ميل كن به سمت قبله و نماز زيارت بجاى آور و آنچه خواهى بعد از نماز دعا كن و بگو بعد از

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

فرستادن تسبيح زهراءسلام الله عليها: اَللّهُمَّ اِنَّكَ بَشَّرْتَنى عَلى لِسانِ نَبِيِّكَ

* * * * * * * * * * * * خدايا تو به من نويد دادى به زبان پيغمبر

وَرَسُولِكَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ فَقُلْتَ وَبَشِّرِ الَّذينَ آمَنُوا اَنَّ

و فرستاده ات محمد كه درودهاى تو بر او و آلش باد و فرمودى ((و مژده ده كسانى را كه ايمان آوردند كه براى

لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ اَللّهُمَّ وَاِنّى مُؤْمِنٌ بِجَميعِ اَنْبِيآئِكَ

ايشان سابقه درستى نزد پروردگارشان هست )) خدايا من ايمان دارم به همه پيمبرانت

وَرُسُلِكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِمْ فَلا تَقِفْنى بَعْدَ مَعْرِفَتِهِمْ مَوْقِفاً تَفْضَحُنى

وفرستادگانت كه درودهاى تو بر ايشان باد واز اين رو پس از معرفتى كه در حقّشان دارم قرارم مده در جايگاهى كه رسوايم

فيهِ عَلى رُؤُسِ الاَْشْهادِ بَلْ قِفْنى مَعَهُمْ وَتَوَفَّنى عَلَى التَّصْديقِ

كنى در آنجا در برابر مردمان بلكه مرا به همراه آنان باز دار و با تصديق

بِهِمْ اَللّهُمَّ وَاَنْتَ خَصَصْتَهُمْ بِكَرامَتِكَ وَاَمَرْتَنى بِاتِّباعِهِمْ اَللّهُمَّ

به ايشان بميران خدايا تو بودى كه آنان را به كرامتت مخصوص داشتى و مرا به پيروى كردنشان دستورم دادى خدايا

وَاِنّى عَبْدُكَ وَزآئِرُكَ مُتَقَرِّباً اِلَيْكَ بِزِيارَةِ اَخى رَسُولِكَ وَعَلى كُلِّ

من بنده تو و زائر تواءم كه تقرب جويم بدرگاهت بوسيله زيارت برادر رسولت و بر آنكس كه

مَاْتِىٍّ وَمَزوُرٍ حَقُّ لِمَنْ اَتاهُ وَزارَهُ وَاَنْتَ خَيْرُ مَاْتِىٍّ وَاَكْرَمُ مَزوُرٍ

به ديدار و زيارتش روند حقى است براى ديدار كننده و زائرش و تو بهترين ديدار شده و بزرگوارترين كسى هستى كه به زيارتت آيند

فَاَسْئَلُكَ يا اَللَّهُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا جَوادُ يا ماجِدُ يا اَحَدُ يا صَمَدُ

از تو خواهم اى خدا اى بخشاينده اى مهربان اى جواد اى با مجد و شوكت اى يكتا اى بى نياز

يا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ وَلَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا

اى كه فرزند ندارد و فرزند كسى نيست و نيست برايش همتائى هيچكس و نگرفته براى خود همسر و نه

وَلَداً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَكَ اِيّاىَ مِنْ

فرزندى كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و ديگر آنكه قرار دهى تحفه خود را نسبت به من از

زِيارَتى اَخا رَسُولِكَ فَكاكَ رَقَبَتى مِنَ النّارِ وَاَنْ تَجْعَلَنى مِمَّنْ

زيارت كردنم برادر رسولت را آزاديم از آتش دوزخ و قرارم دهى از آنانكه

يُسارِعُ فِى الْخَيْراتِ وَيَدْعُوكَ رَغَباً وَرَهَباً وَتَجْعَلَنى مِنَ

بسوى خيرات بشتابد و از روى اشتياق و هراس تو را بخواند و قرارم دهى از

الْخاشِعينَ اَللّهُمَّ اِنَّكَ مَنَنْتَ عَلَىَّ بِزِيارَةِ مَوْلاىَ عَلِىِّ بْنِ اَبيطالِبٍ

خشوع كنندگان خدايا تو بر من منّت نهادى به زيارت مولايم على بن ابيطالب

وَوِلايَتِهِ وَمَعْرِفَتِهِ فَاجْعَلْنى مِمَّنْ يَنْصُرُهُ وَيَنْتَصِرُ بِهِ وَمُنَّ عَلَىَّ

