فصل هشتم

ماه صَفَر

مقدمه

بدانکه این ماه معروف به نُحُوسَت است و براى رفع نُحُوسَت هیچ چیز بهتر از تصدّق و ادعیه و استعاذات وارده نیست و اگر کسى خواهد که محفوظ ماند از بلاهاى نازله در این ماه در هر روز ده مرتبه بخواند چنانکه محدّث فیض و غیره فرموده :

یا شَدیدَ الْقُوى وَ یا شَدیدَ الْمِحالِ

اى سخت نیرو و اى سخت عقوبت

 یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِک جَمیعُ خَلْقِک

 اى عزیز اى عزیز اى عزیز خوار شد در برابر عظمتت همه آفریدگانت

 فَاکفِنى شَرَّ خَلْقِک یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ

 پس کفایت کن از من شر خلقت را اى نیکوده اى زیبایى بخش اى نعمت بخش اى فزون بخش

یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَک اِنّى کنْتُ مِنَ الظّالِمینَ

اى که نیست معبودى جز تو منزهى تو و من هستم از ستمکاران

فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکذلِک نُنْجِى الْمُؤْمِنینَ

پس دعایش را اجابت کردیم و نجاتش دادیم از اندوه و این چنین نجات دهیم مؤمنان را

وَ صَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّیبینَ الطّاهِرینَ

و درود خدا بر محمد و آل پاک و پاکیزه اش

و سید دعایى براى هلال این ماه روایت کرده روز اوّل سنه سى و هفتم شروع به جنگ صفّین شد و در این روز سنه شصت و یکم به قولى سر مبارک حضرت سیدالشهداء علیه السلام را وارد دمشق کردند و بنى امیه آن روز را عید قرار دادند و آن روزى است که تازه مى شود در آن اَحزان :

کانَتْ مَاتِمُ بِالْعِراقِ تَعُدُّها       اَمَوِیةٌ بِالشّامِ مِنْ اَعْیادِها

و در این روز و به قولى روز سیم سنه صد و بیست و یک زید بن علىّ بن الحسین شهید شده .

روز سیم سید بن طاوُس از کتب اصحابُنَا الاِمامِیه نقل کرده که مستحب است در این روز دو رکعت نماز در رکعت اوّل حمد و اِنّا فَتَحنا و در رکعت دوم حمد و توحید بخواند و بعد از سلام صد مرتبه صَلَوات بفرستد و صد مرتبه بگوید اَللّهُمَّ الْعَنْ الَ اَبى سُفْیانَ و صد مرتبه استغفار کند پس حاجت خود را بخواهد .

روز هفتم به قول شهید و کفعمى و دیگران و به قول شَیخَین در روز بیست و هشتم سنه پنجاهم شهادت حضرت امام حسن مجتبى علیه السلام واقع شده و در این روز سنه (128) ولادت حضرت امام موسى علیه السلام در ابواء که نام منزلى است مابین مکه و مدینه واقع شده .

 

اعمال روز اربعین

روز بیستم روز اربعین و به قول شَیخَین روز رُجُوع حرم امام حسین علیه السلام است از شام به مدینه و روز وُرُود جابربن عبدالله انصارى است به کربلا بجهت زیارت امام حسین علیه السلام و او اوّل زائر آن حضرت است و زیارت آن حضرت در این روز مستحب است و از حضرت عسکرى علیه السلام روایت شده که فرمود علامات مؤ من پنج چیز است پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شب و روز گذاردن و زیارت اربعین کردن و انگشتر بر دست راست کردن و جَبین را در سجده بر خاک گذاشتن و بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ را بلند گفتن و شیخ در تهذیب و مصباح زیارت مخصوصه این روز را از حضرت صادق علیه السلام نقل کرده و ما انشاءَالله آن را در باب زیارات نقل خواهیم نمود.

 

روز وفات خاتم الانبیاء

روز بیست و هشتم سنه یازدهم روز وفات حضرت خاتم الا نبیاء صَلَوات اللّهِ عَلَیهِ وَ الِهِ است و روز وفات روز دوشنبه بوده بالاتفاق و در وقت وفات سنین عمر مبارکش به شصت و سه رسیده بود چهل سال از سنّ شریفش ‍ گذشته بود که وحى بر حضرتش نازل شد و بعد از آن سیزده سال در مکه مردم را دعوت به خداپرستى نمود و پنجاه و سه سال داشت که به مدینه هجرت فرمود و در سال دهم هجرت وفات فرمود و امیرالمؤ منین علیه السلام متوجّه غسل و حنوط آن حضرت شد و بعد از تغسیل و تکفین بر آن جناب نماز گذارد پس دسته دسته اصحاب آمدند و بدون امام بر آن حضرت نماز گذاردند و حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام آن جناب را در حجره طاهره در همان محلى که از دنیا رفته بود مدفون ساخت از انس بن مالک روایت است که چون از دفن پیغمبر صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله فارغ شدیم حضرت فاطمه عَلیهَا السَّلام سوى من آمد و گفت اى انس چگونه نفس ‍ شما همراهى کرد که خاک بصورت پیغمبر صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله بریزید پس گریست و فرمود:

