اِنَّ تِلْكَ الْقُلُوبَ اَقْلَقَها الْوَجْدُ |
وَاَدْمى تِلْكَ الْعُيُونَ بُكاها
|
راستى كه اين دلها را شوق پريشان كرده |
و
گريه اين چشمها را خون آلود كرده
|
كانَ اَنْكَى الْخُطُوبِ لَمْ يُبْكِ مِنّى |
مُقْلَةً لكِنِ الْهَوى اَبْكاها
|
جانگدازترين پيش آمدهاى مهم ديده ام را به گريه |
نياورد ولى هواى دوست آن را گرياند
|
كُلَّ يَوْمٍ لِلْحادِثاتِ عَوادٍ |
لَيْسَ
يَقْوى رَضْوى عَلى مُلْتَقاها
|
هر روز را حوادث غم انگيز تازه اى است |
كه
كوه رضوى نيروى برخورد آنها را ندارد
|
كَيْفَ يُرْجَى الْخَلاصُ مِنْهُنَّ اِلاّ |
بِذِمامٍ مِنْ سَيِّدِ الرُّسْلِ طه
|
چسان مى توان از آنها نجات يافت جز |
به عهد و
پيمانى از سيد رسولان ((طه ))
|
مَعْقِلُ الْخائِفِينَ مِنْ كُلِّ خَوْفٍ |
اَوْفَرُ الْعُرْبِ ذِمَّةً اَوْفاها
|
دژ محكم ترسناكان از هرترس |
و كاملترين عرب
در پيمان و باوفاترين آنها
|
مَصْدَرُ الْعِلْمِ لَيْسَ اِلاّ لَدَيْهِ |
خَبَرُ الْكائِناتِ مِنْ مُبْتَداها
|
سرچشمه علم است و نيست جز نزد او |
خبر كائنات
از آغاز (تا انجام )
|
فاضَ لِلْخَلْقِ مِنْهُ عِلْمٌ وَحِلْمٌ |
اَخَذَتْ مِنْهُمَا الْعُقُولُ نُهاها
|
از آن بزرگوار باران علم و بردبارى بر خلق باريد |
و خردها از آن علم و بردبارى خرد خويش را گرفتند
|
نَوَّهَتْ بِاسْمِهِ السَّمواتُ وَالاْ |
رْضُ
كَما نَوَّهَتْ بِصُبْحٍ ذُكاها
|
بلند كرد نامش را آسمانها و زمين |
چانچه بلند كرد نور صبح را روشنى و پرتوش
|
وَغَدَتْ تَنْشُرُ الْفَضآئِلَ عَنْهُ |
كُلُّ
قَوْمٍ عَلَى اخْتِلافِ لُغاها
|
و چنان شد كه فضائل او را منتشر ساختند |
هر
قومى به اختلاف لغات و زبانشان
|
طَرِبَتْ لاِسْمِهِ الثَّرى فَاسْتَطالَتْ |
فَوْقَ عُلْوِيَّةِ السَّما سُفْلاها
|
بوجد و طرب آمد خاك از نام او و برتر گرفت |
خود را از بلندترين آسمان پست ترين زمينها
|
جازَ مِنْ جَوْهَرِ التَّقَدُّسِ ذاتاً |
تاهَتِ الاْنْبِياءُ فى مَعْناها
|
ذاتش از گوهر تقدس گذشت |
و پيمبران در فهم
ذاتش حيران گشتند
|
لا تُجِلْ فى صِفاتِ اَحْمَدَ فِكْراً |
فَهِىَ الصُّورَةُ الَّتى لَنْ تَراها
|
سمند فكر را در صفات احمد به جولان مى انداز |
زيرا كه صورت آن صفات را نخواهى ديد
|
اَىُّ خَلْقٍ لِلّهِ اَعْظَمُ مِنْهُ |
وَهُوَ
الْغايَةُ الَّتِى اسْتَقْصاها
|
كداميك از خلق خدا بزرگتر از اوست |
و او است
آن سرحد نهائى كه خدايش استقصاء كرده
|
قَلَّبَ الْخافِقَيْنِ ظَهْراً لِبَطْنٍ |
فَرَاى ذاتَ اَحْمَدٍ فَاجْتَباها
|
شرق و غرب عالم را زير و رو كرد |
تا بالاخره
ذات احمد را ديد و آن را برگزيد
|
لَسْتُ اَنْسى لَهُ مَنازِلَ قُدْسٍ |
قَدْ
بَناهَا التُّقى فَاَعْلا بِناها
|
هرگز فراموش نكنم آن منازل قدسى راكه براى او |
بنا كرد پرهيزكارى و برافراشت آن بنا را
|
وَرِجالاً اَعِزَّةً فى بُيُوتٍ |
اَذِنَ
اللّهُ اَنْ يُعَزَّ حِماها
|
و آن مردان با عزت در خانه هائى |
كه خدا
اجازه فرمود حريمشان عزيز و محترم باشد
|
سادَةٌ لا تُريدُ اِلاّ رِضَى اللّهِ |
كَما
لا يُريدُ اِلاّ رِضاها
|
آن آقايان بزرگوارى كه جز رضاى خدا نمى خواستند |
چنانچه خدا هم جز رضاى آنها را نمى خواست
|
خَصَّها مِنْ كَمالِهِ بِالْمَعانى |
وَبِاَعْلى اَسْمائِهِ سَمّاها
|
آنان را به معانى كمال خويش مخصوص داشت |
و به
برترين نامهايش ناميد
|
لَمْ يَكُونُوا لِلْعَرْشِ اِلاّ كُنُوزاً |
خافِياتٍ سُبْحانَ مَنْ اَبْداها
|
اينان گنجينه هائى بودند كه در عرش |
پنهان
بودند منزه است آنكه آشكارشان كرد
|
كَمْ لَهُمْ اَلْسُنٌ عَنِ اللّهِ تُنْبى |
هِىَ اَقْلامُ حِكْمَةٍ قَدْ بَراها
|
با چه زبانهاى زيادى كه از خدا خبر دادند |
و
آنان قلمهاى حكمتى بودند كه خدا تراشيد
|
وَهُمُ الاْعْيُنُ الصَّحيحاتُ تَهْدى |
كُلَّ
عَيْنٍ مَكْفُوفَةٍ عَيْناها
|
آنان چشمهاى صحيح و سالمى هستند كه راهنمائى كنند |
هر چشم نابينائى را آن دو چشم صحيح آنان
|
عُلَماءٌ اَئِمَّةٌ حُكَماءٌ |
يَهْتَدِى
النَّجْمُ بِاِتِّباعِ هُداها
|
دانشمندان و پيشوايان و فرزانگانى كه |
راه
جويد ستاره به پيروى از راهنمائيشان
|
قادَةٌ عِلْمُهُمْ وَرَاْىُ حِجاهُمْ |
مَسْمَعا كُلِّ حِكْمَةٍ مَنْظَراها
|
رهبرانى كه دانش و انديشه هاى خردشان |
مركز
شنيدن و ديدن هر حكمتى است
|
ما اُبالى وَلَوْ اُهيلَتْ عَلَى الاْرْ |
ضِ
السَّمواتُ بَعْدَ نَيْلِ وِلاها
|
باكى ندارم اگرچه فرو ريزد بر زمين |
آسمانها
پس از آنكه بدوستى ايشان نائل گشته ام
|