و بدوستى و معرفتش پس قرارم ده از كسانى كه ياريش كنند و به او يارى ستانند و منّت بنه بر من

بِنَصْرِكَ لِدينِكَ اَللّهُمَّ وَاجْعَلْنى مِنْ شيعَتِهِ وَتَوَفَّنى عَلى دينِهِ

به يارى دادنت براى دينت خدايا و مرا از شيعيانش قرارم ده و بر دين او بيمرانم

اَللّهُمَّ اَوْجِبْ لى مِنَ الرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ وَالْمَغْفِرَةِ وَالاِْحْسانِ

خدايا واجب گردان براى من از رحمت و خوشنودى و آمرزش و نيكى

وَالرِّزْقِ الْواسِعِ الْحَلالِ الطَّيِّبِ ما اَنْتَ اَهْلُهُ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

و روزى فراخ حلال و پاكيزه آنچه را تو شايسته آنى اى مهربانترين مهربانان

وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ # مؤ لّف گويد: كه در روايت معتبر منقول است كه حضرت

و ستايش از آن خدا پروردگار جهانيان است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خضر عليه السلام در روز شهادت حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام گريه كنان و استرجاع گويان بسرعت آمد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

و ايستاد بر در خانه اميرالمؤ منين عليه السلام پس گفت : رَحِمَكَ اللَّهُ يا اَبَا الْحَسَنِ كُنْتَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايت رحمت كند اى ابوالحسن كه تو

اَوَّلَ الْقَوْمِ اِسْلاما وَاَخْلَصَهُمْ ايمانا وَاَشَدَّهُمْ يَقينا وَاَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ

نخستين مردم بودى در پذيرفتن اسلام و خالص ترين آنها بودى در ايمان و محكمترين آنها در يقين و ترسناكترينشان از خدا

و شمرد بسيارى از فضائل آن حضرت را قريب به همين عباراتى كه در همين زيارت مذكور است پس اگر در اين روز اين زيارت نيز خوانده شود مناسب است و اصل آن كلمات كه به منزله زيارت روز شهادتست در هديّه ذكر كرده ايم هر كه خواهد به آنجا رجوع كند و نيز بدانكه ما پيش از اين در ضمن اعمال شب مبعث كلامى از رحله ابن بطوطه نقل كرديم كه متعلق بود به اين روضه شريفه صَلَواتُ اللّهِ عَلى مُشَرَّفِها شايسته است به آنجا رجوع شود.
فضيلت مسجد كوفه
فصل پنجم در فضيلت كوفه و مسجد بزرگ آن و اعمال آن مسجد و زيارت جناب مسلم است بدانكه كوفه يكى از آن چهار بلدى است كه حق تعالى آن را اختيار فرموده و طُور سينين تفسير به آن شده و در روايت است كه آن حرم خدا و حرم رسول صلى الله عليه و آله و حرم اميرالمؤ منين عليه السلام است و يك درهم تصدّق در آن حساب مى شود به صد درهم در جاى ديگر و دو ركعت نماز در آن حساب مى شود به صد ركعت و اما فضيلت مسجد كوفه پس زياده از آن است كه ذكر شود و بس است در شرافت آن كه يكى از آن چهار مسجدى است كه سزاوار است شَدِّرِحال شود به سمت آنها بجهت درك فيوضات آنها و يكى از آن مواطن است كه مسافر مخيّر است در آن مابين قصر و اتمام نماز و نماز فريضه در آن معادل حجّ مقبول و معادل هزار نماز است كه در جاى ديگر بجاى آورده شود و در روايات وارد شده كه محلّ نماز پيغمبران است و محلّ نماز حضرت مهدى صلوات اللّه عليه خواهد شد و در روايتى هزار پيغمبر و هزار وصىّ پيغمبر در آن نماز كرده و از بعضى روايات استفاده شود كه مسجد كوفه افضل است از مسجد اقصى كه در بيت المقدّس است و ابن قولويه از امام محمّد باقر عليه السلام روايت كرده كه فرمود اگر مردم بدانند كه چه فضيلت دارد مسجد كوفه هر آينه از شهرهاى دور تهيّه زاد و راحله كنند و بسوى اين مسجد بيايند و فرمود كه نماز واجب در آن برابر است با حج مقبول و نماز نافله برابر عمره مقبوله و به روايت ديگر نماز فريضه و نافله در آن مثل حجّ و عمره اى است كه با رسول خدا صلى الله عليه و آله كرده باشند شيخ كلينى و غير او از مشايخ عظام روايت كرده اند از هارون بن خارجه
كه حضرت صادق عليه السلام به من فرمود اى هارون چه مقدار مسافت است بين تو و بين مسجد كوفه يك ميل مى شود گفتم نه فرمود بجا مى آورى همه نمازهاى خود را در آنجا گفتم نه فرمود اگر من نزديك آن مسجد بودم اميد داشتم كه از من فوت نمى شد يك نماز در آن و هيچ مى دانى كه چيست فضيلت آن موضع نبوده بنده صالحى و نه پيغمبرى مگر آنكه نماز گذارده در مسجد كوفه حتّى آنكه رسول خدا صلى الله عليه و آله در شبى كه او را به معراج مى بردند جبرئيل به آن حضرت گفت مى دانى كه در كجائى يا رسول اللّه الا ن مقابل مسجد كوفه مى باشى فرمود پس رخصت بطلب از پروردگار من تا بروم در آن و دو ركعت نماز گذارم پس جبرئيل از حق تعالى اذن طلب كرد حق تعالى اذن مرحمت فرمود پس فرود آورد آن حضرت را و آن جناب دو ركعت نماز گذاشت در آن و بدرستى كه جانب راست آن باغى است از باغهاى بهشت و ميان آن باغى است از باغهاى بهشت و عقب آن باغى است از باغهاى بهشت و بدرستى كه نماز واجب در آن برابر است با هزار نماز و نافله در آن مقابلست با پانصد نماز و نشستن در آن بدون تلاوت و ذكر عبادتست و اگر مردم بدانند كه چه فضيلت است در آن بيايند بسوى آن اگرچه به رَوِش كودكان خود را بر زمين كشند و در روايت ديگر است كه نماز واجب در آن مقابل حجّ است و نماز نافله مقابل عمره و گذشت در ذيل زيارت هفتم حضرت امير عليه السلام اشاره به فضيلت اين مسجد شريف و از بعضى روايات معلوم مى شود كه جانب راست اين مسجد افضلست از جانب چپ آن
اعمال مسجد كوفه
وامّا اعمال مسجد كوفه پس به نحوى كه در مصباح الزّائر و غيره است آن است كه چون