 

[یا اَبَتاهُاَجابَ رَبّا دَعاهُ       یا اَبَتاهُ مِنْ رَبِّهِ ما اَدْناهُ]
پدرجان پاسخ دادى پروردگارت را که تو را خواند       پدر جان چقدر به پروردگار خود نزدیکى
الخ و لَنِعْمَ ماقیلَ       تا به آخر و چه خوب گفته :
اى دو جهان زیر زمین از چه اى       خاک نه اى خاک نشین از چه اى
 

و به روایت معتبر است که آن مُخدّره مشتى از خاک پاک آن قبر مطهّر گرفت و بر دیدگان گذاشت و گفت :

ماذا عَلَى الْمُشْتَمِّ تُرْبَةَ اَحْمَدٍ       اَنْ لا یشَمَّ مَدَى الزَّمانِ غَوالِیا
کسى که قبر احمد را ببوید چه بکند؟       باید که تا پایان عمر22 عطرى را نبوید
صُبَّتْ عَلىَّ مَصآئِبٌ لَوْ اَنَّها       صُبَّتْ عَلَى الاْیامِ صِرْنَ لَیالِیا
فرو ریخت بر من مصیبتهایى که اگر آنها       بر روز روشن ریخته بود شب تار مى گشت
 

و شیخ یوسف شامى در دُرُّ النَّظیم نقل کرده که آنحضرت این اشعار را در مرثیه پدر فرموده :

قُلْ لِلْمُغیبِ تَحْتَ اَطْباقِ الثَّرى       اِنْ کنْتَ تَسْمَعُ صَرْخَتى وَنِدائیا
بگو بدانکه در زیر توده هاى خاک پنهان شده       که اگر تو فریاد و نداى مرا مى شنیدى
صُبَّتْ عَلىَّ مَصآئِبٌ لَوْ اَنَّها       صُبَّتْ عَلَى الاْیامِ صِرْنَ لَیالِیا
که فرو ریخته بر من مصیبتهایى و اگر آنها       بر روز روشن فروریخته بود شب تار مى گشت
قَدْ کنْتُ ذاتَ حِمىً بِظِلِّ مُحَمَّدٍ       لا اَخْشَ مِنْ ضَیمٍ وَکانَ حِمالِیا
براستى که من در سایه محمد پشتیبانى داشتم       و ترسى از ظلم کسى نداشتم و او جورکش من بود
فَالْیوْمَ اَخْضَعُ لِلذَّلیلِ وَاَتَّقى       ضَیمى وَاَدْفَعُ ظالِمى بِرِدآئیا
ولى امروز در برابر اشخاص خوار فروتن گشته واز ستم       بر خود مى ترسم و ستمگرم را با جامه دور مى کنم
فَاِذا بَکتْ قُمْرِیةٌ فى لَیلِها       شَجَناً عَلى غُصْنٍ بَکیتُ صَباحِیا
پس اگر مرغ قُمرى شبانگاه بگرید       از روى اندوه بر شاخسارى من در روز بگریم
فَلاََجْعَلَنَّ الْحُزْنَ بَعْدَک مُونِسى       وَلاَجْعَلَنَّ الدَّمْعَ فیک وِشاحِیا
قرار دهم اندوه را پس از تو مونس خود       و دانه هاى اشک را بصورت گردن بندى درآورم
 

روز آخر ماه سنه دویست و سه به قول شیخ طبرسى و ابن اثیر شهادت امام رضاعلیه السلام واقع شده به اَنگور مَسْمُوم سنّ مبارکش به پنجاه و پنج رسیده بود و قبر شریفش واقع شد در خانه حمید بن قحطبه در قریه سناباد از ارض طوس و در آن خانه است قبر رشید نیز.

