می‏آورد . می‏خواهد بگويد اين را از سيسيموندی گرفت .
- " و از آثار سن سيمون نظريه جبر اجتماعی را اخذ خواهند كرد . "
كه همان جبر تاريخ باشد .
- " و به ويژه انديشه ضد دولت‏گرايی را كه مطابق آن حكومت بايد تسليم‏
" سازمان " اقتصادی شود . "
مساله نقش دولت كه اينها گفتند ، كه هنوز هم به آن نرسيده‏اند .
- " فوريه انتقاد خود را در زمينه مبادلات برايشان به ارمغان خواهد
آورد . "
يعنی اين جهت را هم از او استفاده كردند .
- " پرودون ناجی‏گرايی پرولتری را ، بلانكی انتظار شورآميز آنان را در
مورد وقوع يك انقلاب قهرآميز شدت خواهد بخشيد . "
اينها تقريبا مواد فكری اصلی بود .
- و می‏گويد از قضا اين ديدگاه نوين با تغييرات بزرگ فكری و اخلاقی‏
ميان قرن نوزدهم به نحو فوق‏العاده جالبی وفق می‏داد . يعنی چه ؟ يعنی پس‏
از خردگرايی انتزاعی قرن هجدهم و تب و تاب شاعرانه آغاز قرن نوزدهم ،
اروپا تشنه واقعيتهای قابل لمس تازه‏ای بود . در قرن هجدهم بيشتر مسائل‏
تعقلی بود و در ابتدای قرن نوزدهم كه سوسياليستهای به اصطلاح شاعرانه قد
علم كرده بودند بيشتر نظرياتشان خيلی رمانتيك بود و جامعه آماده بود تا
يك سلسله مسائل عينی و قابل لمس را ملاحظه كند ، كه می‏گويد پيشرفت "
علم " پاسخگوی اين نيات شد و در چنين شرايطی است كه مثبت گرايی امثال‏
اگوست كنت و سن سيمون و