داخل كوفه شدى بگو: بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَفى سَبيلِ اللَّهِ وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ

* * * * * * * به نام خدا و به ذات خدا و در راه خدا و بركيش رسول خدا

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ اَللّهُمَّ اَنْزِلْنى مُنْزَلا مُبارَكا وَاَنْتَ خَيْرُ

درود خدا بر او و آلش باد خدايا فرود آر مرا فرود آمدنى با بركت و توئى بهترين

الْمُنْزِلينَ پس روانه شو به سوى مسجد كوفه و در حال رفتن بگو: اَللَّهُ اَكْبَرُ وَلا

فرود آرندگان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدا بزرگتر است و معبودى

اِلهَ اِلاّ اللَّهُ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ وَسُبْحانَ الِلَّهِ تا وارد شوى به در مسجد پس بايست نزد در

جز خدا نيست و ستايش خاص خدا است و منزه است خدا * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

و بگو: اَلسَّلامُ عَلى سَيِّدِنا رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ

* * * سلام بر آقاى ما رسول خدا محمد بن عبداللّه

وَآلِهِ الطّاهِرينَ اَلسَّلامُ عَلى اَميرِ الْمُؤْمِنينَ عَلِىِّ بْنِ اَبيطالِبٍ

و آل پاكيزه اش سلام بر امير مؤ منان على بن ابى طالب

وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ وَعَلى مَجالِسِهِ وَمَشاهِدِهِ وَمَقامِ حِكْمَتِهِ

و رحمت خدا و بركاتش و بر مجالس او و جايگاههاى حضور و مقام حكمتش

وَآثارِ آبائِهِ آدَمَ وَنُوحٍ وَاِبْرهيمَ وَاِسْمعيلَ وَتِبْيانِ بَيِّناتِهِ اَلسَّلامُ

و آثار پدرانش آدم و نوح و ابراهيم و اسماعيل و جايگاه بيان حجتهايش سلام

عَلَى الاِْمامِ الْحَكيمِ الْعَدْلِ الصِّدّيقِ الاَْكْبَرِ الْفاروُقِ بِالْقِسْطِ الَّذى

بر امام فرزانه دادگر راستگوى اكبر جدا كننده به عدالت آنكس كه خدا بوسيله اش

فَرَّقَ اللَّهُ بِهِ بَيْنَ الْحَقِّ وَالْباطِلِ وَالْكُفْرِ وَالاْيمانِ وَالشِّرْكِ وَالتَّوْحيدِ