فصل نهم

اعمال شب و روز ماه ربیع الا وّل

شب لیلة المبیت

شب اوّل سال سیزدهم بعثت مبداء هجرت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله بود از مکه معظّمه به مدینه منوّره و در آن شب در غار ثور مختفى شد و حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام جان خود را فداى جان شریف او نمود و در جاى آن حضرت خوابیده از شمشیرهاى قبایل مشرکین پروا نکرد و فضل خود و مُواساة و برادرى خود را با حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله بر جمیع عالم ظاهر گردانید و آیه کریمه وَمِنَ النّاسِ مِنْ یشْرى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ در شاءنش نازل شد روز اوّل علماء گفته اند مستحبّ است که براى تشکر نعمت سلامتى رسول خدا و امیرالمؤ منین صلوات الله علیهما روزه بدارند .

و زیارت آن دو بزرگوار در این روز مناسب است و سید در اقبال براى این روز دعایى نقل فرموده و در این روز به قول شیخ و کفعمى حضرت عسکرى علیه السلام وفات کرده و مشهور .

روز هشتم است و شاید در چنین روز، اوّلِ مرض آن حضرت بوده روز هشتم سنه دویست و شصت وفات حضرت امام حسن عسکرى علیه السلام واقع شده و حضرت صاحب الامر صلوات الله علیه به منصب جلیل امامت فایز گردیده مناسب است آن دو بزرگوار را در این روز زیارت کردن .

روز نهم روز عید بزرگ و روز عید بَقْر است و از براى آن شرح بزرگى است که در جاى خود ذکر شده و روایتى نقل شده که هر که در این روز چیزى انفاق کند گناهانش آمرزیده شود و گفته اند که مستحبّ است در این روز اطعام برادران مؤ من و خوشنود گردانیدن ایشان و توسعه دادن در نفقه و پوشیدن جامه هاى نو و شکر و عبادت حق تعالى کردن و این روز، روز برطرف شدن غمها است و روز بسیار شریفى است و چون روز هشتم ماه وفات امام حسن عسکرى علیه السلام بوده این روز، روز اوّل امامت حضرت صاحب الزّمان اَرْواح الْعالَمینَ فِداهُ و سَبَب مزید شرافتش خواهد بود .

روز دوازدهم به قول جناب کلینى و مَسعُودى و مشهور بین عامّه ولادت با سعادت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله است و مستحبّ است در آن دو رکعت نماز در رکعت اوّل بعد از حمد سه مرتبه قُل یا اَیهَا الْکافِرُونَ و در دوّم سه مرتبه توحید و در این روز نیز آن حضرت به مدینه ورود فرمود و شیخ فرموده که در مثل چنین روز از سنه صد و سى و دو دولت بَنى مروان منقضى شد .

روز چهاردهم سنه 64 شصت و چهار یزید بن معاویه به درکات جحیم شتافت و در اخبارالدّول است که یزید به مرض ذات الجنب در حوران از دنیا رفت جنازه اش را به دمشق آوردند و در باب صغیر او را دفن کردند و قبرش اینک مزبله مى باشد و سنین عمرش به سى و هفت رسیده بود و خلافتش سه سال و نه ماه طول کشید انتهى

 

ولادت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله

شب هفدهم شب ولادت حضرت خاتم الا نبیاء صلوات الله علیه و شب بسیار مبارکى است و سید نقل کرده که در مثل چنین شب نیز قبل از هجرت به یکسال معراج آن حضرت بوده.

روز هفدهم بنابر مشهور بین علماء امامیه روز ولادت باسعادت حضرت خاتم الا نبیاء محمد بن عبدالله صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله است و معروف آنست که ولادت باسعادتش در مکه معظّمه در خانه خود آن حضرت واقع شده در روز جمعه در وقت طلوع فجر در عام الفیل در ایام سلطنت انوشیروان عادل و نیز در این روز شریف سنه هشتاد و سه ولادت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام واقع شده و باعث مزید فضل و شرافت این روز گردیده و بالجمله این روز روز بسیار شریفى است و از براى آن چند عمل است:

اوّل: غسل

دوّم: روزه و از براى آن فضیلت بسیار است و روایت شده که هرکه این روز را روزه بدارد ثواب روزه یک سال خدا براى او بنویسد و این روز یکى از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است

سیم: زیارت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله از نزدیک و دور

چهارم: زیارت امیرالمؤ منین علیه السلام به همان زیارتى که حضرت صادق علیه السلام کرده و تعلیم محمّد بن مسلم فرموده و بیاید انشاءالله در باب زیارات

پنجم: در وقتى که روز بلند شود دو رکعت نماز کند در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و ده مرتبه توحید بخواند و بعد از سلام در مصلاّى خود بنشیند و این دعا بخواند اَللّهُمَّ اَنْتَ حَىُّ لاتَمُوتُ الخ و این دعاى مبسوطى است و چون سَنَدَش را منتهى به معصوم ندیدم مراعات اختصار را اَهَمّ دیدم هرکه طالبست به رجوع زاد المعاد رجوع نماید .

