات
در ذكر خواص بعضى سُور و آيات و ذكر بعض ادعيه و مطالب متفرّقه و آن مشتمل بر چهار
امر است : اوّل شيخ كلينى در كافى از حضرت باقر عليه السلام روايت كرده كه هركس
بخواند مُسبّحات يعنى سوره حديد و حشر و صفّ و جمعه و تغابن و اعلى را پيش از خواب
نميرد تا درك نمايد حضرت قائم عليه السلام را و اگر مُرد در جوار حضرت پيغمبر صلى
الله عليه و آله خواهد بود
خواص بعضى از آيات سوره بقره
دوّم و نيز در آن كتاب است كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود هر كه بخواند
چهار آيه از اوّل سوره بقره و آية الكرسى و دو آيه بعد از آن و سه آيه آخر بقره را
نبيند در جان و مال خود چيزى را كه مكروه او باشد و نزديك نشود به او شيطان و
فراموش نكند قرآن را
فضيلت سوره قدر
سوّم و نيز روايت كرده از حضرت امام محمّد باقر عليه السلام كه هر كه سوره اِنّا
اَنْزَلْناهُ را بخواند و صدا به آن بلند كند مثل كسى باشد كه شمشير از نيام كشيده
در راه خدا جهاد كند و اگر آهسته بخواند مثل كسى باشد كه در راه خدا در خون خود
طپيده باشد و كسى كه ده مرتبه بخواند محو كند از او هزار گناه از گناهانش را
فضيلت سور توحيد و كافرون
چهارم و نيز شيخ كلينى از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود پدرم مى
فرمود: قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ ثلث قرآن است و قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِرُونَ
رُبع قرآن
فضيلت آية الكرسى و سوره توحيد و صد آيه از قرآن
پنجم از حضرت امام موسى عليه السلام نقل كرده كه هر كه بخواند آية الكرسى را در وقت
خواب نترسد از فلج انشاءالله و كسى كه بخواند آن را در عقب هر فريضه ضرر نرساند به
او صاحب زهرى و فرمود كسى كه مقدّم دارد قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَدٌ را بين خود و بين
شخص جبّار منع فرمايد حق تعالى او را از شرّ او بخواندن آن سوره را از پيش رو و از
پشت سر و از طرف راست و از طرف چپ خود پس هرگاه چنين كرد حق تعالى روزى كند او را
از خير او و منع كند او را از شرّ او و فرمود هرگاه ترسيدى از امرى بخوان صد آيه از
قرآن از هر جاى قرآن كه باشد پس بگو: اَللّهُمَّ اكْشِفْ عَنِّى الْبَلاءَ سه مرتبه
.
فضيلت سوره توحيد بعد از فريضه
ششم و نيز شيخ كلينى از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود هر كه ايمان به
خدا و روز قيامت دارد وانگذارد خواندن قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَد را در عقب فريضه پس
بدرستى كه كسى كه بخواند آن را جمع فرمايد حق تعالى براى او خير دنيا و آخرت را و
بيامرزد او را و پدر و مادر و اولاد او را.
خواص سور تكاثر و حمد و ناس و فلق
هفتم و نيز از آن حضرت روايت كرده كه هر كه سوره اَلْهيكُمُ التَّكاثُرُ را بخواند
نزد خواب نگاه داشته شود از عذاب قبر.
هشتم و نيز از آن حضرت روايت كرده كه اگر خوانده شود سوره حمد بر مرده هفتاد مرتبه
پس ردّ كرده شود روح به او عجبى نخواهد داشت .
نهم از حضرت موسى بن جعفر عليه السلام خاصيّت بسيار وارد شده براى خواندن كودك در
هر شب سه مرتبه قُل اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و سه مرتبه قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ
النّاسِ و صد مرتبه توحيد و اگر نتواند پنجاه مرتبه و هرگاه مواظبت داشته باشد به
آن محفوظ بماند از بلاها تا روزى كه وفات كند.
دهم و نيز شيخ كلينى از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود به
مفضّل اى مفضّل منع و حفظ كن خود را از تمام مردم به بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ
الرَّحيمِ و به قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ كه بخوانى آن را از طرف راست و طرف چپ و
از پيش رو و از پشت سر و از بالاى سر و پايين پاى خود و هرگاه داخل شدى بر سلطان
جائرى بخوان سه مرتبه آن را در وقتى كه نظر به او افكنى و بشمار بدست چپ خود و دست
خود را به همان حال كه انگشتان را جمع كرده اى براى شماره بگذار باشد تا از نزد او
بيرون شوى و بعضى گفته اند كه خواندن سوره را ترك مكن تا از نزد او بيرون شوى .