جدا كرد ميان حق و باطل و كفر و ايمان و شرك و توحيد را

لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَيَحْيى مَنْ حَىَّ عَنْ بَيِّنَةٍ اَشْهَدُ اَنَّكَ اَميرُ

تا هلاك شود هر كه هلاك مى شود از روى دليل و زنده بماند هر كه زنده مى ماند از روى دليل گواهى دهم براستى كه توئى امير

الْمُؤْمِنينَ وَخاصَّةُ نَفْسِ الْمُنْتَجَبينَ وَزَيْنُ الصِّدّيقينَ وَصابِرُ

مؤ منان و مخصوص در ميان برگزيدگان و زيور راستگويان و بردبار

الْمُمْتَحَنينَ وَاَنَّكَ حَكَمُ اللَّهِ فى اَرْضِهِ وَقاضى اَمْرِهِ وَبابُ حِكْمَتِهِ

امتحان شدگان و براستى توئى حاكم خدا در زمين و قضاوت كننده امرش و دروازه حكمتش

وَعاقِدُ عَهْدِهِ وَالنّاطِقُ بِوَعْدِهِ وَالْحَبْلُ الْمَوْصُولُ بَيْنَهُ وَبَيْنَ عِبادِهِ

و پيوند دهنده پيمانش و گوياى به وعده اش و رشته پيوسته ميان او و ميان بندگانش

وَكَهْفُ النَّجاةِ وَمِنْهاجُ التُّقى وَالدَّرَجَةُ الْعُلْيا وَمُهَيْمِنُ الْقاضِى

و پناهگاه نجات و طريقه پرهيزكارى و درجه برتر و گواه خداى دادگر

الاَْعْلى يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ بِكَ اَتَقَرَّبُ اِلَى اللَّهِ زُلْفى اَنْتَ وَليِّى

والا، اى امير مؤ منان به تو تقرب جويم به درگاه خدا تقرب كامل توئى سرپرست

وَسَيِّدى وَوَسيلَتى فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ پس داخل مسجد مى شوى مؤ لّف

و آقاى من و وسيله ام در دنيا و آخرت * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گويد: كه بهتر آن است كه از درى كه در عقب مسجد است كه مشهور است به باب الفيل

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

داخل شوى پس مى گوئى : اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ هذا مَقامُ الْعائِذِ بِاللَّهِ

* * * * * * * * * * خدا بزرگتر است . . . . . . . . . اين است جايگاه پناه برنده به خدا

وَبِمُحَمَّدٍ [حَبيبِ اللَّهِ] صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَبِوِلايَةِ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ

و به محمد حبيب خدا درود خدا بر او و آلش و به ولايت امير مؤ منان

وَالاَْئِمَّةِ الْمَهْدِيّينَ الصّادِقينَ النّاطِقينَ الرّاشِدينَ الَّذينَ اَذْهَبَ اللَّهُ

و امامان راهبر راستگوى گوياى راه يافته اى كه دور كرده است خداوند

عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرَهُمْ تَطْهيراً رَضيتُ بِهِمْ اَئِمَّةً وَهُداةً وَمَوالِىَّ

از ايشان پليدى را و بخوبى پاكشان كرده خوشنودم به امامت ايشان و راهنمائيشان و سروريشان

سَلَّمْتُ لاَِمْرِ اللَّهِ لا اُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً وَلا اَتَّخِذُ مَعَ اللَّهِ وَلِيّاً كَذِبَ

تسليم اءمر خدايم و شريك نسازم به او چيزى را و نگيرم به همراه خدا دوستى دروغ گفتند شرك

الْعادِلُونَ بِاللَّهِ وَضَلُّوا ضَلالاً بَعيداً حَسْبِىَ اللَّهُ وَاَوْلِيآءُ اللَّهِ اَشْهَدُ اَنْ

ورزان به خدا و گمراه شدند گمراهى دورى بس است مرا خدا و دوستان خدا گواهى دهم

لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ

كه معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَاَنَّ عَلِيّاً وَالاَْئِمَّةَ الْمَهْدِيّينَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ عَلَيْهِمُ

درود خدا بر او و آلش باد و اينكه على عليه السلام و امامان راه يافته از نژاد او عليهم

السَّلامُ اَوْلِيآئى وَحُجَّةُ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ آنگاه برو به جانب ستون چهارم كه در