ششمّ: آنکه مسلمانان این روز را تعظیم بدارند و تصدّق و خیرات بنمایند و مؤ منین را مسرور کنند و به زیارت مشاهد مشرّفه روند و سید در اقبال شرحى از لزوم تعظیم این روز ذکر نموده و فرموده که من یافتم طایفه نصارى و جمعى از مسلمین را که تعظیم بزرگى از روز ولادت عیسى علیه السلام مى نمایند و تعجّب کردم که چگونه مسلمانان قانع شدند که روز مولود پیغمبرشان که اعظم از همه پیغمبران است به این مرتبه از تعظیم باشد که اَدْوَنْ از تعظیم نصارى است مولد عیسى علیه السلام را.

فصل دهم

در ماه ربیع الثانى و جمادى الاولى و جمادى الاْخره است

مقدمه

سید بن طاوُس براى هر روز از اوّل این سه ماه دعایى نقل کرده و شیخ مفید فرموده که در روز دهم ماه ربیع الثانى سنه دویست و سى و دو حضرت امام حسن عسکرى علیه السلام متولّد شده است و روز شریف بسیار مبارکى است و مستحب است که به شکر این نعمت عظمى روزه بدارند .

و در روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه جمادى الاولى زیارت حضرت فاطمه زهراء صلوات الله علیها و اقامه ماتم آن مظلومه مناسب است زیرا که در روایت صحیحه وارد شده که آن حضرت بعد از پدر بزرگوار خود هفتاد و پنج روز در دنیا بود و وفات فرمود و بنابر مشهور که وفات حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله در بیست و هشتم صفر بوده باید وفات آن مخدّره در یکى از این سه روز واقع شده باشد .

و در روز نیمه سنه سى وشش فتح بصره بر امیرالمؤ منین علیه السلام و ولادت حضرت امام زین العابدین علیه السلام شده و زیارت هر دو امام در این روز مناسب است

و امّا اعمال ماه جمادى الاخرة پس سید بن طاوُس رضى الله عنه نقل کرده است که در این ماه در هر وقت که خواهد چهار رکعت نماز بکند یعنى به دو سلام در رکعت اوّل بخواند حمد و یک مرتبه آیة الکرسى و بیست و پنج مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و در رکعت دوّم حمد و یک مرتبه اَلْهیکمُ التَّکاثُرُ و بیست و پنج مرتبه قُل هُوَ اللّهُ و در رکعت سوّم حمد و یک مرتبه قُل یا اَیهَا الْکافِرُونَ و بیست و پنج مرتبه قُل اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و در رکعت چهارم حمد و یکمرتبه اِذا جاءَ نَصْرُاللّهِ و بیست و پنج مرتبه قُل اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ و بعد از سلام رکعت چهارم هفتاد مرتبه بگوید سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلااِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَکبَرُ و هفتاد مرتبه اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ پس سه مرتبه بگوید اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ پس سر به سجده گذارد و بگوید سه مرتبه یا حَىُّ یا قَیومُ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکرامِ یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ پس هر حاجت که دارد از حق تعالى طلب نماید هرکه چنین کند خدا خودش را و مالش را و زنان و فرزندان او را و دین و دنیاى او را تا سال دیگر حفظ کند و اگر در این سال بمیرد بر شهادت بمیرد یعنى ثواب شهیدان داشته باشد .

 

روز وفات حضرت فاطمه عَلیهَاالسَّلام و اعمال آن

روز سوّم سنه یازدهم وفات حضرت فاطمه عَلیهَاالسَّلام واقع شده پس باید در این روز شیعیان به مراسم تعزیت آن حضرت قیام نمایند و زیارت آن مظلومه و نفرین بر ظالمان و غاصبان حق او کنند و سید بن طاوُس ‍ در اقبال ذکر فرموده این زیارت را براى آن حضرت بعد از ذکر وفات آن حضرت در این روز :

اَلسَّلامُعَلَیک یاسَیدَةَ نِسآءِالْعالَمینَ اَلسَّلامُعَلَیک یا والِدَةَ الْحُجَجِ عَلَى

سلام بر تو اى بانوى زنان جهانیان سلام بر تو اى مادر حجتهاى الهى بر

النّاسِ اَجْمَعینَ اَلسَّلامُ عَلَیک اَیتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَمْنُوعَةُ حَقُّها           پس بگو:

مردم همگى سلام بر تو اى ستم دیده اى که از حق او جلوگیرى کردند * * * * * *

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اَمَتِک وَابْنَةِ نَبِیک وَزَوْجَةِ وَصِىِّ نَبِیک صَلوةً