بجهت ايمنى از سوختن و غرق شدن
يازدهم در حديثى از اميرالمؤ منين عليه السلام منقول است كه براى ايمنى از سوختن و
غرق شدن بخواند:
اَللَّهُ الَّذى نَزَّلَ الْكِتابَ وَ هُوَ يَتَوّلَىَ الصّالِحينَ وَ ما قَدَرُوا
اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ
خدا كسى است كه فرو فرستاد قرآن را و او دوست دارد شايستگان را و قدر ندانستند خدا
را آنطور كه بايد
وَالاَْرْضُ جَميعاً قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيمَةِ وَالسَّمواتُ مَطْوِيّاتٌ
بِيَمينِهِ سُبْحانَهُ وَ
و زمين همه اش بدست او است در قيامت و آسمانها پيچيده به قدرت او است و منزه و برتر
است
تَعالى عَمّا يُشْرِكُونَ
از آنچه شريكش سازند * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
براى ذليل شدن اسب سركش در گوش راستش بخوانند: وَ لَهُ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * و براى او
اَسْلَمَ مَنْ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ طَوْعاً وَ كَرْهاً وَ اِلَيْهِ
يُرْجَعُونَ و در زمين
تسليم است آنچه در آسمانها و زمين است از روى رغبت و اكراه و بسويش بازگردند * * *
* * *
مسبعه يعنى زمينى كه جانوران درنده داشته باشد بجهت ايمنى از آنها بخواند: لَقَدْ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * به
حقيقت
جائَكُمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ
عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنينَ
آمد شما را پيامبرى از خودتان كه ناگوار است بر او آنچه شما را به رنج اندازد علاقه
مند به شما است و به مؤ منان
رَؤُفٌ رَحيمٌ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِىَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ
عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ
رؤ ف و مهربان است و اگر پشت كردند بگو بس است مرا خدا معبودى جز او نيست بر او
توكل كنم واو است پروردگار
الْعَرْشِ الْعَظيمِ وبراى پيدا شدن گمشده بخواند يسَّ را در دو ركعت و بگويد: يا
هادِىَ الضّالَّةِ رُدَّ عَلَىَّ
عرش عظيم * * * * * * * * * * * * * * * * * اى رهنماى گمشده گمشده ام را به من
ضالَّتى و براى رجوع عبد فرار كرده بخواند: اَوْ كَظُلُماتٍ فى بَحْرٍ لُجِّىٍّ
يَغْشيهُ مَوْجٌ مِنْ فوْقِهِ مَوْجٌ
بازگردان * * * * * * * * * * * * يا چون تاريكيهايى در دريايى ژرف كه پوشانده است
آن را موجهاى روى هم
اِلى قوله عزَّوجلَّ وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُوراً فَمالَهُ مِنْ
نُورٍ
* * * * * * و كسى كه خدا برايش روشنايى قرار نداده نيست براى او نورى
و براى ايمنى از دزد در وقتى كه به رختخواب رود بخواند: قُلِ ادْعُوا اللَّهَ
اَوِادْعُوا الرَّحْمنَ تا وَ كِبِّرْهُ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * بگو بخوانيد خدا را يا بخوانيد رحمان را
* * * * * * *
تَكْبيراً
فضيلت سوره زلزال
دوازدهم و نيز شيخ كلينى از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود مَلُول
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * *
نشويد از قرائت اِذا زُلْزِلَتِ الاَْرْضُ زِلْزالَها زيرا كه هر كه اين سوره را در
نوافل خود بخواند نرساند حق تعالى به او زلزله ابداً و نميرد به زلزله و نه به
صاعقه و نه به آفتى از آفات دنيا تا بميرد و در وقت مردن او ملكى كريم از نزد حقّ
تعالى بر او نازل شود و بنشيند نزد سر او و بگويد: اى ملك الموت رفق و مدارا كن به
ولىّ اللَّه زيرا كه او بسيار مرا ياد مى كرد الخبر و در آخر خبر است كه پرده از
جلو چشمش برداشته شود و منازل خود را در بهشت ببيند و قبض روح او شود به نرم تر
وجهى و مشايعت كنند روح او را هفتاد هزار فرشته كه ببرند او را بسوى بهشت .
خواص سوره ملك
سيزدهم و نيز كلينى از حضرت امام محمّد باقر عليه السلام روايت كرده كه فرمود سوره
مُلْك مانعه است منع مى كند ازعذاب قبر الخبر
چهاردهم و نيز از آن حضرت مروى است كه قرآنى در دريا افتاد چون او را يافتند ديدند
رفته بود كلمات او جز اين آيه اَلا اِلَى اللَّهِ تَصيرُالاُْمُورُ
پانزدهم و نيز شيخ كلينى از زراره روايت كرده كه گفت مى گيرى قرآن را در ثلث دوّم
ماه رمضان و
مى گشائى و مى گذارى مقابل خود و مى گوئى : اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِكِتابِكَ
الْمُنْزَلِ وَ ما
* * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا از تو خواهم به حق قرآن فرستاده ات و
آنچه
فيهِ وَ فيهِ اسْمُكَ الاَْعْظَمُ الاَْكْبَرُ وَ اَسْماؤُكَ الْحُسْنى وَ ما
يُخافُ وَ يُرْجى اَنْ
در آن است و در آن است نام اعظم بزرگترت و نامهاى نيكويت و آنچه موجب بيم و اميد
است كه مرا
تَجْعَلَنى مِنْ عُتَقائِكَ مِنَ النّارِ * و دعا مى كنى به آنچه حاجت دارى
از آزادشدگان دوزخت كنى قرارم دهى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