السلام سروران منند و حجتهاى خدايند بر خلقش * * * * * * * * * * * * * * * * *

جنب باب انماط و برابر ستون پنجم است و آن ستون حضرت ابراهيم عليه السلام است پس چهار ركعت نماز كن دو ركعت آنرا با حمد و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ و دو ركعت ديگر را با حمد و اِنّا اَنْزَلْناهُ فى لَيْلَةِ الْقَدْرِ پس چون فارغ شدى از نماز تسبيح حضرت زهراء سلام الله عليها را بگو و بعد از آن بگو:

اَلسَّلامُ عَلى عِبادِ اللَّهِ الصّالِحينَ الرّاشِدينَ الَّذينَ اَذْهَبَ اللَّهُ عَنْهُمُ

سلام بر بندگان شايسته راه يافته اى كه دور كرده است خداوند از ايشان

الرِّجْسَ وَطَهَّرَهُمْ تَطْهيراً وَجَعَلَهُمْ اَنْبِيآءَ مُرْسَلينَ وَحُجَّةً عَلَى

پليدى را و پاكيزه شان كرده است بخوبى و قرارشان داده است پيمبرانى مرسل و حجت بر

الْخَلْقِ اَجْمَعينَ وَسَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلينَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ

همه خلق و سلام بر رسولان و حمد خاص خدا پروردگار جهانيان است

ذلِكَ تَقْديرُ الْعَزيزِ الْعَليمِ وهفت مرتبه بگو: سَلامٌ عَلى نُوحٍ فِى الْعالَمينَ

و اين است تقدير فرازانه دانا * * * * * * * * * * * * سلام بر نوح در ميان جهانيان

پس بگو: نَحْنُ عَلى وَصِيَّتِكَ يا وَلِىَّ الْمُؤْمِنينَ الَّتى اَوْصَيْتَ بِها

* * * * * ما بر سفارش تو پاى بنديم اى سرپرست مؤ منان آن سفارشى كه به

ذُرِّيَّتَكَ مِنَ الْمُرْسَلينَ وَالصِّدّيقينَ وَنَحْنُ مِنْ شيعَتِكَ وَشيعَةِ نَبِيِّنا

فرزندانت كردى از رسولان و راستگويان و ما از شيعيان تو و شيعيان پيامبرمان

مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَعَلَيْكَ وَعَلى جَميعِ الْمُرْسَلينَ

محمد هستيم كه درود خدا بر او آلش و بر تو و بر همه رسولان

وَالاَْنْبِيآءِ وَالصّادِقينَ وَنَحْنُ عَلى مِلَّةِ اِبْرهيمَ وَدينِ مُحَمَّدٍّ النَّبِىِّ

و پيمبران و راستگويان باد و ما نيز بر كيش ابراهيم و دين محمد پيامبر امىّ (درس نخوانده )

الاُْمِّىِّ وَالاَْئِمَّةِ الْمَهْدِيّينَ وَوِلايَةِ مَوْلانا عَلِىٍّ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ

و امامان راه يافته و ولايت سرورمان على امير مؤ منان هستيم

اَلسَّلامُ عَلَى الْبَشيرِ النَّذيرِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَرَحْمَتُهُ وَرِضْوانُهُ

سلام بر مژده دهنده ترساننده درودهاى خدا بر او و رحمتش و خوشنوديش

وَبَرَكاتُهُ وَعَلى وَصِيِّهِ وَخَليفَتِهِ الشّاهِدِ لِلَّهِ مِنْ بَعْدِهِ عَلى خَلْقِهِ عَلِىٍّ

و بركاتش و نيز بر وصى او و جانشينش آن گواه خدا پس از او بر خلقش على

اَميرِ الْمُؤْمِنينَ الصِّديقِ الاَْكْبَرِ وَالْفاروُقِ الْمُبينِ الَّذى اَخَذْتَ بَيْعَتَهُ

امير مؤ منان آن صديق اكبر و جدا كننده (حق و باطل ) روشن ، آن كس كه بيعتش را

عَلَى الْعالَمينَ رَضيتُ بِهِمْ اَوْلِيآءَ وَمَوالِىَّ وَحُكّاماً فى نَفْسى

بر جهانيان گرفتى خوشنودم به سرپرستى و سرورى و حكمرانى ايشان در جانم

وَوَُلَْدى وَاَهْلى وَمالى وَقِسْمى وَحِلّى وَاِحْرامى وَاِسْلامى وَدينى

و فرزندان و خاندان و مال و بهره ام و در حال حِلْ و احرامم و اسلام و دينم

وَدُنْياىَ وَآخِرَتى وَمَحْياىَ وَمَماتى اَنْتُمُ الاَْئِمَّةُ فِى الْكِتابِ

و دنيا و آخرتم و زندگى و مرگم شمائيد امامان در كتاب خدا (قرآن )