خدایا درود فرست بر کنیزت و دختر پیامبر و همسر وصى پیامبرت درودى که

تُزْلِفُها فَوْقَ زُلْفى عِبادِک الْمُکرَّمینَ مِنْ اَهْلِ السَّمواتِ وَاَهْلِ الاْرَضینَ

منزلت و مقامى به او دهد برتر از منزلت بندگان گرامیت از اهل آسمانها و اهل زمین

به تحقیق که روایت شده است که هر که به این زیارت آن حضرت را زیارت کند و از خدا طلب آمرزش کند حق تعالى گناهانش را بیامرزد و او را داخل بهشت گرداند مؤ لّف گوید که نَجْل سید بن طاوس نیز این زیارت را در کتاب زوائد الفوائد نقل کرده و گفته که مختص به روز وفات آن حضرت که سیم ماه جمادى الاخرة باشد و کیفیت زیارت را به این طریق فرموده که نماز مى کنى نماز زیارت یا نماز خود آن حضرت را و آن دو رکعت است در هر رکعت بعد از حمد شصت مرتبه سوره قُلْ هُوَاللّهُ اَحَد مى خوانى و اگر نتوانى در رکعت اوّل بعد از حمد سوره قُلْ هُوَاللّهُ اَحَد بخوان و در رکعت دوّم سوره قُلْ یا اَیهَا الْکافِروُنَ و چون سلام گفتى بگو اَلسَّلامُ عَلَیک تا آخر زیارت مذکوره .

 

اعمال روز ولادت حضرت زهراءعَلیهَا السَّلام

روز بیستم سال پنجم یا دوّم از بعثت ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه عَلَیها واقع شده و در آن چند عمل مناسب است :

اوّل: روزه

دوّم: خیرات و صدقات بر مؤ منین

سوّم: زیارت آن بى بى دنیا و آخرت و بیاید کیفیت زیارت آن حضرت بعد از این .

 

فصل یازدهم

در اعمال هر ماه نو و اعمال عید نوروز و اعمال ماههاى رومى است

اعمال اوّل هر ماه

امّا اعمال هر ماه نو چند چیز است :

اوّل: خواندن دعاهاى منقوله در وقت رؤ یت هلال که بهترین آنها دعاى چهل و سیم صحیفه کامله است که در اوّل ماه رمضان ذکر شد

دوّم: خواندن هفت مرتبه سوره حمد براى دفع درد چشم .

سوّم: اندکى پنیر خوردن روایت است که هر کس مقید کند خود را بخوردن آن در اوّل هر ماه امید است که حاجتش در آن ماه ردّ نشود


نماز شب اوّل هر ماه

چهارم در شب اوّل دو رکعت نماز کند در هر رکعت بعد از حمد سوره انعام بخواند و از حق تعالى سؤ ال کند که او را از هر ترسى و دردى ایمن گرداند و نبیند در آن ماه امرى را که مکروه او باشد


نماز روز اوّل هر ماه

پنجم در روز اوّل دو رکعت نماز کند در رکعت اوّل بعد از حمد سى مرتبه قُلْ هُوَاللّهُ و در رکعت دوّم بعد از حمد سى مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ بخواند و بعد از نماز تصدّقى کند چون چنین کند سلامتى خود را در آن ماه از حق تعالى بخرد و از بعضى روایات نقل است که بعد از نماز بخواند:

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ وَما مِنْ دابَّةٍ فِى الاْرْضِ الاّ عَلَى اللّهِ رِزْقُه ا وَیعْلَمُ مُسْتَقَرَّها

به نام خداى بخشاینده مهربان و نیست جنبده اى در زمین جز آنکه روزى وى به عهده خدا است و مى داند قرارگاه

وَمُسْتَوْدَعَها کلُّ فى کتابٍ مُبینٍ # بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ وَاِنْ

و امانگاهش را همه آنها در مکتوبى روشن است # به نام خداى بخشاینده مهربان و اگر

یمْسَسْک اللّهُ بِضُرٍّ فَلا کاشِفَ لَهُ اِلاّ هُوَ وَاِنْ یرِدْک بِخَیرٍ فَلا رادَّ

خدا محنت و رنجى به تو رساند هیچکس برطرف کردن آن نتواند جز او و اگر براى تو نیکى خواهد فضل او را

لِفَضْلِهِ یصیبُ بِهِ مَنْ یشاَّءُ مِنْ عِبادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ # بِسْمِ

بازگرداننده اى نیست که برساند آن را به هر کس خواهد از بندگانش و او است آمرزنده مهربان به نام

اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ سَیجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یسْراً ما شآءَ اللّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ

