لا تَدْعُوِنّى وَيْكِ اُمَّ الْبَنينَ |
تُذَكِّرينى بِلُيُوثِ الْعَرينِ
|
واى بر تو ديگر مرا مادر پسران مخوان |
كه به
ياد شيران بيشه ام مى اندازى
|
كانَتْ بَنُونَ لِىَ اُدْعى بِهِمْ |
وَالْيَوْمَ اَصْبَحْتُ وَلا مِنْ بَنينَ
|
پسرانى داشتم كه بدان جهت مرا به اين نام مى خواندند |
ولى امروز ديگر پسرانى ندارم
|
اَرْبَعَةٌ مِثْلُ نُسُورِ الرُّبى |
قَدْ
واصَلُوا الْمَوْتَ بِقَطْعِ الْوَتينِ
|
چهار پسر چون بازهاى كوهسار |
كه با قطع
شاهرگشان از جهان رفتند
|
تَنازَعَ الْخِرْصانُ اَشْلائَهُمْ |
فَكُلُّهُمْ اَمْسى صَريعا طَعينِ
|
نيزه ها بر روى پيكرشان ستيزه داشتند |
و همگى
با تن مجروح به خاك افتادند
|
يا لَيْتَ شِعْرى اَكَما اَخْبَرُوا |
بِاَنَّ
عَبّاسا قَطيعُ الْيَمينِ
|
اى كاش مى دانستم كه آيا راست است |
كه دست
راست عباس جدا گشته است
|