وَفَصْلُ الْمَقامِ وَفَصْلُ الْخِطابِ وَاَعْيُنُ الْحَىِّ الَّذى لا يَنامُ وَاَنْتُمْ

و فيصله هر مقام و حكم نافذ حق و ديدگان آن بيدارى كه نخوابد و شمائيد

حُكَمآءُ اللَّهِ وَبِكُمْ حَكَمَ اللَّهُ وَبِكُمْ عُرِفَ حَقُّ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مُحَمَّدٌ

فرزانگان خدا و بوسيله شما حكم راند و بوسيله شما شناخته شود حق خدا معبودى نيست جز خدا محمد

رَسُولُ اللَّهِ اَنْتُمْ نُورُ اللَّهِ مِنْ بَيْنِ اَيْدينا وَمِنْ خَلْفِنا اَنْتُمْ سُنَّةُ اللَّهِ الَّتى

رسول خدا است شمائيد نور خدا از پيش روى ما و از پشت سرمان شمائيد آن آئين و طريقه خدا كه قضا

بِها سَبَقَ الْقَضآءُ يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ اَ نَا لَكُمْ مُسَلِّمٌ تَسْليماً لا اُشْرِكُ

بدان سبقت يافته اى امير مؤ منان من در برابر شما تسليمم چنان تسليمى كه چيزى را به خدا شريك

بِاللَّهِ شَيْئاً وَلا اَتَّخِذُ مِنْ دوُنِهِ وَلِيّاً اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى هَدانى بِكُمْ وَما

نگيرم و جز او كسى را به سرپرستى خود انتخاب نكنم ، ستايش خدائى را كه مرا راهنمائى كرد بوسيله شما

كُنْتُ لاَِهْتَدِىَ لَوْلا اَنْ هَدانِىَ اَللَّهُ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ الْحَمْدُ لِلَّهِ

و من چنان نبودم كه بخودى خود راهنمائى شوم اگر خدا هدايتم نمى كرد خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است خدا ... ستايش خداى را

عَلى ما هَدانا

بر آنچه ما را بدان هدايت كرد

اعمال دكَّةُ الْقَضاء و بَيْتُ الطَّشْت
بدانكه دكّةُ الْقَضاء دكّانچه اى بوده در مسجد كه اميرالمؤ منين عليه السلام بر روى آن مى نشستند و قضاوت و حكم مى نمودند و در آن موضع ستون كوتاهى بوده كه در آن نوشته بود آيه كريمه اِنَّ اللّهَ يَاْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالاِْحْسانِ و بيت الطّشت همان محلّى است كه ظاهر شده معجزه اميرالمؤ منين عليه السلام در باب آن دختر بى شوهرى كه يك وقتى در ميان آب بوده كه زالوئى در شكمش داخل شده و كم كم از مكيدن خون بزرگ شده بود و شكم آن دختر را نيز بزرگ كرده بود برادران دختر گمان حمل به او بردند و خواستند او را بكشند براى حكم آن نزد اميرالمؤ منين عليه السلام آمدند حضرت امر فرمود در جانب مسجد پرده كشيدند و آن دختر را پس آن پرده نشانيدند و قابله كوفه را امر فرمود كه او را تفتيش كند قابله پس از تفتيش عرض كرد يا اميرالمؤ منين اين دختر آبستن است و فرزند در شكم دارد پس حضرت امر فرمود طشتى مملوّ از لجن آوردند و دختر را بر روى آن نشانيدند آن زالو كه بوى لجن شنيد از شكم دختر بيرون آمد و در بعضى از رواياتست كه حضرت دست دراز كرد و از كوههاى شام قطعه برفى آورد و نزديك آن طشت نهاد تا آن حيوان از شكم دختر بيرون آمد و نيز بدانكه مشهور در ترتيب اعمال مسجد آن است كه بعد از اعمال ستون چهارم مى روند به وسط مسجد و اعمال آنجا را بجا مى آورند و اعمال دَكَّة القضاء و بيت الطَّشْت را در آخر همه بعد از فراغ از دكّه حضرت صادق عليه السلام بجا مى آورند و لكن ما به همان ترتيبى كه سيّد بن طاووس در مصباح الزائر و علامه مجلسى در بحار و شيخ خضر در مزار نقل كرده اند اعمال را ذكر مى نمائيم و اگر كسى خواسته باشد به ترتيب مشهور عمل نمايد اعمال دَكَّةُ القَضاء و بَيْت الطَّشْت را بعد از ستون چهارم بجا نياورد و بگذارد در آخر بعد از اعمال دكّه حضرت صادق عليه السلام بجا آورد بالجمله مى گوئيم پس برو بسوى دكَّةُ القضاء و در آنجا دو ركعت نماز كن به حمد و هر سوره