خداى بخشاینده مهربان بزودى خدا پس از دشوارى آسانى قرار دهد آنچه خدا خواهد نیروئى نیست جز

بِاللّهِ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَکیلُ وَاُفَوِّضُ اَمْرى اِلَى اللّهِ اِنَّ اللّهَ بَصیرٌ

به خدا بس است ما را خدا و نیکو و کیلى است و واگذارم کارم را به خدا که براستى خدا بینا است

بِالْعِبادِ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَک اِنّى کنْتُ مِنْ الظّالِمینَ رَبِّ اِنّى لِما

به بندگان معبودى جز تو نیست منزهى تو براستى من از ستمکارانم پروردگارا من بدانچه بسویم

اَنْزَلْتَ اِلَىَّ مِنْ خَیرٍ فَقیرٌ رَبِّ لا تَذَرْنى فَرْداً وَاَنْتَ خَیرُ الْوارِثینَ

از خیر فرستاده اى نیازمندم پروردگارا مرا تنها مگذار و تو بهترین ارث برندگان (و بازماندگان ) هستى


عید نوروز

و اما اعمال عید نوروز پس چنان است که حضرت صادق علیه السلام به مُعَلَّى بن خنیس تعلیم فرموده که چون روز نوروز شود غسل کن و پاکیزه ترین جامه هاى خود را بپوش و به بهترین بوهاى خوش خود را خوشبو گردان و در آن روز روزه بدار پس چون از نماز پیشین و پسین و نافله هاى آن فارغ شوى چهار رکعت نماز بگذار یعنى هر دو رکعت به یک سلام و در رکعت اوّل بعد از حمد ده مرتبه سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ بخوان و در رکعت دوّم بعد از حمد ده مرتبه سوره قُلْ یا اَیها الْکافِروُنَ و در رکعت سیم بعد از حمد ده مرتبه سوره قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و در رکعت چهارم بعد از حمد ده مرتبه قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ بخوان و بعد از نماز به سجده شکر برو و این دعا را بخوان :

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ الاْوْصِیآءِ الْمَرْضِیینَ

خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد آن اوصیاء پسندیده

وَعَلى جَمِیعِ اَنْبِیآئِک وَرُسُلِک بِاَفْضَلِ صَلَواتِک وَبارِک

و بر همه پیمبران و رسولانت به بهترین درودها و برکت ده

عَلَیهِمْ بِاَفْضَلِ بَرَکاتِک وَصَلِّ عَلى اَرْواحِهِمْ وَاَجْسادِهِمْ اَللّهُمَّ

بر ایشان به بهترین برکتهایت و درود فرست بر ارواح و اجسادشان خدایا

بارِک عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَبارِک لَنا فى یوْمِنا هذَا الَّذى فَضَّلْتَهُ

برکت ده بر محمد و آل محمد و برکت ده به ما در این روز که آن را برترى داده

وَکرَّمْتَهُ وَشَرَّفْتَهُ وَعَظَّمْتَ خَطَرَهُ اَللّهُمَّ بارِک لى فیما اَنْعَمْتَ بِهِ

و گرامیش کرده و شرافتش دادى و مقامش را بزرگ کردى خدایا برکت ده به من در آنچه به من تفضل کرده اى

عَلَىَّ حَتّى لا اَشْکرَ اَحَداً غَیرَک وَوَسِّعْ عَلَىَّ فى رِزْقِى یا ذَا الْجَلالِ

بدانسان که هیچکس را جز تو سپاس نگذارم و روزیم را وسیع گردان اى صاحب جلالت

وَالاِْکرامِ اَللّهُمَّ ما غابَ عَنّى فَلا یغیبَنَّ عَنّى عَوْنُک وَحِفْظُک وَما

و بزرگوارى خدایا هر چه از من پنهان شده مبادا کمک و نگهدارى تو از من پنهان شود و هر چه

فَقَدْتُ مِنْ شَىْءٍ فَلا تُفْقِدْنِى عَوْنَک عَلَیهِ حَتّى لا اَتَکلَّفَ ما لا

را گم کرده ام مبادا یارى خویش را بر آن از من گم کنى تا خود را به زحمت نیندازم درباره

اَحْتاجُ اِلَیهِ یا ذَا الْجَلالِ وَالاِْکرامِ

آنچه را بدان نیازمند نیستم اى صاحب جلالت و بزرگوارى

چون چنین کنى گناهان پنجاه ساله تو آمرزیده شود و بسیار بگو یا ذَا الْجَلالِ والاِْکرامِ .