كه خواهى و چون فارغ شدى بگو تسبيح زهراسلام الله عليها را و بگو يا مالِكى وَمُمَلِّكى

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى مالك من و اى مالك كننده من

وَمُتَغَمِّدى بِالنِّعَمِ الْجِسامِ مِنْ غَيْرِ اسْتِحْقاقٍ وَجْهى خاضِعٌ لِما

و اى كه مرا غرق نعمتهاى بزرگ خود ساختى بدون اينكه استحقاق آنرا داشته باشم روى من خاضع است در

تَعْلُوهُ الاَْقْدامُ لِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَريمِ لا تَجْعَلْ هذِهِ الشِّدَّةَ وَلا هذِهِ

مقابل آنچه بر آن گذارده شود گامها براى جلالت سيماى بزرگوارت قرار مده اين سختى و نه اين

الْمِحْنَةَ مُتَّصِلَةً بِاِسْتيصالِ الشَّاْفَةِ وَامْنَحْنى مِنْ فَضْلِكَ ما لَمْ تَمْنَحْ

گرفتارى را پيوست به ريشه كن كردن بيخ و بن و ببخش به من از فضل خود چيزى را كه نبخشيده اى آنرا

بِهِ اَحَداً مِنْ غَيْرِ مَسْئَلَةٍ اَنْتَ الْقَديمُ الاَْوَّلُ الَّذى لَمْ تَزَلْ وَلا تَزالُ

به هيچكس بدون درخواست ، تويى ديرينه نخست كه همواره بوده و همواره خواهى بود

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى وَارْحَمْنى وَزَكِّ عَمَلى

درود فرست بر محمد و آل محمد و بيامرز مرا و به من رحم كن و كردارم را پاك كن

وَبارِكْ لى فى اَجَلى وَاجْعَلْنى مِنْ عُتَقآئِكَ وَطُلَقآئِكَ مِنَ النّارِ

و بركت بده در عمرم و قرارم ده از آزاد شدگان و رهاشدگان از آتش دوزخ

بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
به رحمتت اى مهربانترين مهربانان
اعمال بَيْتُ الطّشْت كه متّصل است به دكّه قضا نماز كن در آنجا دو ركعت و بعد از سلام تسبيح كن پس بگو:

اَللّهُمَّ اِنّى ذَخَرْتُ تَوْحيدى اِيّاكَ وَمَعْرِفَتى بِكَ وَاِخْلاصى لَكَ

خدايا من ذخيره كردم يگانه پرستى تو را و معرفتم را به تو و اخلاصم را براى تو

وَاِقْرارى بِرُبُوبِيَّتِكَ وَذَخَرْتُ وِلايَةَ مَنْ اَنْعَمْتَ عَلَىَّ بِمَعْرِفَتِهِمْ مِنْ

و اقرارم را به پروردگارى تو و ذخيره كردم ولايت آنان را كه بوسيله معرفتشان از ميان

بَرِيَّتِكَ مُحَمَّدٍ وَعِتْرَتِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ لِيَوْمِ فَزَعى اِلَيْكَ عاجِلاً

مخلوقات بر من نعمت دادى (يعنى ) محمد و خاندانش كه درود خدا بر ايشان باد براى روز هراسم بسوى تو در دنيا

وَآجِلاً وَقَدْ فَزِعْتُ اِلَيْكَ وَاِلَيْهِمْ يا مَوْلاىَ فى هذَا الْيَوْمِ وَفى

و آخرت و اينك پناه آورده ام بسوى تو و بسوى ايشان اى مولاى من در اين

مَوْقِفى هذا وَسَئَلْتُكَ مادَّتى مِنْ نِعْمَتِكَ وَاِزاحَةَ ما اَخْشاهُ مِنْ

روز و در اين جايگاهى كه هستم و از تو درخواست كنم ادامه نعمتت را و از بين بردن آنچه را

نِقْمَتِكَ وَالْبَرَكَةَ فيما رَزَقْتَنيهِ وَتَحْصينَ صَدْرى مِنْ كُلِّ هَمٍّ

از خشم و انتقامت كه از آن ترس دارم و بركت در آنچه روزيم كرده اى و محفوظ داشتن سينه ام از هر اندوه

وَجائِحَةٍ وَمَعْصِيَةٍ فى دينى وَدُنْياىَ وَآخِرَتى يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

و بلا و گناهى در دين و دنيا و آخرتم اى مهربانترين مهربانان

و نقل شده كه حضرت صادق عليه السلام در بَيْت الطّشت دو ركعت نماز كردند.
بيان نماز و دعا در وسط مسجد دو ركعت نماز مى كنى در وسط مسجد در ركعت اوّل حمد مى خوانى با قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ و در ركعت دوّم حمد و قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِرُونَ پس وقتى كه سلام دادى تسبيح زهرا سلام الله عليها را بخوان و

بگو: اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ وَمِنْكَ السَّلامُ وَاِلَيْكَ يَعُودُ السَّلامُ وَدارُكَ

* * * خدايا تويى سلام (بى عيب ) و از تو است سلام و به تو بازگردد سلام و درگاهت

دارُ السَّلامِ حَيِّنا رَبَّنا مِنْكَ بِالسَّلامِ اَللّهُمَّ اِنّى صَلَّيْتُ هذِهِ الصَّلوةَ

درگاه سلامتى است تحيت ده پروردگارا از خود بر ما سلامتى را خدايا من خواندم اين نماز را

ابْتِغآءَ رَحْمَتِكَ وَرِضْوانِكَ وَمَغْفِرَتِكَ وَتَعْظيماً لِمَسْجِدِكَ اَللّهُمَّ

به جستجوى رحمت و خوشنودى و آمرزشت و براى بزرگداشت مسجدت خدايا

فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْفَعْها فى عِلِّيّينَ وَتَقَبَّلْها مِنّى يا

پس درود فرست بر محمد و آل محمد و بالا ببر اين نماز را در جايگاه بلند بهشت و آنرا از من بپذير اى

اَرْحَمَ الرّاحِمينَ مؤ لّف گويد: كه اين مقام را دَكَّةُ الْمِعْراج گفته اند و ظاهرا به ملاحظه

مهربانترين مهربانان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آن است كه در شب معراج حضرت رسول صلى الله عليه و آله از حقّ تعالى رخصت طلبيد و در اينجا فرود آمد و دو ركعت نماز گذاشت و در اوّل فصل روايت آن گذشت .
اعمال ستون هفتم و آن مقامى است كه در آن حقّ تعالى توفيق توبه به آدم عليه السلام داده پس برو بطرف ستون هفتم

وبايست درنزد آن رو به قبله و بگو: بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى

* * * * * * * * * * * * * * * بنام خدا و به ذات خدا و بركيش رسول خدا درود

اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلى اَبينا

خدا بر او و آلش و معبودى نيست جز خدا محمد رسول خدا است سلام بر پدر ما

آدَمَ وَاُمِّنا حَوّآءَ اَلسَّلامُ عَلى هابيلَ الْمَقْتُولِ ظُلْماً وَعُدْواناً عَلى

آدم و مادرمان حواء سلام بر هابيل كه از روى ستم و دشمنى كشته شد بر بخششهاى خدا و

مَواهِبِ اللَّهِ وَرِضْوانِهِ اَلسَّلامُ عَلى شَيْثٍ صَفْوَةِ اللَّهِ الْمُخْتارِ الاَْمينِ

خوشنوديش سلام بر شيث برگزيده خدا و انتخاب شده امين او و به

وَعَلَى الصَّفْوَةِ الصّادِقينَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ الطَّيِّبينَ اَوَّلِهِمْ وَآخِرِهِمْ

برگزيدگان راستگوى از نژاد پاكش نخستشان و پايانشان

اَلسَّلامُ عَلى اِبْرهيمَ وَاِسْمعيلَ وَاِسْحقَ وَيَعْقُوبَ وَعَلى ذُرِّيَّتِهِمُ

سلام بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و بر نژاد

الْمُخْتارينَ اَلسَّلامُ عَلى مُوسى كَليمِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلى عيسى روُحِ

انتخاب شده آنها سلام بر موسى هم سخن با خدا سلام بر عيسى روح

اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ خاتَِمِ النَّبِيّينَ اَلسَّلامُ عَلى اَميرِ

خدا سلام بر محمد بن عبدالله خاتم پيمبران سلام بر امير