 

اعمال ماههاى رومى

خواص آب نیسان

امّا اعمال ماههاى رومى پس ما در اینجا اکتفا مى کنیم به آنچه که در زادالمعاد است سید جلیل علىّ بن طاوس رَحَمهُاللّهُ روایت کرده است که روزى جمعى از اصحاب نشسته بودند حضرت رسالت پناه صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله داخل شد و بر ایشان سلام فرمود و ایشان جواب سلام گفتند پس حضرت فرمود که مى خواهید تعلیم نمایم شما را دوائى که جبرئیل مرا تعلیم کرده است که محتاج به دواى اطبّا نبوده باشم .

پس حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام و سلمان و دیگران سؤ ال نمودند که آن دوا چیست حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله به حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام خطاب نمود و فرمود که در ماه نیسان رومى آب باران مى گیرى و سوره فاتحة الکتاب و آیة الکرسى و قل هُوَاللّه و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ و قُلْ یا اَیهَا الْکافِروُنَ هر یک را هفتاد بار مى خوانى و به روایت دیگر سوره اِنّا اَنْزَلناهُ را نیز هفتاد مرتبه مى خوانى و هفتاد مرتبه اللّهُ اَکبَرُ و هفتاد مرتبه لا اِلهَ اِلا اللّهُ مى گوئى و هفتاد مرتبه صلوات بر محمّد و آل محمّد مى فرستى و هفت روز در بامداد و پسین از آن آب مى آشامى به حقّ آن خداوندى که مرا براستى بر خلق مبعوث گردانیده است سوگند یاد مى کنم که جبرئیل گفت که حق تعالى بردارد از کسى که این آب را مى آشامد هر دردى را که در بدنش باشد و عافیت بخشد او را و بیرون کند دردها را از بدن او و استخوانهاى او و اگر در لوح دردى براى او مقدّر شده باشد محو نماید

و به حق پروردگارى که مرا به حقّ فرستاده اگر فرزند نداشته باشد و فرزند خواهد آب نیسان را به آن نیت بیاشامد او را فرزند روزى گردد و اگر زن عقیم باشد وفرزند نیاورد واز این آب با نیت بیاشامد فرزند از او بوجود آید و اگر مرد و زن پسر خواهند یا دختر از آن آب بیاشامند مقصودایشان به عمل آید چنانچه حق تعالى مى فرماید یهَبُ لِمَنْ یشاَّءُ اِناثا وَیهَبُ لِمَنْ یشاءُ الذُّکورَ اَوْ یزَوِّجُهُمْ ذُکرانا وَاِناثا وَیجْعَلُ مَنْ یشاَّءُ عَقیما یعنى حق تعالى مى بخشد هر که را خواهد دختران و هر که را خواهد پسران یا جُفت مى گرداند براى ایشان پسران و دختران یعنى هر دو را به ایشان عطا مى کند و هر که را خواهد عقیم و بى فرزند گرداند .

پس حضرت فرمود که اگر کسى درد سر داشته باشد و از این آب بیاشامد صُداع او ساکن گردد به قدرت الهى و اگر درد چشم داشته باشد و در چشمهاى خود قطره اى از این آب بچکاند و بیاشامد و چشمهاى خود را از آن آب بشوید به اذن خداى تعالى شفا یابد و آشامیدن از آن آب بُن دندانها را محکم گرداند و دهان را خوشبو کند و لعاب بُن دندانها را کم کند و بلغم را کم کند و تُخَمه و اِمْتِلا به سبب خوردن طعام و آشامیدن آب به هم نرساند و از بادهاى قولنج و غیر آن متاءذّى نگردد و درد پشت و درد شکم بهم نرساند و از زُکام آزار نکشد و درد دندان بهم نرساند و درد معده و کرم معده را زایل گرداند و محتاج به حجامت نگردد و از مرض بواسیر و خارش بدن و آبله و دیوانگى و خُوره و پیسى و رُعاف و قَىّ نجات یابد و کور و لال و کر و زمینگیر نشود و آب سیاه در دیده اش نزول نکند و دردى که موجب افطار روزه و نقصان نماز او باشد او را عارض نگردد و از وسوسه هاى جنّیان و شیاطین متاءذّى نگردد پس حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله فرمود که جبرئیل گفت هر که از این آب بیاشامد و به جمیع دردهائى که در مردم مى باشد مبتلا باشد موجب شفا از جمیع آنها گردد .

پس جبرئیل گفت به حقّ خداوندى که تو را به راستى فرستاده هر که این آیات را بر این آب بخواند و بیاشامد حقّ تعالى دلش را مملوّ گرداند از نور و روشنى و الهام خود را در دل او وارد سازد و حکمت بر زبان او جارى گرداند و پر کند دل او را از فهم و بینائى و به او عطا کند از کرامتها آنچه به احدى از عالمیان عطا نکرده باشد و هزار مغفرت و هزار رحمت بر او بفرستد و غش و خیانت و غیبت و حسد و بَغْى و کبر و بخل و حرص و غضب را از دل او بردارد و از عداوت و دشمنى مردم و بدگوئى ایشان نجات یابد و موجب شفاء جمیع امراض او گردد .

مؤ لّف گوید که این روایت مشهور به عبداللّه بن عمر منتهى مى شود و به این سبب سندش ضعیف است و فقیر به خط شیخ شهید دیدم که این روایت را از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده بود با همین خواص و سوره ها امّا آیات و اذکار را به این روش روایت کرده است که مى خوانى بر آب نیسان فاتحة الکتاب و آیة الکرسى و قُلْ یا اَیهَا الْکافِروُنَ و سَبِّحِ اسْمَ رَبِّک الاْعْلى و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ وَ قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ و قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ هر یک را هفتاد مرتبه و مى گوئى هفتاد مرتبه لااِلهَ اِلا اللّهُ و هفتاد مرتبه اللّهُ اَکبَرُ و هفتاد مرتبه اَللّهُمَّ صَلّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ و هفتاد مرتبه سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکبَرُ و در خواص آن مذکور است که اگر در زندان باشد و از آن بیاشامد از حبس نجات یابد و سردى بر طبع او غالب نگردد و اکثر آن خواص که مذکور شد در این روایت نیز مذکور است و آب باران مطلقا مبارک است و منفعت دارد خواه در نیسان ببارد و خواه در غیر آن (چنانچه در حدیث معتبر از حضرت أمیر المؤمنین علیه السلام منقول است که: بیاشامید آب آسمان را که پاک کننده بدن شما است و دردها را دفع مى‏کند چنانچه حق تعالى مى‏فرماید وَ ینَزِّلُ عَلَیکمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لِیطَهِّرَکمْ بِهِ وَ یذْهِبَ عَنْکمْ رِجْزَ الشَّیطَانِ وَ لِیرْبِطَ عَلَى قُلُوبِکمْ وَ یثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ یعنى مى‏فرستد حق تعالى بر شما از آسمان آبى براى آنکه پاک گرداند شما را به آن و ببرد از شما وسوسه شیطان را و دلهاى شما را محکم گرداند و ثابت گرداند به آن قدمهاى شما را)

و در عمل نیسان بهتر آن است که اگر جمعى خوانند هر یک مجموع آن سوره‏ها و اذکار را هفتاد مرتبه بخوانند و از براى آنها که مى‏خوانند فایده‏اش عظیمتر و ثوابش بیشتر است و در این سالها بعد از بیست و سه روز که از نوروز بگذرد تقریبا داخل نیسان ماه رومى مى‏شوند و ماه نیسان سى روز است (و از حضرت صادق علیه السلام منقول است که: در هفتم حزیران البته حجامت بکن و اگر میسر نشود در چهاردهم بکن) و اول حزیران تقریبا هشتاد و چهارم نوروز است و آن نیز سى روز است و حزیران ماه نحسى است (چنانچه در حدیث معتبر منقول است که: در خدمت حضرت صادق علیه السلام ماه حزیران مذکور شد حضرت فرمود که این ماهى است که حضرت موسى در این ماه نفرین کرد بر بنى اسرائیل و در یک شب و یک روز سیصد هزار کس ایشان مردند) (و باز به سند معتبر از آن حضرت منقول است که: حق تعالى اجلها را در ماه حزیران نزدیک مى‏گرداند) یعنى موت در آن بسیار مى‏باشد و بدان که ماههاى رومى بنایش بر حرکت آفتاب است و عدد آنها دوازده است بدین ترتیب: تشرین الاول، تشرین الآخر، کانون اول، کانون آخر، شباط، آذر، نیسان، ایار، حزیران، تموز، آب، ایلولند و چهار ماه را سى مى‏گیرند که آنها تشرین الآخر و نیسان و حزیران و ایلولند و هفت دیگر غیر شباط را سى و یک مى‏گیرند و شباط را در سه سال متوالى بیست و هشت مى‏گیرند و در سال چهارم که سال کبیسه ایشان است بیست و نه مى‏گیرند و سال ایشان سیصد و شصت و پنج روز و ربعى است و تشرین الاول که اول سال ایشان است در این سالها موافق نوزده درجه میزان است و تفصیلش در کتاب بحار الانوار مذکور است و چون این ماهها در احادیث مذکور شده است مجملى در اینجا ایراد نمودیم انتهى


 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved